داستان های تاریخ فوتبال

«پرتقال کوکی» قهرمانِ بدون جام

تیم هلند در دهه ۸۰ که لقب "پرتقال کوکی" را به خود گرفته بود با وجود شایستگی هرگز نتوانست قهرمان جهان شود.

ایسنا: هلند به عنوان یکی از شانس های نخست برای جام جهانی ۱۹۷۴ به آلمان سفر کرد. نارنجی پوشان در حالی یکی از بخت های اصلی بودند که آلمان بزرگ میزبان این رقابت ها بود. هلند نارنجی پوش در آن زمان ملقب به "پرتقال کوکی" (رمان مشهور آنتونی برجس که از روی آن فیلمی با کارگردانی استنلی کوبریک نیز ساخته شد) بود. هلند به راحتی به همراه بلژیک توانست به مرحله نهایی جام جهانی راه پیدا کند.

نروژ و ایسلند یک تحول عجیب را در جام جهانی رقم زدند. همسران بازیکنان هر دو تیم آن ها را در این رقابت‌ ها همراهی و به آلمان سفر کردند تا تابویی که وجود داشت شکسته شود. رینوس میشل سرمربی تیم ملی هلند در جام جهانی 1974 (سرمربی سابق بارسلونا) نیز از این موضوع دفاع کرد و گفت: برقراری زندگی عادی برای یک بازیکن اثر مثبت می گذارد. به همین خاطر باید همسران بازیکنان همراه آنان در مسابقات قهرمانی باشند.

در نخستین مرحله گروهی هلند به درخشش ادامه داد و در جدول بالاتر از سوئد، اروگوئه و بلغارستان قرار گرفت. آن ها در دومین مرحله توانستند آرژانتین، برزیل و آلمان شرقی را از پیش رو بردارند. نارنجی پوشان دوباره صدرنشین گروه شان شدند و با کسب پنج پیروزی و یک تساوی به فینال صعود کردند. این تیم ۱۴ گل به ثمر رساند و تنها یک گل دریافت کرد. آخرین حریف هلند، آلمان غربی بود. میزبان برای رسیدن به این مرحله کار آسانی داشت. گام به گام پیش رفت و فوتبال تقریبا خوبی از خود بر جای گذاشت اما نمایش چندان درخشانی نداشت و همچنین از بازیکنی مانند یوهان کرویف برخوردار نبود.

هلند شروع درخشانی داشت. میانه میدان را در اختیار گرفت. به توپ ضربه زد و ضربه زد تا این که کرویف وارد محوطه جریمه شد و برتی فوگتس او را تعقیب می کرد. اولی هوینس وارد این جریان شد و بازیکن هلندی را متوقف کرد. سپس داور نقطه پنالتی را نشان داد. شوت پر قدرت نیسکنس در مرکز دروازه سپ مایر جای گرفت. تنها ۸۷ ثانیه از بازی گذشته بود که گل نخست بازی به ثمر رسید. هلند در حالی پیروز بازی بود که هنوز هیچ کدام از بازیکنان آلمان به توپ ضربه نزده بودند. در اسپانیا برای این گل جشن گرفتند چون کرویف را یک بارسایی می دانستند. نیسکنس نیز در پایان تابستان این سال به آبی اناری ها پیوست.

پس از این گل بازی نزدیک و نفس گیر دنبال شد و به نحوی پیش رفت که انگار تنها آلمانی ها فوتبال بازی کردن می دانستند.جدال فوگتس و کرویف در همه نقاط زمین دیده می شد. در دقیقه ۲۵ ورود هولزنبین به محوطه جریمه یک پنالتی را برای میزبان به ارمغان آورد. برایتنر این ضربه را به گل تبدیل کرد. در دقیقه ۴۳ گرد مولر در محوطه جریمه توپ را گرفت و به نظر می رسید توپ را به عقب پاس داده است اما دوباره توپ را گرفت و دروازه یانگبلود را باز کرد. او در مقابل بازیکنان بزرگ هلند کوچک بود و تنها نقطه ضعف آن تیم فراموش شدنی بود.

در نیمه دوم هلند برای رسیدن به گل تلاش کرد اما با دیوار مستحکم ژرمن ها رو به رو شد و نمی توانست از آن عبور کند. در این شرایط خطاهای مداوم فوگتس روی کرویف بیشتر به چشم می آمد. عملکرد خوب دفاع آلمان، مهار های خوب مایر و شوت هایی که با فاصله نزدیک از کنار دروازه عبور می کردند باعث شد آلمان پیروز شود. ژرمن ها تیم بزرگی بودند اما تیم محبوبی به شمار نمی رفتند. با این حال توانستند با هدایت هلموت شون با شکست یکی از بخت ها نخست قهرمانی فاتح جام جهانی شوند.

چهار سال بعد هلند بدون کرویف دوباره توانست به فینال جام جهانی صعود کند. نارنجی پوشان دوباره برابر تیم میزبان یعنی آرژانتین بازی کردند و باز هم شکست خوردند. این بار این اتفاق در وقت های اضافه رخ داد و پایانی بود بر هلند بزرگ. "پرتقال کوکی" یک قهرمان بدون جام بود.