غیر قابل پیش‌بینی و احساسی مثل طارمی

خبرگزاری میزان: مهدی طارمی انسان عجیبی است، یعنی هم انسان عجیبی است و هم فوتبالیست عجیبی. طارمی هم از لحاظ فنی جزو فوتبالیست‌های تاپ ایران است و هم از لحاظ حاشیه‌ای.

در این ۲،۳ سال گذشته که طارمی از بازیکنی معمولی در لیگ یک به ستاره فوتبال تبدیل شد، اتفاقات جالبی رخ داد. رفتارهای طارمی به اندازه آمدنش به پرسپولیس و ستاره شدنش عجیب است. چه آن روزهایی که طارمی با خجالت و سر پایین به تمرین پرسپولیس می‌آمد، چه روزی که ادعا کرد بزرگ پرسپولیس است، چه شبی که آن خوشحالی جنجالی را در لیگ قهرمانان آسیا انجام داد، چه روزی که به یکباره به ترکیه رفت و چه روزی که راهی قطر شد، نشان داد که غیرقابل پیش‌بینی است.

بعد از دربی که با پیروزی ۲ بر یک پرسپولیس به اتمام رسید و طارمی در آن خودی نشان داد اولین جرقه‌های یاغی شدن در طارمی پدیدار شد. ۳،۴ روز بعد از آن بازی مهدی طارمی ادعا کرد بعد از انجام چند بازی در لیگ برتر، از لیگ کویت پیشنهاد دارد و می‌خواهد در نیم‌فصل از پرسپولیس برود! شاید اگر آن زمان راهنمایی‌های نزدیکان طارمی نبود او با تصمیمی عجولانه راهی لیگ درجه چندم کویت شده بود و فاتحه فوتبالش همان روزها خوانده می‌شد.

طارمی استاد گرفتن تصمیمات لحظه‌ای و احساسی است، تصمیم‌هایی که در ۹۰ درصد مواقع با پشیمانی روبرو می‌شود و کاری می‌کند آقای آقای گل با عذرخواهی به خانه‌ اولش برگردد. البته که پیشرفت کردن و پول درآوردن حق هر فوتبالیستی است اما نه با هر کیفیتی.

مسلما فوتبالیستی با توانایی فنی و البته سن طارمی به راحتی می‌تواند در فوتبال اروپا بازی و پیشرفت کند، اما باید دید فکر و برنامه خود فوتبالیست چیست. یکی مثل جهانبخش قید پول هنگفت را می‌زند و برای پیشرفت به اروپا می‌رود و یکی فقط به خاطر پول در اوج جوانی راهی کشورهای حاشیه خلیج فارس می‌شود، یکی با تصمیمات درست در زندگی ورزشی و شخصی آینده خودش را تضمین می‌کند، یکی با چشمان بسته و روی احساسات هم زندگی ورزشی‌اش را نابود می‌کند و هم زندگی شخصی‌اش را.

در تمام سال‌های گذشته فوتبال ما ستاره‌های زیادی را در خود دیده که به خاطر تصمیمات اشتباه نابود شده‌اند، ستاره‌هایی که روزی تیتر یک و عکس یک رسانه‌ها بودند ولی امروز برای ثابت کردن خودشان در لیگ یک و تیم‌های درجه ششم اروپایی دست و پا می‌زنند.