پیراهن استقلال خوزستان گرانتر از پیراهن استقلال
اگر مدیرعامل باشگاه استقلال دائم بدهیهای گذشته را پیش نمیکشید و سعی نمیکرد مدیریت خودش را متفاوت جلوه دهد بحثی در پرداختی یک میلیارد و ۳۰۰ میلیونی به بیت سعید که فصل پیش ۵۰۰ میلیون گرفته بود، پیش نمیآمد
وقتی حرف و عمل مدیرعامل باشگاه استقلال با هم نمیخواند باید هم به اشارههای پی در پی او درباره بدهیهای مدیران سابق باشگاه استقلال شک کنیم. حق داریم که این تذکرات ظاهری را سیاستی در راستای انحراف افکار عمومی بدانیم. وقتی مدیرعامل باشگاه استقلال همین یکشنبه شبی که گذشت با مهاجم استقلال خوزستان که فصل پیش با قرارداد ۵۰۰ میلیونی و احتمالا دریافتی ۳۰۰ میلیونی برای این تیم خوزستانی بازی میکرد قرارداد یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومانی منعقد میکند تنها به یک نتیجه میرسیم. اینکه مدیران باشگاه استقلال برخلاف آنچه نشان میدهند هرگز به فکر منافع مالی باشگاه استقلال نیستند وتنها برای آنکه جایگاه مدیریت خود در این باشگاه را حفظ کنند با مصاحبههای جهتدار و خط دهی شده به بدهیهای پیشین اشاره میکنند.
قرارداد مالی که باشگاه استقلال در زمان مدیریت سیدرضا افتخاری با حسن بیت سعید منعقد کرده اوج ریخت و پاش است و هیچ نشانهای از صرفه جویی که مدام از آن دم زده میشد، ندارد. حسن بیت سعید صدالبته که بازیکن خوبی است. مهاجمی توانمند که در لیگ شانزدهم 10 گل زد، 6 پاس گل داد و 2 هزار و پانصد دقیقه در ترکیب تیمش حضور داشت.
بیت سعید بیشک به کار آبیها میآید و در فصل هفدهم میتواند یکی از مهرههای کارآمد استقلال باشد اما به واقع مبلغی که در قرارداد این بازیکن نوشته شده از هیچ زاویهای قابل توجیه نیست و اگر ملاک را دریافتی فصل پیش قرار دهیم بیت سعید میبایست با مبلغی زیر یک میلیارد تومان با باشگاه استقلال قرارداد منعقد میکرد.
از سویی چنین قراردادی به ما میفهماند که یحتمل پیراهن استقلال خوزستان گرانتر از پیراهن استقلال است که بیت سعید حاضرشده آنجا با کلی مشقت و دردسر به عقد قرارداد 500 میلیونی تن بدهد اما در استقلال به مبلغی کمتر از یک میلیارد و 300 راضی نبوده است. معمولا این سیر صعودی مبلغ زمانی اتفاق میافتد که بازیکنی با عقبه بسیار روشن از یک تیم بزرگ به یک تیم کوچکتر میرود.
در واقع فقط در این گونه موارد است که مبلغ دریافتی ناگهان تا دو برابر و نیم افزایش مییابد اما مدیران باشگاه استقلال بی آنکه این قواعد را در نظر بگیرند ظاهرا تحتالشعاع بازار گرمیهای مدیر برنامههای این بازیکن قرار گرفتهاند که حاضر به پرداخت چنین مبلغی شدهاند.
شاید هم مدیرعامل باشگاه استقلال ترسیده است که اگر بیت سعید را به خدمت نگیرد از نگاه هواداران و کارشناسان بازنده نقل و انتقالات لقب بگیرد اما اساسا قرار نبود استقلال بازیکن نامداری به خدمت بگیرد و از زمانی که سوت پایان لیگ شانزدهم به صدا در آمد هدف این بود که با بازیکنان فصل شانزدهم قراردادها تمدید شود.
استقلالی که در خود بازیکن توانمندی همچون کاوه رضایی را داشت، یا جابر انصاری و بهنام برزای و حتی علی قربانی که همواره عصای دست بود، هرگز نیازی به چنین ریخت و پاش بزرگی نداشت و میتوانست اولویتهای نقل و انتقالاتی خود را بر مبنای تمدید قرارداد بازیکنان فصل پیش بنا کند اما انگار به ناگهان همه سیاستهای کلی باشگاه استقلال تغییرکرده است.
شاید هم باشگاه استقلال علاقهای به تمدید قرارداد کاوه رضایی که از ذوبآهن پیشنهادی جدی دارد ندارد. اگر اینطور هم بود افتخاری نباید تن به عقد چنین قرارداد گزافی میداد و رقمی را در قرارداد بیت سعید مینوشت که حالا توقع دیگران را هم زیاد کند. حالا اگر باشگاه استقلال بخواهد با پژمان منتظری قرارداد منعقد کند باید چه مبلغی در قراردادش بنویسد؟ آیا منتظری با آن همه سابقه و کوله باری از تجربه حاضر میشود رقمی در قراردادش نوشته شود که کمتر از بیت سعید باشد؟
باشگاه استقلال قدم اول در نقل و انتقالات را چنان برداشته که حتی بازیکنان فصل پیش را هم متوقع میکند و آنها را در مسیری قرار میدهد که توافق با باشگاه را بسیار سخت بگیرند. باشگاه استقلال بی آنکه مبنای خاصی را در نظر بگیرد حاضر به انعقاد قراردادی شده که از بیخ و بن غلط بوده و باید با آگاهی و اطلاعات بیشتر به سمت و سوی بازیکن مورد نظرش میرفت نه اینکه بعد از یکی، دو روز مذاکره و چانه زنی آخر کار به اینجا برسد که مبلغ یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان از سرمایههای باشگاه در اختیار بیت سعید قرار بگیرد.
با این شیوه قطعا باشگاه استقلال به مشکل برخواهد خورد و در ادامه راه تمدید و یا جذب بازیکنان جدید باید مبالغ چشمگیری را در قراردادها بنویسد. همین حالا نیز تمام آن آرمانهایی که افتخاری از آنها سخن به میان آورد و خود را مدیری کم ضرر و بدون بدهی جا زده زیر سوال رفته است. افتخاری درهمین نقطه شروع نشان داد به لحاظ شکل کار هیچ تفاوتی با مدیران سابق ندارد.
او هم به دنبال خبرسازی است و از کنار قراردادهای جدید تنها به این هدف میاندیشد که فشارهای روانی حاکم بر باشگاه را کاهش دهد اما او مسیر را اشتباه رفته و گزینه نامناسبی را برای ریخت و پاش انتخاب کرده است. شاید اگر افتخاری به سراغ یکی از لژیونرهای فوتبال ایران میرفت، کاری که پیشتر در باشگاه استقلال انجام شد و دیدیم که نکونام و تیموریان در اوج شکوه و از لیگهای اسپانیا و انگلیس به استقلال آمدند میشد برای افتخاری هم تیتر بزنیم که او شاه ماهی شکار کرده است اما شکار او ماهی قزلآلا هم نیست.
نظر کاربران
پیراهن سپیدرود هم باارزش تراز پیراهن پرسپولیس، شایان مصلح رایگان بازی می کرد برای سپید رود اما پرسپولیس یک میلیارد تقدیم کرد
دقیقا ebi
بیزار شدم از فوتبال ایران خیلی وقته که برنامه کودک میبینم ولی حالم از این فوتبال بهم میخوره
وقتی کسایی مثل ابی و فرشاد میان نظر میدن باید بیخیال فوتبال ایرانم بشی.
ها ایران ورزشی انگار سوختی ک استقلال ی بازیکن خوب گرفت...چرا سراغ پرسپولیس نمیری؟ منشا و ...! خیلی پستی ایران ورزشی.... روزنامه زرد
چرا همیشه سمت قرارداد های استقلال موضع میگیرید؟
چرا پارسال سروش رفیعی که تو فولاد پول آنچنانی نمیگرفت و در تراکتور هم سرباز بود اومد پرسپولیس واسه یه نیم فصل 2 میلیارد قرارداد بست ، هیچ رسانه ای در این باره مطلب ننوشت
چرا همین امسال به قرارداد منشا هیچ کس ورود نکرد اون که دیگ ایرانی نبوده بگیم به عشق پرسپولیس سفید امضاء کرده و بخاطر پول به پرسپولیس نیومده
یا همین چن روز پیش که هم بیت سعید و هم مصلح به استقلال و پرسپولیس اومدن فقط واسه بیت سعید رو گفتید
اولا که کی گفته بیت سعید با اسقلال 1 میلیاردو300 قرارداد بسته
دوما چرا مصلح که از لیگ 1 با قراردادی فوق العاده پایین به پرسپولیس اومد و قرارداد 950 میلیونی بست چرا هیچ کس مطلب این چنینی نزد؟
نکنه پیراهن پرسپولیس بی ارزش تر از تیم هایی مثل فولاد ، تراکتور ، پیکان یا حتی سپیدرود دسته یکی هستش؟
مبلغ مهم هست ولی مهم تر از اون نیاز تیم به بازیکنه.. پرسپولیس اگه به منشا و مصلح پول میده چون نیاز تیمه . ولی استقلال با وجود داشتن یکی از بهترین خطوط حمله نیازی به این ریخت و پاش ها نداشت. اگه 200 میلیون دیگه میذاشت رو قرارداد کاوه هم کمتر هزینه کرده بود هم کاوه رو حفظ میکرد