دست خالی فوتبال ایران از انتقال‌های بزرگ

ورزش سه: با وجود تمام سر و صداهای کاذب در راه حضور احتمالی ستاره های ایران در باشگاه های بزرگ اروپایی، باز هم هیچ اتفاق بزرگی برای ملی پوشان و استعدادهای ناب ایرانی رخ نداد. درست مثل یکی دو فصل گذشته شایعات داغ بازار تابستانی فوتبال برای مدت های طولانی افکار و اذهان فوتبالدوستان را به خود مشغول کرد تا جایی که انتظارات این عده دیدن یکی از ستاره های ایران در باشگاهی بزرگ و مطرح در دنیای فوتبال به خصوص در اروپا و میان پنج لیگ معتبر قاره سبز بود، انتظاری که برآورده نشد و تنها شاهد حضور چند بازیکن ایرانی در تیم های درجه دو و سه بودیم.

بعد از خواندن و شنیدن گزارش و اخباری پیرامون ابراز تمایل باشگاه های بزرگ اروپایی به جذب ستاره های جوان ایرانی همه منتظر وقوع اتفاقی خارق العاده در بازار تابستانی برای فوتبال ایران بودند؛ جایی که نفراتی مثل سردار آزمون، علیرضا جهانبخش و ... در صدر این شایعات مدام به باشگاه های بزرگی همچون لیورپول، اورتون، لاتزیو، آیندهوون، آژاکس، وست برومویچ، دورتموند و ... لینک می شدند.

شاید جذاب ترین سوژه گزارش هایی بود که همین اواخر روزنامه مطرح کوریره دلااسپورت در خصوص پیشنهاد ۱۰ میلیون یورویی لاتزیو برای خرید سردار آزمون از روستوف منتشر کرد که همگان را به این فکر فرو برد که منتظر حضور یکی از ستاره های تیم ملی ایران به عنوان قدرت اول فوتبال قاره کهن در لیگی معتبر و سرشناس باشند اما باز هم هیچ اتفاقی رخ نداد و سردار هم تنها از روستوف به روبین در شهر کازان برگشت.

حتی مهدی طارمی آقای گل دو فصل گذشته فوتبال ایران و ستاره تیم ملی و پرسپولیس هم با دارا بودن شرایط لازم برای سرمایه گذاری باشگاهی مطرح نیز راه به جایی نبرد و دست آخر در پرسپولیس ماندنی شد. بازیکنی که گفته می شد باشگاه هایی مثل بنفیکا پرتغال، گلاسکورنجرز اسکاتلند، دورتموند آلمان و ... به دنبال خرید او هستند در نهایت جدی ترین پیشنهادی که دریافت کرد از پانیونیوس یونان بود و الغرافه قطر تا فقر ارتباطات بین المللی فوتبال ایران با برترین گروه های نقل و انتقال در فوتبال اروپا بیشتر از گذشته به چشم بیاید.

وقتی کشوری مثل چین که در حال حاضر جایگاهی در فوتبال آسیا ندارد و تنها با قدرت اسپانسرها و توان مالی بالای خود پای مربیان برتر و ستاره های سرشناس را به لیگ این کشور باز می کند صاحب لژیونر در یکی از معتبرترین لیگ های اروپایی است، بیشتر این زخم کهنه در فوتبال ایران سر باز می کند که باید برنامه ریزی ها به شکلی صورت بگیرد که راه برای ورود دوباره نسل جدید ایران به سطح اول باشگاهی دنیا هموار شود. ژنگ مهاجم ۲۰ ساله چینی ها با پیوستن به وردربرمن تحت هدایت آلکساندر نوری چین را در تورنمنتی مثل بوندس لیگا صاحب نماینده کرد در حالی که انتظار می رفت مربی ایرانی الاصل حداقل زمینه حضور یکی از هم وطن های خود را در این تیم فراهم کند اما...

چین تنها کشوری نیست که در اروپا نماینده در سطح اول دارد چون قطر هم اکرم عفیف مهاجم خود را در لالیگا و با پیراهن زیردریایی های زرد ویارئال خواهد دید تا مثل استرالیا، کره جنوبی، ژاپن و ... نامی برای خود دست و پا کند اما ایران تنها بازیکنانی در لیگ های درجه دو و سه خواهد داشت. مهمترین ترانسفرهای تابستانی ما به حضور دو بازیکن در لیگ بلژیک (رضائیان و کاوه رضایی) یک بازیکن در لیگ یونان (احسان حاج صفی) و یک بازیکن در لیگ ستارگان قطر(سروش رفیعی) ختم شد.

انتقالاتی که نه تنها جای خالی حضور بازیکنان ایرانی در بهترین باشگاه های اروپایی را پر نکرد؛ بلکه بیشتر بر نگرانی ها از بابت کسب درآمد از راه فروش بازیکن به تیم های خارجی دامن زد. حضور ستاره های ایرانی در لیگ های درجه دو و سه همچون لیگ برتر روسیه (آزمون، عزت الهی، محمدی، شکاری و ...) هلند (قوچان نژاد و جهانبخش) بلژیک (رضائیان و رضایی) یونان (انصاری فرد، شجاعی، حاج صفی) قطر (پورعلی گنجی، رفیعی) کرواسی (کریمی) و ... شاید در نگاه اول چندان بد نباشد اما قطعا خوب و عالی هم نیست؛ چون بیشتر این بازیکنان توانایی پیوستن به باشگاه های بزرگ تر را دارند تا جای خالی فوتبال ایران از انتقال های بزرگ تابستانی را پر کنند؛ به خصوص استعدادی همچون آزمون و جهانبخش که حیف است در روسیه و هلند بازی کنند.