نه قاتل هستم، نه تبهکار

آی اسپورت: دانیله ده‌روسی این هفته ۳۴ ساله شد. این خبر برای خیلی‌ها ممکن است مثل یک سورپرایز باشد. هافبک کهنه کاری که همیشه با فرانچسکو توتی، هم تیمی‌اش در رم جمع بسته می‌شد اما با خداحافظی توتی در پایان فصل قبل و در سن ۴۰ سالگی، مشخص شد که ده‌روسی تا چه اندازه پیر شده است. با وداع دردناک توتی از باشگاه رم، حالا ده‌روسی به بازیکنی بدل شده که بیشترین سابقه بازی با پیراهن جالوروسی را دارد. هم‌تیمی‌هایش هم در فضای مجازی کم نگذاشتند و تا جایی که می‌توانستند با انتشار پست‌های مختلف به او تبریک گفتند .

این پسر بداخلاق شهر رم، چهره قهرمانانه‌اش را با عملکردش در جام جهانی ۲۰۰۶ نشان داد. آن مسابقات که با قهرمانی ایتالیا به اتمام رسید، بهترین روزهای ده‌روسی بود که توانست نشان دهد تا چه اندازه می‌تواند در میدان یک رهبر کاریزماتیک باشد. در سپتامبر ۲۰۰۴ وقتی برای اولین بار در یک بازی کامل برای آتزوری به میدان رفت، موفق به گلزنی شد و در دل مارچلو لیپی خودش را جا کرد. در ماه مارس سال ۲۰۰۵ این تئوریسین فوتبال ایتالیا که حالا دیگر از نظر تاکتیکی اعتماد زیادی به ده‌روسی داشت، بازوبند کاپیتانی رو در بازی مقابل ایرلند به دستان او بست.

تنها یک سال بعد، ده‌روسی نام خود را در میان ترکیب ۲۳ نفره تیم ملی ایتالیا جهت حضور در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان دید. او با ۲۲ سال سن، یکی از دو بازیکن زیر ۲۳ سال این تیم بود. لیپی این هافبک رمی را برای فراهم کردن انرژی بیشتر برای خط میانی تیمش انتخاب کرده بود و او از همین حربه در همان بازی اول مقابل غنا به خوبی استفاده کرد. البته ده‌روسی در آن بازی به دلیل تکل خشنی که روی پای مایکل اسین انجام داد، کارت زرد گرفت؛ خطایی که به دنیای فوتبال نشان می‌داد که قرار است در آینده به چه بازیکنی روبرو شوند. در بازی بعد مقابل آمریکا او به دلیل ضربه وحشتناکی که به صورت برایان مک‌براید زد، از زمین اخراج شد. این خشونت هواداران رم را به داشتن یک دنباله‌رو از توتی امیدوارتر می‌کرد.

آن کارت قرمز مسبب محرومیت از ۴ بازی آینده شد تا ده‌روسی برای بازی فینال مقابل فرانسه باردیگر بتواند به ترکیب آتزوری بازگردد. در دقیقه ۶۱ آن بازی او جانشین هم‌تیمی‌اش توتی شد و در ضیافت پنالتی‌ها یکی از پنالتی‌زن‌های تیمش بود. با وجود قهرمانی ایتالیا در آن مسابقات، کسی ده‌روسی را به خاطر موفقیت در جام جهانی به خاطر نسپرد و در عوض به عنوان مردی با تکل‌های وحشتناک و خشونتی بی پایان شناخته شد؛ تصویری که هنوز بسیاری از تماشاگران فوتبال آن را در ذهن خود دارند.

در سال ۲۰۱۴ ده‌روسی در گفت‌وگو با لارپوبلیکا درباره آن مسابقات گفت"از ضربه‌ای که با آرنج به صورت بازیکن آمریکا زدم، خجالت زده هستم. من نه قاتل هستم نه یک تبهکار و نه به کسی که بهتر از من باشد حسودی می‌کنم. من اغلب واکنشی نشان نمی‌دهم اما وقتی اتفاق می‌افتد، خیلی شرایط بد می‌شود. مطمئن هستم که آن اتفاق باردیگر رخ نخواهد داد". با این حال گرفتن کارت زرد همیشه بخشی از بازی‌های این هافبک بداخلاق بود.

در سطح باشگاه رم با مدیر ورزشی جدید خود مونچی، در مسیر جدیدی قرار گرفته و در این تابستان با مربی جوان و خلاقش اوزبیو دی‌فرانچسکو به دنبال درخشش بیشتر در سری‌آ است. آنها با وجود فروش چند بازیکن جوان از جمله لئاندرو پاردس ۲۳ ساله به زنیت، همچنان ده‌روسی ۳۴ ساله را در تیم خود حفظ کرده‌اند. او در پایان فصل قبل هم می‌توانست با اسپالتی به اینتر برود و هم راه MLS را در پیش بگیرد اما این هافبک پرسابقه در عوض قراردادش را تمدید کرد و قرار است تا سال ۲۰۱۹ در رم بماند.

پس از اینکه هواداران رم در پایان فصل قبل نماد باشگاه خود، فرانچسکو توتی را از دست دادند، حالا تنها به ده‌روسی دلخوش هستند؛ بازیکنی که ۳۴ سالگی‌‌اش را جشن می‌گیرد و از این پس مسئولیت بیشتری بر دوش دارد. او قرار است پرچم رم را به جای توتی در دستانش بگیرد. اتفاقی که او را از نظر انضباطی همچون دو سال گذشته در قد و قواره یک کاپیتان بزرگ نگه می‌دارد.