۱۰ نکته خواندنی از استقلال ۹۶ در نیم فصل اول

خبرآنلاین: استقلال امسال هم نتوانست روی آرامش را به خود ببیند.علی رغم امیدی که هواداران استقلال به منصوریان و تیم گران او بسته بودند، آنقدر نتایج و عملکرد استقلال ضعیف بود که منصوریان قبل از پایان تابستان نیمکت آبی ها را ترک کرد و جای خود را به وینفرد شفر داد تا این مربی باتجربه آلمانی با همه مصائب پیش رو در نهایت با ۱۶ امتیاز استقلال را به رتبه هفتم جدول برساند. در ادامه به بررسی چند نکته جالب از استقلال ۹۶ در نیم فصل اول می پردازیم.نکاتی که هم خوب است است هم بد تا مشخص شود استقلال نیم فصلی مثبت در منفی را سپری کرده است:

علیرضا منصوریان در ابتدای این فصل نه تنها سید مهدی رحمتی و خسرو حیدری که کاپیتان ها و بزرگ ترهای تیمش بودند را حفظ کرد، بلکه دو بازیکن پا به سن گذاشته دیگر یعنی مجتبی جباری و پژمان منتظری،ستاره های دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ استقلال که بسیار هم در بین هواداران این تیم محبوب بودند را به تیم اضافه کرد که البته هیچ کدام از این دو نفر و هر کدام بنا به دلایلی نتوانستند تا اینجا چندان به استقلال کمک کنند.

استقلال تا به حال لیگ برتر را با شکست آغاز نکرده بود اما تیم پر ستاره منصوریان توانست این اتفاق را به نام خود ثبت کند و پس از شانزده دوره، اولین بازی لیگ را ببازد. آبی ها لیگ هفدهم را در آبادان و با شکست ۱-۰ مقابل صنعت نفت آغاز کردند.

استقلالی ها برای دیدن اولین گل تیمشان در این فصل دو بازی کامل دندان روی جگر گذاشتند. استقلال با وجود جذب مهاجمینی نظیر سجاد شهباززاده و حسن بیت سعید نتوانست در بازی اول مقابل صنعت نفت و در بازی دوم مقابل استقلال خوزستان در استادیوم آزادی گلزنی کند تا این رکورد منفی هم به پای استقلال ۹۶ نوشته شود.

گلزنی های استقلال در نیم فصل اول، از بازی سوم مقابل تراکتورسازی و با شوت جپاروف آغاز شد و با شوت جپاروف مقابل سپاهان به پایان رسید. این اولین بار است که یک بازیکن خارجی چنین رکوردی را از خود به جا می گذارد.

هواداران استقلال کمتر به یاد دارند که سرمربی تیم شان حتی با وجود کسب نتایج ضعیف از سمتش استعفا دهد. امیر قلعه نویی،صمد مرفاوی و پرویز مظلومی هیچکدام در میانه راه استعفا ندادند ولی منصوریان مجبور شد خیلی زود نیمکت استقلال را ترک کند.

پس از رولند کخ نیمکت استقلال رنگ مربی خارجی را به خود ندیده بود تا اینکه وینفرد شفر آلمانی جانشین منصوریان شد تا استقلال هم همانند رقیب سنتی اش مسیر موفقیت خود را در هدایتگری آن سوی مرزها جست و جو کند.

یکی از نکات عجیب این فصل استقلال که هم در زمان منصوریان به چشم می آمد و هنوز در تیم شفر هم وجود دارد، استفاده از بازیکنان در پست های غیرتخصصی شان است.اتفاقی که گاهی برای استقلال فایده داشته و گاهی هم به ضرر این تیم بوده. امید نورافکن، روزبه چشمی و فرشید اسماعیلی بازیکنانی بوده اند که این جا به جایی ها را در این فصل زیاد تجربه کرده اند.

مهاجمین استقلال در نیم فصل اول اصلا بوی گل ندادند. سجاد شهباززاده، حسن بیت سعید و علی قربانی بازیکنانی بودند که قرار بود با اتکا به خط هافبکی قوی، یکی پس از دیگری دروازه رقبا را فتح کنند. اما جز قربانی که فقط یک گل برای استقلال زد، دیگر مهاجمان در نیم فصل اول پایشان به گلزنی باز نشد تا بازیکنانی دیگر نظیر جابر انصاری،فرشید اسماعیلی و سرور جپاروف جور آن ها را در بحث گلزنی بکشند.

سرمربیان استقلال بالاخره تعارف را با مهدی رحمتی کنار گذاشتند و وقتی دیدند او دیگر مثل سابق نمی تواند از دروازه استقلال محافظت کند، فرصت را در اختیار سید حسین حسینی قرار دادند. فرصتی که ابتدا منصوریان به او داد و شفر هم همان مسیر را پیش گرفت. حسینی هم به خوبی جواب اعتماد مربیان استقلال را داد تا حتی نظر کی روش را هم به خود جلب کند تا شاید سید جوان آبی ها هم مسافر روسیه باشد.

آمدن شفر نظم و جان دوباره ای به خط دفاع استقلال داد و سازمان دفاعی این تیم را بار دیگر احیا کرد. استقلال تحت هدایت شفر در مقابل فولاد،نفت،سیاه جامگان،گسترش فولاد، پیکان و سپاهان توانست دروازه خود را بسته نگه دارد تا دروازه استقلال دست نیافتنی تر از همیشه باشد.