سپیدرود؛ غریبه‌ای آشنا در لیگ برتر

ورزش سه: امسال دو تیم تازه وارد از لیگ دسته اول به لیگ برتر صعود کرده اند که تاکنون سابقه حضور در لیگ برتر را نداشته اند؛ پارس جنوبی جم و سپیدرود رشت. اولی تیم است تازه تاسیس و با قدمتی شش ساله، اما سپیدرود تاریخی دارد به قدمت ۴۹ سال که در ادامه همین لیگ می تواند جشن نیم قرنی اش را بگیرد.

سپیدرود اما برخلاف تاریخ طولانی اش امسال برای دومین بار است که به سطح نخست فوتبال ایران صعود کرده و از آخرین حضورش در سطح اول فوتبال که مربوط به دوره سوم لیگ آزادگان است، درست ۲۵ سال می گذرد. به دلیل همین قدمت طولانی است که کمتر فوتبالی پیدا می شود نام سپیدرود را نشنیده باشد و به سبب عدم حضور در سطح بالای فوتبال کمتر علاقه مند فوتبال است که شناخت دقیقی از این تیم داشته باشد.

سپیدرود در دو سال پی در پی دو صعود دراماتیک دقیقه نودی از لیگ دسته دوم به دسته اول و در نهایت لیگ برتر داشته و موفق شده تا شور و هیجان خارق العاده ای را در بزرگترین شهر شمال ایران به وجود بیاورد. بازی های خانگی این تیم همواره پذیرای بیش از ده تا پانزده هزار هوادار است و در خیلی از بازی ها جمعیت زیادی ناکام از ورود به ورزشگاه راهی به درون پیدا نمی کنند.

ریشه کهن، خصوصی ماندن و غیروابسته بودن به دولت، حضور همیشگی هوادار مشتاق و دو صعود پی در پی البته نیمه ی پر لیوان سپیدرود است و کافی است تا کمی بیشتر روی این تیم فوکوس کنیم تا با کوهی از مشکلات و مصایب روبرو شویم. بیش از دو سال است که مسایل و حواشی مالکیتی امان همه را برده و در دو سال گذشته روزی نبود تا خبری در این خصوص به بیرون درز نکند و شاید کمتر از یک ماه هست که دریای توفانی پیرامون مالکیت به ساحل آرامش رسیده است.

که البته آرامش نه به معنای اصل واژه! چرا که مالک و مدیرعامل جدید به سرعت مشغول بازسازی و در خیلی از موارد ساختن ساختار باشگاه شده که به دلیل ورود به دنیای لیگ حرفه ای هرگز پیش از این در سپیدرود وجود نداشته است. رایزنی برای شناخت اعضای هیات مدیره، پروانه لیگ حرفه ای و مهمتر از همه درآمد سازی برای یکی از معدود باشگاه های خصوصی ایران مشکلاتی نیست که به راحتی قابل حل باشد.

در بخش فنی هم مشکلات کم ندارد این غریبه ی آشنای فوتبال ایران. تیمی که با تکیه بر داشته های مربی جوانش علی نظر محمدی توانسته در دو سال به لیگ برتر برسد حالا در سومین سال حضور علی نظر، بزرگترین خطر بالا رفتن سطح توقعات هواداران است که هنوز سختی لیگ برتر را درک نکرده اند و به انتظار کسب نتایج درخشان سپیدرود نشسته اند. توقعی که اگر روی شانه های این مربی جوان آوار شود برای سرخ پوشان رشتی می تواند کشنده باشد.

دیگر مشکل سپیدرود از بعد فنی دگرگونی پنجاه درصدی این تیم نسبت به دو فصل گذشته است. باید یادآور شویم که سپیدرود سال گذشته در فاصله ۲۰ روز مانده به لیگ دسته اول بسته شده بود و هدف مدیریت و کادرفنی تنها بقای سپیدرود در لیگ یک بود و به همین دلیل بسیاری از بازیکنان فصل گذشته شرایط حضور در لیگ برتر را نداشتند و امروز سپیدرود تیمی هست که بیش از ده بازیکن را به جمع خود اضافه نموده و بالطبع شناخت ترکیب اصلی یکی از دغدغه های نظرمحمدی تا امروز است و تغییر مداوم نفرات در چهار بازی دوستانه به همین دلیل است. در این فاصله اندک تا شروع بازی ها کار دشواری را سرمربی سپیدرود برای رسیدن به ترکیب آرمانی اش پیشرو خواهد داشت.

به هر روی باید یادآور شویم سپیدرود امسال یکی از جذابیت های لیگ برتر خواهد بود و به جای شنیدن نام های خشن صنعتی و دیدن سکوهای خاک گرفته، گوش ما به نام رمانتیکی چون سپیدرود نوازش می شود و چشم مان به دیدن قطب چهارم هواداری فوتبال ایران با پرچم هایی سرخ و فریاد هایی آتشین. کمک به ثبات سپیدرود بدون شک کمک به فوتبال ایران خواهد بود و این امر نیازمند همت و اراده ای قوی است که یقینا در مجموعه تیمی که دو صعود پی در پی را یدک می کشد وجود دارد.