چرا تشویق منشا، اشک طارمی را درمی‌آورد؟

روزنامه وطن امروز: تشویق گادوین منشا که تازه پا به میدان گذاشته بود چنان روحیه طارمی را در هم می‌شکند که این بازیکن نه تنها چند موقعیت گل را با خودخواهی محض از دست داد که بدتر از آن در انتهای بازی با چشم گریان پا به رختکن گذاشت. کمتر کسی تصور می‌کرد بهترین خرید پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات اینگونه تبدیل به استخوان در گلو شود. حالا می‌شود دلیل اصرار طارمی بر فرار را فهمید، او می‌دانست جنس خرید جدید با علیپور و نریمان‌جهان متفاوت است و او نمی‌تواند به سادگی سلطان بی‌چون‌و چرای قرمزها در نوک هرم حمله باشد.

عملکرد فوق‌العاده منشا در تیم تقریبا دفاعی جلالی و به ثمر رساندن ۱۶ گل حقایق زیادی را در دلش داشت و طارمی نمی‌خواست در سال جام جهانی اسیر حاشیه شود. او همه تلاشش را کرد اما نتوانست بگریزد. باید می‌ماند و می‌جنگید، همانطور که ۳ سال قبل به عنوان یک بازیکن ناشناس و ناشناخته پا به پرسپولیس گذاشت و به‌رغم نیمکت‌نشینی موفق شد گاماس گاماس خودش را تثبیت کند. مثل همان روزی که نامش آنقدر ناشناس بود که با برنج پیوندش زدند و اینچنین به استقبال نخستین گلش رفتند. طارمی از صفر شروع کرد و به صد رسید. ۲ سال متوالی آقای گل لیگ برتر شد و بدون تردید مهم‌ترین مهره قرمزها در راه قهرمانی بود. او حتی یکی از افراد موثر بود در صعود پرسپولیس در آسیا. طارمی حالا یک جایگاه ثابت در تیم‌ملی دارد اما باید حقیقت را بپذیرد که راه غلطی را در پیش گرفته.

رقیبش این بار دانه‌درشت بود و باید یک هفته زودتر تمریناتش را شروع و ۲ برابر قبل در تمرین تلاش می‌کرد، نه اینکه به عنوان آخرین نفر خودش را به اردو برساند. طارمی به اندازه کافی روی سکوها محبوب بود. این هواداران قدر آقای گل را می‌دانند چرا که در طول یک دهه گذشته بیشترین ضربه را از نداشتن چنین عنصری خوردند. طارمی در حالت عادی ۲ برابر منشا محبوبیت داشت اما با تلاش عجیبش برای خروج تا حد زیادی از اعتبارش کاست. وقتی شائبه پاس ندادن به منشا مطرح شد بهترین زمان برای آقای گل بود تا با فداکاری نشان دهد برای او موفقیت پرسپولیس بیشتر از آقای گلی اهمیت دارد اما او در حساس‌ترین بازی بدترین اقدام را کرد. طارمی ۸۰ دقیقه مقابل سیاه‌جامگان چندین موقعیت خاص را از دست داد و حضور منشا باعث تشویقش از روی سکوها شد.

از آنجایی که منشا ایرانی نیست نمی‌توان هیچ گونه وصله خرید سکوها را به او چسباند. منشا محبوب‌تر از طارمی نیست و تشویقش تنها یک معنا داشت؛ ما از گل‌سوزی‌های طارمی ناراحتیم. ۱۰ دقیقه انتهایی بازی با سیاه‌جامگان بهترین زمان بود تا او با پاس گل به منشا باز هم خودش را قهرمان داستان نشان دهد. طارمی به اندازه کافی بین بازیکنان تیمش عزیز است و طبیعتا تا انتهای لیگ دست‌کم ۲ برابر منشا صاحب موقعیت گل می‌شود از این رو دلیلی نداشت ترسش از منشا را اینگونه بروز دهد. پرسپولیس ناباورانه گل تساوی‌بخش را خورد و حالا گل دوم اهمیت بسزایی داشت. اگر طارمی با فداکاری، پاس گل را به منشا می‌داد قطعا برنده بازی بود ولی همانند اول فصل مسیر غلط را در پیش گرفت. هر چه توپ آمد خودش زد تا با گلزنی برود روبه‌روی سکوها و به آنها بگوید قهرمان‌تان من هستم! طارمی محبوب است اما نه بیشتر از پرسپولیس.

همه هواداران حاضر در ورزشگاه ابتدا دنبال پیروزی تیم‌شان هستند، سپس خواهان آقای گلی آقای‌گل‌شان. با خودخواهی طارمی بازی با همان تساوی یک-یک به پایان رسید و تشویق یکصدای منشا لرزه‌ای به ستون کاخ محبوبیت طارمی. بغضش ترکید و بدترین نوع دفاع را از او همشهری‌اش کرد. حسین ماهینی که با بازی ضعیفش یکی از دلایل اصلی دریافت گل مقابل حریف بود در مصاحبه‌ای عجیب مدعی شد مسببان اصلی تشویق منشا را پیدا می‌کند! بازیکنی که در طول همه سال‌های حضورش در پرسپولیس به اندازه یک‌چهارم حضور رامین رضاییان نتوانسته گل بسازد و گل بزند، حالا دنبال عامل تشویق منشاست. این همان زنگ خطر جدی برای تیم برانکوست. تیمی که با فاصله بهترین فوتبال لیگ ایران را بازی می‌کند و بعد از مدت‌ها این فرصت را دارد تا دست‌کم به جمع ۴ تیم برتر آسیا صعود کند اما تفرقه در تیمش بیداد می‌کند. طارمی با یک رقیب جدی روبه‌رو شده که حتی تشویق او از روی سکوها بغضش را می‌ترکاند. اما او هنوز پتانسیل قهرمان ماندن را دارد. اگر قرار باشد پرسپولیس قربانی آقای گل شدن یکی از این دو باشد همان بهتر که برانکو هیچ‌کدام را بازی ندهد. خودخواهی و کسب عناوین فردی بدترین ضربه به آرمان جمعی هر تیمی است. برانکو باید عوض نیمکت‌نشین کردن منشا و از بین بردن روحیه او روش دیگری را برای حل این مشکل پیدا کند. حتی اگر راه‌حلش خروج یکی از این دو از لیست تیمش باشد.