قربانی ها در پاریس و جانشین ها در بارسلونا؟

وبسایت نود: انتقال نیمار از بارسلونا به پاریسن ژرمن چه تأثیرات تاکتیکی را در این دو تیم به وجود می آورد؟ چه طور می توان این انتقال را از لحاظ فنی و تاکتیکی مورد ارزیابی قرار داد؟

نیمار با انتقال ۲۲۲ میلیون یورویی به پاریسن ژرمن، تاریخ سازی کرد و رکورد نقل و انتقالات دنیای فوتبال را تنها یک سال پس از انتقال ۱۰۵ میلیون یورویی پل پوگبا به منچستر یونایتد، شکست. برخی از کارشناس های فوتبال، جدایی نیمار از بارسلونا را مشابه تصمیم جنجالی لوئیز فیگو در سال ۲۰۰۰ می دانند. بدون شک، رنگ و بوی فوتبال پس از این انتقال بزرگ، دچار تحول خواهد شد و از این به بعد باید به چنین اعداد نجومی در این رشته ورزشی عادت کنیم. همان طور که انتقال زین الدین زیدان به رئال مادرید در سال ۲۰۰۱، حال و هوای دیگری به لالیگا بخشید، اکنون حضور نیمار نیز اعتبار و وجهه لیگ ۱ فرانسه را افزایش خواهد داد. موناکو در فصل گذشته توانست قهرمانی لیگ را از چنگ پاریسن ژرمن در بیاورد. با توجه به سرمایه گذاری چند باشگاه دیگر از جمله نیس و المپیک مارسی، احتمالاً رقابت جذاب تری را در فصل جدید لیگ فرانسه شاهد خواهیم بود. لیگ فرانسه و دنیا فوتبال را باید به دوران پیش و پس از انتقال نیمار به پاریسن ژرمن تقسیم بندی کرد. مشاهده این ستاره برزیلی با پیراهن پاریسن ژرمن، برخی از هواداران فوتبال را به یاد روزهایی انداخت که رونالدینیو به این تیم پاریسی ملحق شده بود. حال این پرسش مطرح است که اونای امری سرمربی پاریسن ژرمن چه برنامه های تاکتیکی راجع به نیمار را در سر می پروراند؟

۴ گزینه تاکتیکی پاریسن ژرمن برای استفاده از نیمار

گرگ جانسون فوتبال نویس متخصص تاکتیک در وبسایت squawka نوشته که ۴ روش مختلف برای استفاده از نیمار در ترکیب پاریسن ژرمن وجود دارد. نخستین روش، همان سیستم مشابه بارسلونا یعنی ۳-۳-۴ می باشد. اگر چه توانایی های ادینسون کاوانی با لوئیز سوارز تفاوت دارد و لوکاس مورا نیز در حد و اندازه های لیونل مسی نیست اما اونای امری می تواند با کمترین ریسک ممکن، نیمار را در همان شرایط تاکتیکی بارسلونا قرار دهد. با توجه به آشنایی کامل نیمار با این روش، شاید کمترین زمان ممکن برای هماهنگی و خو گرفتن او در تیم جدیدش لازم باشد. اگر نیمار همانند فصل گذشته در جناح چپ خط حمله تیم خود به میدان برود، آن گاه آنخل دی ماریا به یک خط عقب تر منتقل شده و مجدداً به عنوان هافبک، ایفای نقش خواهد کرد. تجربه نشان داده که دی ماریا نیز بهترین بازی های خود را در خط هافبک انجام داده است. انرژی و توانایی بالای حمل توپ مارکو وراتی و البته حضور تیاگو موتا در هافبک دفاعی، پشتوانه خوبی برای دی ماریا است که به راحتی نفوذ کرده و نه تنها از فضاهای بیشتری سود ببرد بلکه وظیفه تغذیه نیمار را نیز بر عهده بگیرد. البته سیستم ۳-۴-۳ نیز به سبک چلسی قابل استفاده است که در این صورت، نیمار تقریباً همان نقش ادن هازارد در چلسی را بر عهده می گیرد.

یکی دیگر از گزینه های استفاده از نیمار، سپردن کلیدی ترین نقش در سیستم ۱-۳-۲-۴ به وی است. نیمار فقط به دلیل مسائل مالی از بارسلونا جدا نشد. او دیگر تمایلی به بازی در کناره ها و ایفای نقش یار تغذیه کننده لیونل مسی را نداشت. نیمار آرزوی فتح توپ طلا را دارد و این هدف جز با داشتن یک نقش محوری در تیمش، به دست نمی آید. چه بسا که نیمار با بازی در جناح چپ خط حمله موافقت نکرده و به بازی در یک پُست مرکزی تر علاقه داشته باشد. حاتم بن عرفا در فصل گذشته، پشت سر ادینسون کاوانی مهاجم نوک قرار می گرفت در حالی که آنخل دی ماریا و لوکاس مورا نیز در جناحین زمین مستقر بودند. شاید نیمار در این فصل جانشین بن عرفا در سیستم ۱-۳-۲-۴ به عنوان یار پشت سر مهاجم نوک (کاوانی) شود.

نیمار در آن بازی معروف که بارسلونا با نتیجه ۶-۱ از سد پاریسن ژرمن گذشت، دو گل و یک پاس گل را به نام خود ثبت کرد و ستاره بی بدیل آن مسابقه تاریخی بود. در برخی از بازی ها با توجه به قدرت حریف، باید از بازی مالکانه عدول کرده و ضد حمله را در دستور کار قرار دهیم. نیمار با توجه به تکنیک ناب، هوش، سرعت و تیز بینی خود، قادر به گرفتن خطا یا پنالتی در شرایط تک به تک با دروازه بان یا مدافعان حریف است. به عبارت دیگر، اونای امری با وجود نیمار از بهترین ابزار ممکن برای حربه ضد حمله برخوردار است. حضور بازیکن های سخت کوشی همچون یولیان دراکسلر یا لوکاس مورا یک فرصت عالی را در اختیار پاریسن ژرمن قرار می دهد تا در مقابل تیم های هجومی یا قوی تر، چشم به ضد حمله داشته باشد. در سیستم ۱-۱-۴-۴، نیمار دقیقاً در فضای پُشت سر ادینسون کاوانی مستقر خواهد شد.

یکی دیگر از گزینه های امری برای استفاده از نیمار، تقلید از سیستم تاکتیکی ۲-۲-۲-۴ موناکو است. موناکو در فصل گذشته با تکیه بر تعدادی از جوان های گمنام اما مستعد، ضمن ارائه بازی های هجومی و کوبنده، به یک قهرمانی دلچسب در لیگ ۱ دست یافته و گل های فراوانی به ثمر رساند. اونای امری در صورت الگوبرداری از تیم فصل پیش موناکو، ابتدا باید به دنبال یک بازیساز باشد که از کناره ها به سوی مرکز زمین حرکت کند. برناردو سیلوا چنین نقشی را در سیستم تاکتیکی موناکو طی فصل ۱۷-۲۰۱۶ بر عهده داشت و چه بسا چهره هایی همچون خاویر پاستوره یا آنخل دی ماریا از توانایی لازم برای ایفای این نقش برخوردار باشند. یولیان دراکسلر نیز همانند توماس لمار، صرفاً یک وینگر چپ خواهد بود. در این صورت، نیمار به عنوان زوج کاوانی در خط حمله پاریسن ژرمن به میدان رفته و همان نقشی را بر عهده خواهد گرفت که رادامل فالکائو در فصل گذشته داشت. پاریسن ژرمن از مدافعان کناری توانایی برخوردار بوده که قادر به حرکت پا به توپ و کشاندن بازی به عرض از عقب زمین هستند. دنی آلوز و لایوین کورزاوا دو دفاع کناری پاریسن ژرمن از لحاظ کیفیت هیچ چیزی کمتر از جبرئیل سیدیبه و بنجامین مندی ندارند.

چه کسانی قربانی نیمار می شوند؟

مدیران قطری باشگاه پاریسن ژرمن به چیزی جز قهرمانی اروپا فکر نمی کنند. اگر چه پاریسن ژرمن از سال ۲۰۱۱ به بعد، عناوین زیادی را در فوتبال فرانسه به دست آورد اما این باشگاه هرگز در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا، بیشتر از مرحله یک چهارم نهایی پیش روی نکرد. البته پاریسی ها بی توجه به قانون فیرپلی مالی، همچنان به دنبال خریدهای دیگری بوده و هدف اصلی بعدی آن ها در بازار اروپا، کیلیان امباپه مهاجم ۱۸ ساله موناکو است. امباپه مورد توجه باشگاه های بزرگی از جمله بارسلونا و رئال مادرید قرار گرفته اما پاریسن ژرمن نیز به طور موازی با وی مذاکره می کند. رسانه های معتبر از چند ستاره دیگر همچون الکسیس سانچز، سرخیو آگوئرو و فیلیپه کوتینیو به عنوان اهداف دیگر باشگاه پاریسن ژرمن نام می برند. برخی منابع گفته اند که پاریسن ژرمن برای رعایت قانون فیرپلی مالی، ناگزیر به فروش چند بازیکن است.

سرژ اوریه یکی از گزینه های جدی فروش باشگاه می باشد زیرا با وجود دنی آلوز یا توماس مونیه، عملاً این ملی پوش ساحل عاجلی باید روی نیمکت بنشیند. شاید آنخل دی ماریا بر خلاف میل باطنی اونای امری، به فروش برسد تا قانون فیرپلی مالی رعایت شود. دی ماریا توانایی بازی در جناحین و مرکز خط حمله را داشته ولی حضور او در خط حمله، فضای مانور نیمار را کاهش می دهد. شاید بهترین زمان ممکن برای فروش این بازیکن ۲۹ ساله، همین تابستان باشد. فروش هیچ بازیکنی به اندازه مارکو وراتی برای تأمین قانون فیرپلی مالی تأثیرگذار نیست. وراتی گران ترین بازیکن پاریسی ها بعد از نیمار بوده و بسیاری از باشگاه های بزرگ به دنبال او هستند. لوکاس مورا دوست صمیمی نیمار از ۶ سالگی بوده و احتمالاً مدیران باشگاه پاریسن ژرمن به احترام نیمار، از فروش هم وطن او صرف نظر کنند. در این صورت، احتمال قربانی شدن یولیان دراکسلر ۲۳ ساله زیادتر است.

بهترین جانشین نیمار در بارسلونا؟

اما هنوز یک پرسش مهم دیگر وجود دارد. چه کسی جانشین نیمار در بارسلونا خواهد شد؟ نام های مختلفی همچون فیلیپه کوتینیو، ادن هازارد، مارکو وراتی، عثمان دمبله، کیلیان امباپه و حتی دله الی به گوش می رسد. لاماسیا آکادمی باشگاه بارسلونا که روزگاری ژاوی، کارلس پویول، آندرس اینیستا و لیونل مسی را به دنیای فوتبال تحویل داد، این روزها بسیار منفعل است. بسیاری از قدیمی های بارسلونا از جمله خوان لاپورتا رئیس اسبق این باشگاه و ژاوی اسطوره آبی و اناری ها از اوضاع حاکم بر نیوکمپ گله مند هستند. سیاست باشگاه در نقل و انتقالات، پرورش استعدادهای جوان، وضعیت اقتصادی و تشکیل یک تیم قدرت مند به شدت مورد انتقاد است. برای هواداران بارسلونا، دو ناکامی پیاپی در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، غیر قابل توجیه بوده و جدایی نیمار، سطح نارضایتی آن ها را افزایش داد. بخشی از هواداران بارسلونا نگاه چندان امیدوار کننده ای به ارنستو والورده سرمربی جدید تیم محبوبشان ندارند. اگر چه والورده روی نیمکت تیم های مختلف از جمله ویارئال، والنسیا، اسپانیول، المپیاکوس و اتلتیک بیلبائو به تجارب زیادی دست یافته اما شرایط مربیگری در یک تیم بزرگ و پُر ستاره همچون بارسلونا بسیار متفاوت است.

شرایط اقتصادی بارسلونا نیز از حد مطلوب دور بوده و آن ها عملکرد خوبی در بازار نقل و انتقالات امسال نداشته اند. آبی و اناری ها فقط با سه بازیکن نه چندان مطرح قرارداد بسته که مجموع هزینه این خریدهای تابستانی، کمتر از ۴۰ میلیون پوند است. اگر چه فروش نیمار یک ضربه مهلک به وجهه مدیریتی جوزپ ماریا بارتومئو بود اما مبلغ کلان و نقد ۲۰۰ میلیون پوندی را باید یک هدیه بزرگ برای رئیس باشگاه بارسلونا دانست. او برای تقویت تیم و عبور از این موج سهمگین انتقادات، چاره ای جز امضای قرارداد با یک ستاره بزرگ به عنوان جانشین نیمار ندارد. بسیاری از کارشناس های فوتبال، بهترین گزینه برای جانشینی نیمار را فیلیپه کوتینیو می دانند. کوتینیو دوست دوران کودکی نیمار، بازیکنی از جنس مکتب فوتبال کاتالونیا بوده و قادر به تکمیل مثلث ناقص شده MSN در سیستم ۳-۳-۴ است. البته کوتینیو به اندازه نیمار، سرعتی نیست اما از تکنیک ناب برزیلی بهره برده و پاسور خلاق یا گل ساز فوق العاده ای محسوب می شود. کوتینیو از توانایی گلزنی خوبی هم برخوردار بوده اما بیش از هر چیز، یک بازیساز در کناره زمین است. جنس بازی او شباهت زیادی به مسی دارد. او در فصل گذشته لیگ برتر، ۱۳ گل و ۷ پاس گل را برای لیورپول به ثبت رساند. اگر چه کوتینیو از قدرت بدنی بالایی برخوردار نیست اما قدرت حفظ توپ او به ویژه در شرایط سخت و تحت فشار، کاملاً مفید است. بارتومئو برای کاهش جو منفی علیه خود و باشگاه، باید ناخن خشکی را کنار گذاشته و حداقل ۱۰۰ میلیون پوند را برای خرید کوتینیو یا یک ستاره هم سطح با او خرج کند.

گزینه های تاکتیکی بارسلونا برای جانشینی نیمار چیست؟

بارسلونا در سال های طلایی با رهبری پپ گواردیولا و سیستم مشهور ۳-۳-۴ به افتخارات بزرگی دست یافت اما لوئیز انریکه در فصل گذشته، دست به ریسک بزرگی زد و با عبور از سیستم تاکتیکی سنتی و موفق این تیم، به سراغ سیستم ۳-۴-۳ رفت.

انریکه با همین سیستم توانست حماسه پیروزی ۶-۱ مقابل پاریسن ژرمن را رقم بزند. نیمار در آن بازی کمی عقب تر و در سمت چپ خط هافبک قرار گرفت. بارسلونا آن بازی را بارسلونا آن بازی را با سیستم ۲-۴-۱-۳ شروع کرد و نیمار به رغم حضور در خط هافبک، بارها با حرکات پا به توپ، موجب تولید فضاهای خالی گردید. پس از این که بارسلونا به ریتم بازی خود رسیده و حاکم بر توپ و میدان شد، لوئیز انریکه در ادامه بازی به نیمار اجازه داد تا به خط حمله رفته و دوباره سیستم ۳-۴-۳ شکل گرفت. اوج نبوغ و هنر نیمار را در آن بازی دیدیم. او معمار آن حماسه تاریخی در نیوکمپ لقب گرفت.

حال ارنستو والورده بدون وجود نیمار باید از چه سیستمی استفاده کند؟ این مربی در بیلبائو تمایل زیادی به استفاده از سیستم های ۳-۴-۳، ۳-۳-۴ و یا ۱-۳-۲-۴ داشت. رافینیا یکی از گزینه های مطرح برای حضور در خط حمله بارسلونا است. او در فصل گذشته ۶ گل و ۲ پاس گل را به ثبت رساند. البته نباید نام جرارد دلوفئو تکنیکی را فراموش کنیم که نیم فصل درخشانی را با پیراهن میلان سپری کرد. نیمار طی ۱۱۳ بازی در قالب مثلث رؤیایی MSN (مسی- سوارز- نیمار)، در ۹۵ گل تیمش مشارکت مستقیم داشت. (۵۹ گل زده و ۳۶ پاس گل) آیا می توان رافینیا یا حتی دلوفئو را بهترین جانشین برای نیمار دانست؟ آیا هر بازیکنی می تواند این آمار خارق العاده نیمار را تکرار کند؟ آیا والورده با داشته های کنونی خود، زخم ناشی از جدایی و فقدان نیمار را التیام خواهد بخشید؟