اپیدمیشدن شکایت بازیکنان و مربیان به AFC
تنها تهدید در قبال باشگاههای بدهکار در سالهای اخیر بازیکنان و مربیان خارجی بودند که با ثبت شکایت خود در کمیته انضباطی فیفا، باعث ایجاد دردسرهایی برای تیمهای ایرانی میشدند.
١٦ شاکی علیه باشگاههای ایرانی در AFC
خطر بیخ گوش آسیاییها
با وجود اینکه با رایزنی مهدی تاج، فرصت پرداخت بدهیها توسط باشگاههای ایرانی ٢ماه بیشتر تمدید شد، هنوز هم خطر حذف بیخ گوش ٤ باشگاهی قرار دارد که فصل قبل سهمیه حضور در لیگ قهرمانان آسیا را کسب کردهاند. سعید فتاحی، مسئول کمیته مسابقات سازمان لیگ دراینباره گفته است: «باشگاههای استقلال، پرسپولیس و تراکتورسازی برخی از مشکلات خود را برطرف کردهاند ولی بدهیهای عمده برمیگردد به موضوع حق پخش که اصلیترین مشکل این باشگاهها در آسیاست. پرسپولیس برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا باید حدود سهمیلیارد و استقلال حدود چهار تا پنجمیلیارد از بدهیشان را تا دوشنبه تسویه کنند.»
نصیرزاده: شکایت به AFC ناشی از بیسوادی است
هوشنگ نصیرزاده، کارشناس حقوقی فوتبال درباره افزایش تعداد شکایتنامههایی که از سوی بازیکنان ایرانی به AFC ارسال میشود، به «شهروند» میگوید: «بیان اینکه به AFC شکایت میکنیم، نمیدانم توسط چه کسی مد شده است اما ناشی از بیسوادی نسبت به قوانین فوتبال است. AFC جای شکایتکردن نسبت به قراردادها نیست اما سوال این است که چرا این اتفاق میافتد؟ باشگاه ها موقع گرفتن مجوز حرفهای گفتهاند که ما تسویهحساب مالی کردیم و بدهی نداریم. بازیکنانی که از کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ایران دارای حکم هستند، به AFC میگویند که این باشگاه محکوم شده اما هنوز پول ما را نداده است.»
وی همچنین میافزاید: «کنفدراسیون آسیا هم مکاتبات را به داخل ایران میفرستد و به باشگاههای مربوطه میگوید که تکلیف این بازیکنان را برای ما روشن کنید. در حالت اولیه و ابتدا به ساکن ابدا هیچکس نمیتواند به کنفدراسیون آسیا شکایت کند، چون مسائل حقوقی به آنها مربوط نیست. من برای شما یک مثال میزنم. تیموریان و فخرالدینی هر ٢ از باشگاه استقلال طلب دارند. تیموریان حکم کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال را گرفته و به کنفدراسیون اعلام کرده، باشگاه استقلال که شما به او پروانه حرفهای دادهاید، از سالهای گذشته به من بدهکار است. ممکن است AFC این سوال را از استقلال بپرسد که چرا طلب بازیکنتان را ندادید. از سوی دیگر، میلاد فخرالدینی حتی به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم شکایت نکرده است. او اگر به AFC شکایت کند، نتیجهای نمیگیرد. تا زمانی که بازیکنان به کمیته انضباطی مراجعه نکنند و حکم نگیرند، به هیچ نهاد دیگری نمیتوانند شکایت کنند، حتی فیفا هم در چنین مواقعی به شکایت اشخاص مطلقا رسیدگی نمیکند.»
نصیرزاده در پایان میگوید: «شکایت بازیکنان استقلال به AFC در کمیته انضباطی کنفدراسیون آسیا رسیدگی نمیشود و آنها رأی نمیدهند اما تنها میتواند یک اهرم فشار بر باشگاهها باشد که زودتر طلب این بازیکنان را بدهند تا در صدور مجوز حرفهای مشکل به وجود نیاید. به هرحال اصل این عمل حرفهای نیست و باید راهکاری برای جلوگیری از آن اندیشیده شود.»
خودزنی در حد آسیا!
به نظر میرسد رویهای که برخی بازیکنان ایرانی در شکلگیری آن نقشآفرینی کردند، به هیچ عنوان حرفهای نیست و تنها باعث لطمهزدن به اعتبار فوتبال ایران در سطح آسیا شده است. البته نباید از حق گذشت که بازیکنان هم راه دیگری به جز شکایت به AFC پیشروی خود برای وصول مطالباتشان نمیبینند. وقتی برخی بازیکنان که به خاطر تعصب به پیراهن یک تیم از شکایت علیه آن باشگاه خودداری کردند اما میبینند که نفرات دیگری با شکایت به AFC خیلی زود به پول خود میرسند، تصمیم میگیرند آنها نیز از همین راه جلو بروند. افتخاری، مدیرعامل استقلال در برنامه نود چند هفته قبل از تفاهم با تیموریان و کاوه رضایی برای پرداخت مطالباتشان خبر داد؛ در شرایطی که مثلا آرش برهانی از ١٠سال از این باشگاه طلبکار است. با اینکه فعلا تمامی باشگاهها خطر حذف را برخلاف تصور رسانهها و هواداران در نزدیکی خود نمیبینند، به نظر میرسد خطر از آنچه که برخی تصور میکنند به ٤ باشگاه آسیایی نزدیکتر است. روز دوشنبه مهلت ارسال مدارک ٤ باشگاه آسیایی به کنفدراسیون فوتبال آسیا به اتمام میرسد و با توجه به کنار گذاشتهشدن برخی از باشگاههای اماراتی و عربستانی که در وضع بهتری از نظر بدهیهای عقبافتاده قرار داشتند، بعید نیست که باشگاههای بزرگ ایران هم به چنین سرنوشتی دچار شوند. فدراسیون هم که در مواقع قبلی سعی در سندسازی به سود باشگاهها داشت، اینبار تصمیم گرفته مدارک بهطور دقیق و همانطور که از باشگاهها تحویل میگیرد، به AFC بدهد تا دردسری برای خودش به وجود نیاید و از سویی شاید تلنگری به باشگاههای بدهکار بزند.
نظر کاربران
حق دارن وقتی میبینن هزار خرج بی مورد داخل باشگاه میشود وبه طلب اونا کسی توجه نمیکند مجبورن دست به هرکاری بزنن برای رسیدن به حقشون، مدیرعامل یا سرپرست چون میگه شاید فردا نباشم همش وعده میده تا بیوفته گردن نفر بعد، مرگ یبار شیون یبار