این كی‌روش است یا جنگنده اف ۱۴؟

خبر ورزشی: این همه انگیزه و توان جنگیدن را او از كجا می‌آورد؟ كی‌روش چگونه و چطور مثل یك جنگنده اف ۱۴ مقابل كاستی‌ها و بی‌مهری‌های مسئولان می‌ایستد؟ واقعاً او تا كی و تا چه وقت دوام می‌آورد؟ نمی‌خواهیم بگوییم كی‌روش پیر و غرغرو شده اما در سن و سال پیرمردی مانند كی‌روش، این همه دعوا و جنگ عجیب است.

چرا نداری‌ها و نقص‌های فوتبال ایران برای این مرد عادی نمی‌شود؟ چرا كی‌روش عادت نمی‌كند به این عادت ترك نشدنی كه‌‌؛ اوضاع همینه كه هست، می‌خواهی بخواه نمی‌خواهی نخواه؟

او تا كی می‌خواهد از حقانیت فوتبال ایران و از آنچه شایسته ملی‌پوشان است، دفاع كند؟

بیش از ۶ سال است دارد غر می‌زند و هر بار بهانه می‌كند و دیگر او را نمی‌بینیم. دوباره روز از نو، روزی نو! دوباره این مردم و حس خوب تیمداری در تیم ملی برای كی‌روش بهانه‌ای می‌شود برای بازگشت.

این تیم را خودش ساخته. با تمام دانش و آگاهی خودش. تیم بدون شكست و بدون گل خورده مقدماتی جام جهانی‌ اما به آن اندازه‌ای كه شایسته تیم ملی است، خیر نمی‌بیند. ما حال و روزش را درك می‌كنیم اما توان و قدرت جنگندگی‌‌اش را نه!

هواپیمای شكاری اف ۱۴ هم بود از نفس می‌افتاد. خلاصه یك جا كم می‌آورد اما كی‌روش تیمی دارد كه متعلق به ملت ایران است. این تیم به جام جهانی‌ صعود كرده و ركوردها را درهم شكسته.

تیمی بوده كه نسل عوض كرده‌‌؛ یك تیم ماجراجو از بازیكنان عادی نسل فوتبال ایران ساخته كه اغلب در اروپا بازی می‌كنند. سایر جوانانش از بهترین‌های لیگ هستند و به آنها شوق مبارزه آموخته‌‌؛ برای كره‌جنوبی كه در آسیا یك نمونه و مثال بود بحران و دردسر آفریده‌‌؛ كی‌روش خیلی كارها انجام داده اما هنوز عادت نكرده به بی‌برنامگی و بی‌خیالی‌ها. عجیب است این مرد همچنان شوق مبارزه دارد و بعید است از او كه باز بخواهد با ندانم‌كاری‌ها سر جنگ داشته باشد.

چه بدشانس است كی‌روش‌‌؛ چنین تیمی اگر در هر جای قاره آسیا بود، حلوا حلوایش می‌كردند اما اینجا همه چیز به بی‌خیالی و روزمرگی ختم می‌شود.