سرنوشت ستاره‎های جام جهانی ۹۴ (بخش اول)

وبسایت نود: جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا یکی از نوستالژی های کم نظیر در تاریخ فوتبال است و هنوز هم تصاویر آن جام، بهترین خاطرات فوتبالی برای یک نسل. شاید برایتان جالب باشد تا با سرنوشت عجیب برخی از ستاره های آن جام آشنا شوید.

کلمبیا

شاید عجیب ترین سرنوشت را بازیکن های تیم ملی کلمبیا داشتند. از آندرس اسکوبار که در خلال برگزاری همان تورنمنت به ضرب چند گلوله کشته شد تا هرنان گاویریا که در سال ۲۰۰۲ و در زمین تمرین بر اثر صاعقه از دنیا رفت. حتماً با نام و چهره کارلوس (پیبه) والدراما آشنا هستید، همان چهره محبوبی که دوست صمیمی دیگو مارادونا بود و همچون او، به توفیقی در عرصه مربیگری دست پیدا نکرد. والدراما در تنها تجربه مربیگری اش در سال ۲۰۰۷ به عنوان دستیار روی نیمکت تیم اتلتیکو جونیور، به سوی داور حمله ور شده و اسکناس را به نشانه اعتراض، نشان داد. اسطوره کلمبیایی بعدها برای ادامه زندگی به فلوریدا رفته و یک مدرسه فوتبال راه انداخت. همواره برخی شایعات مبنی بر همکاری وی با کارتل های مواد مخدر در کلمبیا وجود داشت. فردی رینکون نیز یکی دیگر از بازیکن های کلمبیا بود که بعدها به جرم همکاری با یک کارتل قاچاق مواد مخدر و پول شویی بازداشت شد و یک تصادف در سال ۲۰۱۳ آسیب های زیادی به وی وارد آورد. فاستینو آسپریا نیز در سال ۲۰۰۸ به علت شلیک به سوی نیروهای امنیتی در مجاورت مزرعه خود، بازداشت شد. آسپریا هنوز هم از خاطر هواداران نیوکاسل یونایتد نرفته و گاهی به ورزشگاه سن جیمز پارک دعوت می شود. او در سال ۲۰۱۴ یک کارخانه تولید ابزار پیش گیری از بارداری را در کلمبیا تأسیس کرد. رنه هیگیتا دروازه بان مشهور کلمبیا به علت حضور در زندان، قادر به همراهی تیم ملی کشورش در جام جهانی ۱۹۹۴ نبود.

کارلوس (پیبه) والدراما

رومانی

دنیل پرودان مدافع تیم ملی رومانی در جام جهانی ۱۹۹۴ سرنوشت خوبی نداشت و در ۴۴ سالگی به علت حمله قلبی از دنیا رفت. گئورگه پوپسکیو یکی از ستاره های بزرگ نسل طلایی فوتبال رومانی نیز به علت پول شویی و فرار مالیاتی در انتقال بازیکن های فوتبال از رومانی به سایر کشورها، در سال ۲۰۱۴ به سه سال و یک ماه زندان محکوم شد. گئورگه هاجی یکی از ستاره های جنجالی رومانی نیز بعدها به عرصه مربیگری روی آورد اما هیچ گاه دوران موفقی را روی نیمکت تیم های مختلف از جمله گالاتاسرای سپری نکرد. او از سال ۲۰۱۴ باشگاه ویتوری رومانی را خریداری و مربیگری اش را نیز بر عهده دارد. ایلی دومیترسکیو نیز بیش از موفقیت در عرصه مربیگری، به دستاوردهای مهم تری در عرصه هنر رسیده و یک گالری هنری در بخارست دارد. تیبور سلیمس نیز پس از ناکامی در تأسیس یک خط هوایی، دوباره به مربیگری فوتبال برگشت.

گئورگه هاجی

سوئیس

آلن سوتر ستاره محبوب سوئیسی که گاهی به عنوان کارشناس فوتبال در برنامه های تلویزیونی این کشور حاضر می شود، در برخی فعالیت های اجتماعی از جمله اعتراض به آزمایش های اتمی فرانسه و سپس حمایت از دریاچه آمازون فعالیت داشته است.

آلن سوتر

آمریکا

تونی میولا دروازه بان محبوب آمریکا به عنوان گزارشگر در چند تلویزیون آمریکایی فعالیت می کند و هنوز هم مورد توجه مردم این کشور است. توماس دولی مدافع آمریکا که بعدها دستیار یورگن کلینزمن در تیم ملی کشورش شد، اکنون هدایت تیم ملی فیلیپین را بر عهده دارد. روی وگرل یکی دیگر از بازیکن های آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۴، اکنون یک بازیکن حرفه ای گلف است. اریک وینالدا و الکسی لالاس نیز در اغلب برنامه های فوتبالی کانال های آمریکایی مشاهده می شوند. آکادمی فوتبال برد فریدل به علت بحران مالی سال ۲۰۰۸، دچار ورشکستگی شد. او در سال ۲۰۱۷ به همراه امید نمازی و تب راموس توانست تیم ملی زیر ۲۰ ساله های آمریکا را به قهرمانی کونکاکاف برساند. الکسی لالاس که یک مادر شاعر و نویسنده دارد، خودش نیز اهل موسیقی بوده و علاوه بر کارشناسی فوتبال در تلویزیون، صاحب چند آلبوم موسیقی است.

الکسی لالاس

برزیل

روماریو پس از بازنشستگی دیر هنگام از دنیای فوتبال، به عضویت تیم ملی فوتبال ساحلی برزیل در آمد و در جام جهانی ۲۰۰۵ حضور داشت. وی در سال ۲۰۱۰ و مجدداً در سال ۲۰۱۴ با آرای قاطع به عنوان نماینده سنای برزیل از ریودوژانیرو انتخاب شد. اگر چه مازینیو هرگز به عنوان یک مربی، مطرح نگردید اما دو پسر او یعنی تیاگو و رافینیا آلکانتارا در حال حاضر دو ستاره بزرگ محسوب می شوند. رونالدو هم پس از بازنشستگی به سراغ پوکر رفته و خودش را تا حد حرفه ای این بازی رساند.

روماریو

کامرون

ریگوبرت سانگ در سال ۲۰۱۶ دچار حمله مغزی شد و دو روز در کما بود. برادر زاده وی یعنی الکس سانگ سابقه بازی برای بارسلونا و وستهم را دارد. فرانسوا اومام بیک نیز پس از بازنشستگی، در لیگ آماتورهای مکزیک به میدان رفت و بعدها در لیگ گابون مربیگری کرد. از روژه میلا نیز طی چند سال اخیر، جز سابقه کمک مربیگری در مون پولیه و درخشش در کلیپ تبلیغاتی نوشابه کوکاکولا چیز خاصی بر جای نمانده است. مارک ویوین فو دردناک ترین سرنوشت را بین یاران کامرون ۹۴ داشت و به علت سکته قلبی حین مسابقه تیم ملی کشورش در جام کنفدراسیون ها ۲۰۰۳ و در زمین فوتبال از دنیا رفت. توماس انکونو به عنوان یکی از بزرگ ترین دروازه بان های تاریخ آفریقا و همچنین الگوی جیجی بوفون محسوب می شود. او در سال ۲۰۰۲ به عنوان مربی دروازه بان های تیم ملی کامرون، به علت استفاده از یک جادوی موسوم به «جادوی سیاه» پیش از مسابقه نیمه نهایی جام ملت های آفریقا مقابل مالی، توسط پلیس دستگیر و یک سال محروم شد.

روژه میلا

روسیه

اولگ سالنکو آقای گل جام جهانی ۱۹۹۴ بعد از بازنشستگی به سراغ فوتبال ساحلی رفت و هدایت تیم ملی ساحلی اوکراین را در سال ۲۰۰۳ بر عهده گرفت. او در حال حاضر با فدراسیون فوتبال اوکراین همکاری دارد. والری کارپین در سال ۲۰۰۷ تور دوچرخه سواری کارپین-گالیسیا را راه اندازی کرد. او یک بنگاه مشاور املاک به همراه میشل سالگادو داشته و اکنون سردبیر بخش فوتبال کانال Match TV است. ایلیا تزیمبالار مدافع افسانه ای روسیه در سال ۲۰۱۳ به علت حمله قلبی از دنیا رفت. دیمیتری خلستوف پس از خداحافظی از فوتبال حرفه ای، تا ۴۵ سالگی در سطح فوتبال آماتور روسیه مشغول به بازی شد.

والری کارپین

سوئد

کلاس اینگسون هافبک تیم ملی سوئد بعدها به چوب بُری روی آورده و میزبان یک برنامه تلویزیونی با موضوع تفریحات خطرناک شد. او در سال ۲۰۰۹ به یک بیماری دچار و ۵ سال بعد درگذشت. یوناس ترن نیز پس از خداحافظی از فوتبال، به شغل معلمی و تفسیر فوتبال روی آورد و اکنون کمک مربی یک تیم سوئدی است. مارتین دالین با دریافت پول از یک کمپانی تولید لباس، نام خود را به آنجا اجاره داده ولی خودش یک ایجنت فوتبال است. بهرنگ صفری و مارکوس روزنبرگ از عمده بازیکن هایی هستند که مارتین دالین را به عنوان مدیر برنامه خود برگزیده اند. توماس برولین پس از فوتبال به سراغ کارهای تجاری، مشاور املاک و تأسیس رستوران رفت و حتی فروش یکی از قطعات جارو برقی را انجام داد. برولین از سال ۲۰۰۶ در زمینه پوکر نیز به صورت حرفه ای فعال است. آندرس لیمپار ابتدا یک رستوران را در استکلهم تأسیس و سپس به سراغ راه اندازی یک کارخانه تولید جعبه های پلاستیکی رفت. او در حال حاضر مدیریت یک وبسایت شرط بندی را بر عهده دارد.

توماس برولین

آلمان

نام توماس اشترونز پس از یک سری مسائل خانوادگی و درگیری با اشتفان افنبرگ بر سر زبان ها افتاد وگرنه در عرصه فوتبال، فقط یک مدت در نقش مدیر کل باشگاه وولفسبورگ فعالیت کرد. اندی برمه نیز توفیقی در عرصه مربیگری نداشت و حتی ورشکستگی مالی او نیز سر و صدای زیادی را به وجود آورد. توماس هلمر نیز نقش مفسر فوتبال و خبرنگار ورزشی را انتخاب کرد. کارل هاینتس ریدله در یک دهکده کوچک صاحب هتل و مدرسه فوتبال است. توماس برتولد پس از خداحافظی از دنیای فوتبال، یکی از چهره های تلویزیونی موفق محسوب می شود. مارتین واگنر هافبک اسبق آلمانی نیز یک بنگاه نقل و انتقال بازیکن را در اختیار دارد. یورگن کلینزمن پس از ازدواج با همسر آمریکایی، برای زندگی به این کشور مهاجرت کرد و اکنون پسر او دروازه بان تیم ملی جوانان آمریکا است. کلینزمن گواهینامه خلبانی تجاری چرخ بال را هم گرفته است. اشتفان افنبرگ نیز همچون کلینزمن، برای ادامه زندگی به آمریکا مهاجرت کرد. اولیور کان پس از فارغ التحصیلی از رشته بازرگانی در دانشگاه هاگن، مدرک کارشناسی ارشد همین رشته تحصیلی را گرفت و علاوه بر کارهای تلویزیونی، در زمینه توسعه فوتبال با بنیاد سپ هربرگر همکاری می کند.

توماس هلمر

اسپانیا

یولن گررو ستاره محبوب باسک پس از آویختن کفش های خود، مجموعه رستورانی را به نام خود تأسیس کرد و یک ستون آنلاین نیز در سایت eurosport به وی رسید. خوزه ماریا باکرو که زمانی کاپیتان بارسلونا بود، در عرصه مربیگری به جایی نرسید و حتی در لیگ هایی همچون پرو و ونزوئلا مربیگری کرد. سرخی بارخوان چند سال پس از بازنشستگی از فوتبال، به سراغ شغل بازاریابی و تهیه کمپ برای اردوهای جوانان بود ولی از سال ۲۰۰۹ به بعد، تجربه مربیگری را نیز به دست آورد. خوزه لوئیز کامینرو در سال ۲۰۰۹ به علت مشارکت در قاچاق مواد مخدر به همراه ۳۰ نفر دیگر بازداشت و پس از قرائت دفاعیه، آزاد شد. او هیچ گاه به سراغ مربیگری نرفت ولی چند سال پست مدیریت ورزشی وایادولید و اتلتیکو مادرید را بر عهده گرفت. لوئیز انریکه پس از وداع با میادین فوتبال، به استرالیا رفت تا موج سواری را فرا بگیرد و چند سال هم به طور حرفه ای در دوی ماراتن شرکت کرد. حضور انریکه روی نیمکت تیم دوم بارسلونا، همه برنامه های شخصی اش را به هم ریخت.

خوزه ماریا باکرو