شگفتی اینجاست که در راستای شفاف سازی مالی، کنفدراسیون اسیا اگر به نتیجه مشخصی در ارائه مدارک شفاف نرسد به طور پله ای پایین میآید تا به یک تیم بدون بدهی برسد.
ایران ورزشی: شگفتی اینجاست که در راستای شفاف سازی مالی، کنفدراسیون اسیا اگر به نتیجه مشخصی در ارائه مدارک شفاف نرسد به طور پله ای پایین میآید تا به یک تیم بدون بدهی برسد.
شاید در نگاه اول سرفهرست بدهکاران بزرگ فوتبال ایران، پرسپولیس و استقلال و تراکتور سازی باشند که خروج آنها از لیگ قهرمانان آسیا با توجه به قوانین کنفدراسیون فوتبال آسیا محتمل است، اما این خبر برای فوتبال بیسامان و بیانضباط ایران میتواند خوب باشد چرا که سرانجام باشگاهها مجبور میشوند از خرجهای بیرویه جلوگیری کنند و تا سالها دنبال ریاضت اقتصادی در دخل و خرجهای خود باشند.
اما این فقط ظاهر ماجراست. خروج این سه تیم به اضافه نفت تهران میتواند زمینه حضور ذوبآهن، سپاهان، پیکان و حتی استقلال خوزستان یا گسترش فولاد را مهیا کند ولی خبرهایی که به گوش میرسد نگران کننده تر از ان است که تیم های فهرست دوم هم بتوانند راهی آسیا شوند. بسیاری از بازیکنان هم از این تیم ها طلبکار هستند و اقدامات خود را شروع کرده اند تا مطالبات خود را از طریق ای اف سی بگیرند.
وضعیت استقلال خوزستان مشابه نفت تهران است و به دلیل بدهی های زیاد هیچ شانسی برای آسیا ندارد. گسترش فولاد هم به طور واضح و مشخص در جریان مسئله نصرتی نشان داده که طلبکارانی دارد. از ذوب اهن و سپاهان هم خبر میرسد که بازیکنانی هنوز مطالبات باقی ماندهای دارند.
شگفتی اینجاست که در راستای شفاف سازی مالی، کنفدراسیون اسیا اگر به نتیجه مشخصی در ارائه مدارک شفاف نرسد به طور پله ای پایین میآید تا به یک تیم بدون بدهی برسد، نظیر پارس جم! شاید هم امسال فوتبال ایران باید قید نمایش آسیایی را بزند. فوتبال ایران که در خرج کردن دچار ولنگاری شده بود و در درآمدزایی خلاق و جدی نبود و چشم به بودجههای دولتی داشت، شاید لازم بود که به خود بیاید و بداند که وضعیت وخیم و بحرانی را پشت سر میگذارد.
فاجعه بزرگتر اما بیتوجهی مدیران این باشگاههاست، مدیرانی که همچنان خیال میکنند اتفاق هولناکی رخ نمیدهد و میتوانند با سندسازی و وعدههای بیهوده کار را پیش ببرند. تاوان این بیتوجهی میتواند حذف از لیگ قهرمانان آسیا باشد، تاوانی سنگین که شاید تغییر رفتار در باشگاهداری را رقم بزند.
فوتبال ایران تشنه همین تغییر رفتار است. بحران مدیریت در فوتبال ایران وضعیتی پیچیده را پدید آورده و اگر باشگاهها رفتار مدیریتی خود و نگاهشان را به اقتصاد فوتبال تغییر ندهند، وضعیتی از این بحرانیتر را تجربه خواهیم کرد، تجربهای تلخ که چیزی از فوتبال باقی نمیگذارد.
تصمیم چیست؟ فدراسیون فوتبال در این تغییرات لازم چه نقشی را ایفا خواهد کرد؟ آیا همچنان در فدراسیون فوتبال هستند کسانی که به سندسازی فکر کنند تا سهمیه بیشتری در لیگ قهرمانان آسیا داشته باشند؟ آیا در فدراسیون فوتبال دریافتهاند که دیگر آن روشهای دور زدن قوانین منسوخ شده است؟
برخورد قانونی با تیمهای بدهکار و جدی بودن در این ماجرا توقعی است که از فدراسیون فوتبال میرود، یعنی پایان لاپوشانیها و سندسازیها، پایان آن ایدههای بیاساس که باشگاهها را خصوصی و درآمدزا جلوه میداد. همان روش کار باشگاهها را به اینجا رسانده و بدهیها سر به فلک کشیدهاند و حالا دیگر آن سندسازیها نیز کارساز نیستند.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
خوش به حال فدراسیون وسازمان آقا سرخابی خارو به بخش خصوصی بدین
فقط خصوصی سازی علاج این فوتبال هستش تا واقعا حرفه ای و شفاف سازی شده باشگاه ها حرکت کنند