سرور جباروف چند مرده حلاج است؟

بر طبق آمار و ارقام سرور جباروف ازبکستانی که هفته پیش پس از کش و قوس‌های فراوان قراردادی یکساله با استقلال تهران بست، سی و سومین بازیکن خارجی است که طی فزون‌تر از ۷۵ سال فعالیت این باشگاه پرطرفدار تهرانی به جمع آبی‌های پایتخت می‌پیوندد.

ایران ورزشی: بر طبق آمار و ارقام سرور جباروف ازبکستانی که هفته پیش پس از کش و قوس‌های فراوان قراردادی یکساله با استقلال تهران بست، سی و سومین بازیکن خارجی است که طی فزون‌تر از ۷۵ سال فعالیت این باشگاه پرطرفدار تهرانی به جمع آبی‌های پایتخت می‌پیوندد.

وی بی‌تردید مردی پرافتخار است و بازی‌های زیبا و گاه فوق‌العاده‌ای را ارائه داده اما سوال این است که در 35 سالگی و پس از قریب به 19 سال پرداختن به فوتبال حرفه‌ای و 12 بار باشگاه عوض کردن آیا او کارآیی‌های سابقش را دارد یا دوره لغزش‌هایش به استقلال خورده است و آیا او هنوز همان بازیکن مفیدی است که آبی‌ها برای ساخت و پرداخت بهتر بازی تهاجمی‌شان از مرکز زمین می‌طلبند یا نیرویی تمام شده که فقط می‌خواهد پولی بگیرد و برود و بازی در لیگ ایران را هم ضمیمه افتخاراتش کند.

چون جباروف اعلام کرده این آخرین فصل بازی او است و در پایان فصل کفش‌‌ها را برای همیشه می‌آویزد، لابد انگیزه‌های فراوانی برای درخشش و کارآمد بودن در این سال آخر دارد اما دلیل و انگیزه داشتن برای پرفروغ بودن یک بازیکن کافی نیست و باید دید بدن آن بازیکن و توانایی جسمانی‌اش نیز برای این مهم کفایت می‌کند یا خیر.

او قطعا به استقلال نیامده تا ندرخشد ولی چون به اجبار و فقط پس از منتفی شدن ادامه حضورش در سپاهان سرانجام مجبور به الحاق به جمع آبی‌ها شد، این مساله به لحاظ روحی نمی‌تواند روی او بی‌تاثیر باشد.

اگر بحث محروم شدن استقلال از خریدهای نیم فصل در مسابقات سال گذشته توسط فیفا پیش نمی‌آمد، جباروف در همان زمان پیراهن آبی‌ها را به تن می‌کرد اما چنین نشد و او ناچارا به طور قرضی به سپاهان رفت و آنجا بیشتر از ۱۰ بازی برای این تیم اصفهانی انجام نداد اما چنان به سپاهان و روال کار برقرار شده توسط زلاتکو کرانچار سرمربی کروات‌‌ «طلایی‌ها» علاقه‌مند شد که وقتی بحث بازگشت او به جمع آبی‌های تهرانی مطرح شد، جباروف هر کار لازمی را برای ابقا در اصفهان انجام داد.

حتی اگر این عامل به لحاظ روحی در دوره حضور او در استقلال اثر منفی نگذارد، نحوه تقابل رقبای سرسخت با بازی و فرم و روش کار این چپ پای هنرمند ازبک سهم نخست را در ترسیم سرنوشت او و تیمش در فصل جدید خواهد داشت.

مردی که دو بار در فصول ۲۰۰۸ و ۲۰۱۱ مرد سال فوتبال آسیا شده، نمی‌تواند کیفیت بالایی نداشته باشد و او با کلکسیونی از افتخارات که شامل قهرمانی‌های متعدد همراه با باشگاه‌های پاختاکور و بنیادکار در مسابقات داخلی ازبکستان می‌شود و سابقه لژیونر بودن از ۲۰۱۰ به بعد و بازی در تیم‌های اف. سی. سئول، سئونگنام و اولسان هیوندای کره جنوبی و الشباب عربستان از هر جهت پرتجربه و با سبک‌های مختلف بازی در آسیا آشنا شده است و در سطح ملی نیز ۱۲۱ بار برای تیم ملی ازبکستان به میدان آمده و ۲۵ مرتبه گلزنی و ده‌ها بار هم گلسازی کرده و برجسته‌ترین مرد فوتبال ازبکستان در ۱۵ سال اخیر بوده است.

با این اوصاف برای استقلال بسیار مهم است متاعی که اینگونه برای تصاحبش جنگیده، بازیکنی از مد افتاده و نزدیک خط پایان است یا به معدود خارجی‌های تاریخ استقلال تعلق دارد که می‌تواند در این تیم موفق ظاهر شود و کارهای مهم و موثری را برای آبی‌ها به انجام برساند.

پیر کارلوی لهستانی اولین بازیکن خارجی تاریخ استقلال بود که درون دروازه می‌ایستاد و در فصل ۱۳۲۵- ۱۳۲۴ برای این تیم که در آن زمان «باشگاه دوچرخه‌سواران» نامیده می‌شد، به میدان آمد.

در درازای زمان و در مدتی که این تیم تاج و سپس استقلال نامیده شد 31 خارجی دیگر برای آبی‌ها پا به توپ شدند و در بین‌شان فابیو جانواریو برزیلی (آن هافبک سفیدپوست و نه مدافع سیاهپوست فعلی‌شان)، جی لوید ساموئل ترینیدادی و هرایر مگویان ارمنستانی از موفق‌ترین‌ها بوده‌اند و با اینکه جاسم کرار عراقی هم به لحاظ فنی بسیار خوب بود (و هست) اما حاشیه‌ها وی را کمرنگ کرد.

برخی مثل فابریتسیو برزیلی با بازی‌های ضعیف‌شان اسباب تاسف هواداران شدند و بعضی نیز بدون بازی کردن یا اکتفا به حداقل حضور به فیفا شکایت و استقلال را کمی تا قسمتی ورشکسته کردند که لیام ردی، رینالدو کروزادو، رودریگو توزی، ویسنته آرزه، گوران لاوره، پروپژیچ و البته عادل شیحی سرآمد آنها بوده‌اند.

بعضی مثل لئوناردو کیوییکه و «بوبکرکبه» به رغم درخشش نسبی به سرعت رفتنی شدند و ولید علی کویتی فقط دو بازی انجام داد و رفت و مثل بقیه از آبی‌ها شکایت کرد. «ژاک الونگ الونگ»که برای پرسپولیس هم توپ زد، هیچگاه سهمی شایسته در اردوگاه آبی‌ها را دریافت نکرد و بیشتر از 4 بار به میدان گسیل نشد و هیچ کس نفهمید دروازه‌بانی برزیلی به نام آلبرتو رافائل داسیلوا در فصل 1394-1393 در استقلال چه کرد و کی آمد و کی رفت و فقط این نکته مشخص است که مثل لیام ردی ایرلندی حتی یک بار هم درون دروازه آبی‌ها نایستاد.

حضور و نحوه کار جباروف در جمع آبی‌ها بسیار بیش از آنها ذیر ذره‌بین خواهد بود و به همین سبب باید بیشتر نگران او و بیلان کارش بود تا رافائل گومز مدافع برزیلی که در فصل ۱۳۸۳- ۱۳۸۲ فقط دو بازی برای آبی‌ها انجام داد و فهرست آبی‌های ناموفق را قطورتر ساخت. جباروف با این فهرست چه خواهد کرد؟!