عابدزاده: به خاطر پدرم دروازه بان شدم
دروازه بان ملی‌پوش ماریتیموی پرتغال که برای نخستین بار به اردوی تیم ملی ایران دعوت شده است گفت: به یکی از آرزوهایم رسیدم.
خبرگزاری مهر: امیر عابدزاده که برای نخستین بار از سوی کارلوس کی روش به تیم ملی دعوت شده است درباره حضورش در اردوی این تیم گفتگویی را انجام داده است که در پی می خوانید:
- این امتیاز بزرگی است که من اینجا هستم. یکی از آرزوهایم این بود. بنابراین احساس بسیار خوبی دارم که با تیم ملی هستم. این یکی از اهداف دیگر من است که بدان دست پیدا کردم. البته قطعا گامی دیگر برای هدف بعدی است یعنی تمرین با کیفیت و دائم تا اینکه روز به روز بهتر شوم. به عقیده من بیشتر ازاین باید کارانجام شود. بنابراین من می خواهم بهتر شوم.بدلیل اینکه هدف من بازی کردن برای تیم ملی هم هست و سعی می کنم ۸۰ میلیون هوادار را خوشحال نمایم.
- هر روز که صبح از خواب بیدار می شوم تمرکز می کنم که کمی بهتر باشم. اکنون باید بهترین عملکردم را از بودن در یک باشگاه و لیگ خوب از کشوری که سال گذشته قهرمان اروپا شده انجام دهم. لیگ پرتغال کیفیت و اعتبار خوبی دارد. روشن است که هیچ بازیکنی این ریسک را نمی پذیرد که بیرون از کشور برود اما من شروع به کار نمودم و اکنون دارم بازی می کنم. من می دانم که مربیان من را حمایت می کنند و من احساس بهتر شدن می کنم.
- در گذشته زمانی که من به آمریکا رفتم این فرصت را یافتم تا به کوردوبا در اسپانیا بروم. برخی اوقات تصمیم شما مسیر کاری را تغییر می دهد و شما یا باید آنرا بپذیرید یا منصرف شوید. اما من همیشه هدف داشتم که در اروپا بازی کنم. من خاطر هست وقتی که در تیم ملی جوانان بودم با علیرضا جهانبخش صحبت می کردم. او نیز چنین تصمیمی داشت. سپس من این فرصت را یافتم تا به پرتغال بروم و اکنون من بسیار خوشحالم از این موضوع. بدلیل اینکه من به خوبی تمرین می کنم و تجربه کسب می کنم. من از اینکه آنجا هستم خوشحالم و به عقیده من وقتی خرسند باشیم، کار ما هم بسیار بهتر خواهد بود.
- مطمئناً این لحظه بهتری در تاریخ تیم ملی ایران است. ایران چند سالی است که بهترین تیم آسیا است و تا جایی که من خاطرم هست مدتها است که این اتفاق نیافتاده بود. این هم بدلیل داشتن مربی بسیارخوب است که سالهاست در اینجا کار میکند. در گذشته مربیان همیشه تغییر می کردند. کارلوس کی روش تجربه زیادی دارد. او در باشگاههایی مانند رئال مادرید و منچستر یونایتد کار کرده است. ما هم امروز بازیکنان زیادی در اروپا داریم. لذا همانطور که گفتم این یک امتیاز بزرگ برای من است که اینجا هستم و به این تیم بزرگ ملحق شدم.
- من این خاطره را از ۵ سالگی دارم . زمانی که پدرم در مسابقه حذفی مقابل استرالیا بازی کرد و به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه صعود کرد. ایران در این بازی ۲ برصفر عقب بود و در آستانه باخت بودیم. مادرم ما را از خانه بیرون برد تا این صحنه را نبینیم و سپس ما متوجه شدیم که ایران صعود کرده است. من یادم هست که همیشه به خاطر پدرم می خواستم دروازه بان بشوم. برخی اوقات مربیان من سوال می کنند که چرا این کار را انجام دادم. برای مثال چرا توپ را به شکل خاص خودم گرفتم . این ویژگی را از پدرم آموختم. وقتی جوانتر بودم برخی اوقات در پست مهاجم بازی می کردم اما همیشه به فکر دروازبانی بودم.
نظر کاربران
امیرجان شما باید تلاش بیشتری بکنی تا جانشین شایسته ای برای عابدزاده کبیر باشی چرا که بعد از ایشان ما دیگه دروازبان شش دانگ نداشتیم ...
برو بابا به قول خودت بابات از دعوت شدنت به تیم ملی خبر دار نشده بود ..در ضمن شنیدم جائی گفته بودی که پدرت تو اون پنج .شش سالی که تو استقلال بود شد عابد زاده که بعدشم لنگی ها اومدن بردنش اگه اینا را گفتی دمت گرم. .اگه نگفتی دمت نه گرم