مانشافت، شعله ابدی فوتبال جهان

ورزش سه: حمید رضا صدر به بهانه پیروزی آلمان در زمین جمهوری چک به کالبدشکافی راز و رمز توفیق دائمی ژرمن ها پرداخته...

هفت از هفت. هفت بازی، هفت پیروزی. آنها بی شکست به سوی مسکو رفته اند، با اقتدار، بسان همیشه. چک های جنگجو در پراگ جان کندند آنها را پایین بکشند و نتوانستند، چرا و چگونه؟

وقتی ولادیمیر داریدار دوازده دقیقه به پایان دروازه آندرتراشتگن را گشود و پاسخ گل زودهنگام تیمو ورنر را داد به نظر می رسید نوار پیروزی آلمان پاره شده. ژرمن ها در نیمه دوم برخلاف سنت شان بارها توپ را از دست داده بودند و دقایق هم به سرعت باد سپری می شدند، ولی آلمان، آلمان بود و سنت دیرینه ترش را به رخ کشید. ذهنیت پیروز شدن را. جنگیدن تا آخرین گام را. تغییر نتیجه در واپسین لحظات را... بنابراین تونی کروس دو دقیقه به پایان توپ را راهی محوطه جریمه چک ها کرد. توپ را فرستاد در آستانه دروازه... و چه کسی به پرواز درآمد تا با سر آن ضربه توفنده را به توپ بکوبد؟ مت هاملز مدافع میانی ژرمن ها. هاملز به پیش تاخته دروازه را گشود تا مردان یواخیم لو 2-1 پیروز شوند. تا ژرمن ها با دوازده امتیاز بیشتر از جمهوری چک و هفت امتیاز بیشتر از ایرلند شمالی دسترسی ناپذیر باقی بمانند، مثل همیشه.

ترکیب آلمان بازتابنده جاری شدن خون تازه به رگ های ژرمن ها بود. آمیزه تجربه و جوانی: تراشتگن، هکتور، گینتر، هاملز، کروس، استیندل، اوزیل، ورنر، مولر، کیمیچ و برانت. گل اول را تیمو ورنر بیست و یک ساله زد و گل دوم را مت هاملز بیست و هشت ساله. ماتیاس گینتر بیست و سه ساله بود و تونی کروس بیست و هفت ساله. جاشوا کیمیچ بیست و دو ساله بود و مسعود اوزیل بیست و هشت ساله...

میان آنها تیمو ورنر بازتابنده چشمه جوشان فوتبال آلمان بود. بهترین گلزن آلمانی بوندسلیگا در فصل سپری شده با بیست و یک گل پشت سر اوبامیانگ گابنی، لوادنوفسکی لهستانی و مادسته فرانسوی. مهاجمی متعلق به لایپزیگ و نه بایرن و دورتموند. ورنر که سال ۲۰۱۳ در هفده سالگی اش جوان ترین بازیکن تاریخ بوندسلیگا شد که دو گل در یک بازی بوندسلیگا - برابر فرایبورگ - زد. که کمی بعد شد جوان ترین بازیکنی که در هجده سالگی با پیراهن اشتوتگارت رکورد پنجاه بازی در بوندسلیگا را برجای گذاشت، سپس عنوان جوان ترین بازیکنی که در بیست سالگی با پیراهن لایپزیگ رکورد صد بازی در بوندسلیگا را زده ثبت کرد. او بود که لاپیزیگ کوچک و گمنام را راهی لیگ قهرمانان کرد... و سرانجام او بود که برابر جمهوری چک سریع ترین گل آلمان از ۲۰۱۳ را زد.

چهارده بازیکن معرفی شده توسط یواخیم لو برای دو بازی ملی به تیم های بوندسلیگا تعلق داشتند. طی فصل سپری شده 470 بازیکن در بوندسلیگا به میدان رفتند که 221 نفرشان آلمانی بودند، 47 درصدشان. در حالی که در انگلیس 70 درصد بازیکنان لیگ برتر را خارجی ها تشکیل می دهند. بوندسلیگا شده قلمرو شکوفای جوانان آلمانی. نیکلاس سوله، مکس مه یر و ماکسیمیلیان آرنولد پیش از بیست یک سالگی شان بیش از صد بار در رقابت های بوندسلیگا به میدان رفته اند. لورکوزن در فصل سپری شده کای هاورتز هفده ساله را معرفی کرد و شالکه تیلو کهلر بیست ساله را. رقابت برای ورود به تیم ملی آلمان فشرده شده و به قول چارلز داورین "فقط قوی ترین در نبرد بقا زنده می مانند". در حالی که انگلیسی ها نمی دانند چه دروازه بانی را جای جو هارت روانه میدان کنند، یواخیم لو توانسته با آرامش مانوئل نوئر را کنار گذاشته و به تراشتگن، تراپ، آدلر و وایدنفلر روی آورد. در عین حال دیگر نمی توان فوتبال آلمان را با قدرت جسمی تعریف کرد. اگر روزگاری بازی کیمیچ 176 سانتی متری و مه یر 173 سانتی متری در تیم ملی آلمان خواب و خیال بود، حالا حفظ توپ ماهرانه ژرمن ها راه و رسم اسپانیایی ها و تیکی تاکا را تداعی می کند.

جوان های آلمانی در استادیوم های لبالب از تماشاگر به میدان رفته و آبدیده شده اند. متوسط تعداد تماشاگر در هر دیدار بوندسلیگا در فصل سپری شده 40693 نفر بوده، بیشتر از هر لیگی در اروپا، دو برابر دیدارهای سری آ. احتمالا عجیب به نظر می رسد ولی متوسط تعداد تماشاگر برای بازی های دورتموند 79653 نفر بوده. بیشتر از بارسلونا با 77944 و رئال مادرید با 69170 تماشاگر. شاید باورکردنی نباشد ولی متوسط تعداد تماشاگر دیدارهای شالکه با 60703 نفر از آرسنال، منچستر سیتی و لیورپول هم بیشتر بوده و متوسط تعداد تماشاگر دیدارهای کلن و اینتراخت فرانکفورت افزون تر از اینتر، پاری سن ژرمن و چلسی.

شور فوتبال در آلمان فقط در راهی شدن به میدان نبوده. ژرمن ها 34970 مربی ثبت نام کرده دارند، انگلیس فقط 2769 مربی عضو اتحادیه دارد. در چنین قابی یواخیم لو اولین مربی ملی شده که رکورد صد پیروزی ملی را ثبت کرده. از جام جهانی 2006 و رفتن یورگن کلینزمن یازده سال سپری شده و کشتی تیم ملی آلمان با او جلو رفته و جلوتر، با این وصف درخشش برآمده از تار و پود فوتبال ملی آلمان چنان بوده که اهمیت آن چه یواخیم لو انجام داده را بدیهی قلمداد کرده.