والورده؛ مورچه ای در جمع غول ها!

وبسایت نود: لوئیز انریکه با قهرمانی در کوپا دل ری، به دوران حضور خویش در بارسلونا خاتمه داد تا ارنستو والورده جانشین وی شود. والورده کیست و چه چالش هایی را برای بازگرداندن بارسلونا به روزهای اوج، در پیش دارد؟

بارسلونا در سومین فصل حضور لوئیز انریکه روی نیمکت خود، تنها به قهرمانی در کوپا دل ری بسنده کرد. پس از پیروزی بارسلونا در فینال کوپا دل مقابل آلاوز، دوران حضور لوئیز انریکه در این باشگاه نیز به پایان رسید و در حالی که همگان منتظر انتخاب یک جانشین مطرح برای وی بودند، در نهایت یوزپ ماریا بارتومئو رئیس باشگاه ترجیح داد تا به سراغ ارنستو والورده برود.

مربی جدید بارسلونا؛ یک شخصیت فرهیخته و متین

والورده سابقه بازی در بارسلونا را داشته هر چند که دوران حضور وی در این باشگاه تنها ۲ فصل بود اما او هنگامی که پیراهن آبی و اناری را بر تن کرد، یوهان کرایوف روی نیمکت بارسلونا می نشست. می توان مدعی شد که اگر چه والورده بازیکن مهمی در سیستم کرایوف نبود، اما از نزدیک با اندیشه و فلسفه این مربی افسانه ای کاتالان ها آشنا شد و بی واسطه آن را درک کرد. والورده را در اسپانیا با لقب «مورچه» می شناسند و بر کسی پوشیده نیست که او علاوه بر فوتبال، به عکاسی و همچنین گروه موسیقی « Stone Roses» نیز علاقه مند است.

ارنستو والورده ۵۳ ساله یک مربی نا شناخته برای اهالی لالیگا نیست و اندیشه های مربیگری اش بر همگان عیان است. او را غالباً روی نیمکت تیم های متوسط دیده ایم و شاید تنها تجربه مربیگری والورده در یک تیم بزرگ، به دوران حضورش در المپیاکوس مربوط می شود. والورده تأثیر بزرگی بر المپیاکوس گذاشت و وقتی در سال ۲۰۱۲ از این تیم بزرگ یونانی جدا شد، پپ گواردیولا سرمربی وقت بارسلونا راجع به وی چنین گفت:

یونان یک مربی بزرگ را از دست داد و حالا ما یک عکاس بزرگ را باز گردانده ایم.

میشل گونزالز که چند ماه بعد جانشین ارنستو والورده روی نیمکت المپیاکوس شد، از نفوذ و محبوبیت وی نزد بازیکن ها و عوامل این تیم، به هیجان آمده بود. والورده به همراه المپیاکوس فاتح سه لیگ و دو جام حذفی در یونان شد و پس از ۳۱ سال، تیم اتلتیک بیلبائو را به یک جام رساند. بیلبائو با پیروزی ۵-۱ در مجموع دو مسابقه رفت و برگشت، فاتح سوپر کاپ اسپانیا گردید. هنگامی که وی در سال ۱۹۸۶ برای تیم اسپانیول بازی می کرد، وارد دانشکده عکاسی و گرافیک کاتالونیا شد. والورده در سال ۲۰۱۲ یک کتاب حاوی مجموعه ای از عکس های سیاه و سفید را چاپ کرد که توضیحات برناردو آچاگا شاعر و نویسنده باسکی نیز در آن وجود داشت.

والورده نه تنها نزد اهالی فوتبال اسپانیا بلکه در محافل فرهنگی این کشور نیز، چهره مشهوری است. او علاوه بر دوستی با آچاگا شاعر بزرگ باسک، با چهره های ادبی مطرح دیگر همچون داوید تروبا نمایش نامه نویس و روپر اوردوریکا خواننده آهنگ های محلی باسک نیز روابط دوستانه ای دارد. در دهه ۱۹۶۰ میلادی و در اوج دیکتاتوری حاکم بر اسپانیا، پدر والورده یک مهاجر از اکسترمادورا بود که برای کار در یک کارخانه تولید لاستیک به باسک رفت. برادر وی کارتونیست و همسرش نیز زیست شناس است. والورده هم در ابتدا به سراغ رشته زیست شناسی رفت ولی خیلی زود مجذوب عکاسی شد. یک عشق بزرگ تر از عکاسی یعنی فوتبال باعث گردید تا به سراغ مربیگری برود و حالا پس از سال ها کسب تجربه در این عرصه، باید روی نیمکت بارسلونا یکی از بزرگ ترین باشگاه های دنیا بنشیند.

مردی شیفته کرایوف؛ والورده گزینه همیشگی نیمکت بارسا

هنگامی که والورده برای اسپانیول بازی می کرد، خاویر کلمنته به وی لقب «Txingurri» داد که به معنای مورچه است. پس از ۲ سال بازی برای اسپانیول و طی یک چرخش ۱۸۰ درجه ای به بارسلونا پیوست و سپس پیراهن اتلتیک بیلبائو را بر تن کرد. والورده طی ۲ فصل بازی برای بارسلونا تحت هدایت کرایوف، به یک قهرمانی در جام برندگان جام اروپا و کوپا دل ری دست یافت. خودش بارها گفته که بازی تحت هدایت کرایوف تأثیر شگرفی بر درک او از فوتبال گذاشته و جالب این که کرایوف نیز در سال ۱۹۹۴ یعنی ۸ سال قبل از نخستین تجربه مربیگری والورده در تیم دوم اتلتیک بیلبائو، هوش و ذکاوت وی را ستوده و یک آینده خوب را برای والورده در عرصه مربیگری، پیش بینی می کرد. جالب این که دو سال پیش نیز باشگاه رئال مادرید به دنبال استخدام والورده بود ولی در نهایت با رافا بنیتز به توافق رسید.

پپ گواردیولا هنگام جدایی از بارسلونا، دو گزینه را برای جانشینی اش به مسئولان باشگاه پیشنهاد داد؛ تیتو ویلانووا دستیار خود و و ارنستو والورده. البته همان طور که می دانید، ویلانووا جانشین پپ شد ولی به علت درگیری با یک بیماری مهلک، دوران حضور وی در نیوکمپ چندان طولانی و پُر حاصل نبود. مسئولان باشگاه بارسلونا بنا به توصیه پزشک ها، تیتو ویلانووا را کنار گذاشتند ولی در آن زمان، والورده با بیلبائو به توافق رسیده بود. به همین دلیل، والورده پیشنهاد بارسلونا را رد کرد و تاتا مارتینو هدایت آبی و اناری ها را بر عهده گرفت.

پس از یک فصل ناموفق و جدایی تاتا، این بار هم یک پیشنهاد جدید از سوی بارسلونا روی میز والورده بود اما او یک بار دیگر به تعهد خویش با باشگاه بیلبائو وفادار مانده و این پیشنهاد را هم رد کرد. جالب این که در همان ایام، پیشنهاد مجدد رئال مادرید نیز توسط والورده رد شد. به هر حال بارسلونا به سراغ لوئیز انریکه رفت و پس از ۳ فصل، سرانجام والورده نیز از بیلبائو جدا گردید تا این بار و در سال ۲۰۱۷ روی نیمکت آبی و اناری ها بنشیند. او توانست بیلبائو را از یک تیم پایین جدولی به جمع ۷ تیم بالای جدول لالیگا و رقابت های اروپایی رسانده و حتی در فصل گذشته کوپا دل ری نیز، به مسابقه فینال راه یافت. والورده دو فصل نیز روی نیمکت اسپانیول نشست و با این تیم در جام یوفا عملکرد خوبی داشت. او والنسیا را نیز به رقابت های اروپایی رساند و شاید بتوان بدترین تجربه مربیگری وی را در ویارئال دانست.

والورده بهترین گزینه موجود برای نیمکت بارسا؟

نتایج ارنستو والورده در بیلبائو نیز با توجه به بضاعت این باشگاه، کاملاً قابل قبول بود و به قول خاوی گونزالز هافبک اسبق بیلبائو، این مربی به قدری موفق عمل کرده که می تواند از درِ جلویی باشگاه خارج شود. والورده از آن دسته افرادی نیست که اهل جنجال و هیاهو بوده و قصد خودنمایی یا درگیری با رقیب را داشته باشد. آندر هررا شاگرد سابق وی اعتقاد دارد که نقطه قوت والورده، تسلط کامل بر رختکن تیم و ایجاد توازن بین بازیکن های اصلی و ذخیره است هر چند که اوضاع در بارسلونا، به کلی متفاوت خواهد بود. بیلبائو تیم است با ۲۵ بازیکن هم زبان و دارای فرهنگ مشترک از باسک ولی بارسلونا دارای بازیکن هایی با ملیت ها و فرهنگ های مختلف بوده و ستاره های بارسلونا را نمی توان با هیچ تیم دیگری مقایسه کرد.

بارسلونا ستاره های بزرگی داشته و والورده در بدو ورود باید هنر مربیگری خود را به آنها ثابت کند. والورده یک روان شناس خبره بوده و همواره با شاگردان خود، روابط دوستانه و احساسی داشته است. وی اهل نظم بوده و اخراج فران یسته و آسیه دل اورنو دو ستاره وقت بیلبائو به علت بی انضباطی، هنوز هم یکی از جنجالی ترین تصمیمات دوران مربیگری والورده محسوب می شود. این مربی وظیفه دشواری در نیوکمپ بر عهده خواهد داشت که شاید مهم ترین آزمون وی، ایجاد یک ارتباط دوستانه و مستحکم با ستاره هایی همچون مسی و نیمار باشد.

ارنستو والورده همواره شیفته فلسفه فوتبال یوهان کرایوف بوده و نه تنها به کسب نتیجه، بلکه فوتبال مالکانه و البته تماشاگر پسند نیز اهمیت می دهد. علاقه کرایوف به والورده به قدری زیاد بود که حتی یکی از مربیان بدنساز بارسلونا به شوخی به وی لقب «پسر کرایوف» را داد. خاوی گونزالز معتقد است که والورده از قدرت متقاعد کنندگی بالایی برخوردار بوده و می تواند بر رختکن بارسلونا مسلط شود. او یک مربی انعطاف پذیر است و با نگاه به عملکردش در بیلبائو، می توان تنوع تاکتیکی را احساس کرد. اگر چه سیستم ۱-۳-۲-۴ در بیلبائو به موفقیت رسید ولی به اعتقاد نویسنده foxsports، این سیستم برای بارسلونا مناسب نیست زیرا ستاره هایی همچون مسی، نیمار و لوئیز سوارز حاضر نیستند در هر جایی از زمین بازی کنند.

لوئیز انریکه طی ۳ فصل حضور در نیوکمپ، ۹ جام را برای بارسلونا به ارمغان آورد و طی دو فصل نخست، دو گانه لیگ و جام حذفی را فتح کرد. حال باید دید که آیا ارنستو والورده قادر به ادامه مسیر موفقیت باشگاه بارسلونا خواهد شد یا خیر؟ نویسنده وبسایت تخصصی barcelonafootballblog اعتقاد دارد که با توجه به گزینه های موجود، والورده بهترین گزینه برای هدایت بارسلونا بوده هر چند که انتصاب وی با مخالفت های زیادی رو به رو شده است. البته این یک اتفاق جدید در بارسلونا نیست و قبلاً انتصاب فرانک رایکارد، پپ گواردیولا و لوئیز انریکه نیز کم و بیش با چنین واکنش های منفی مواجه گردید. استدلال نویسنده این وبسایت درباره حضور والورده در نیوکمپ چنین است:

بارسلونا به بازیابی نیاز دارد و نه انقلاب. بارسلونا برای گذار از این وضعیت به یک مربی با متانت و آرام همچون والورده نیاز دارد، یک مربی با دیدگاه شفاف و یک مربی که باید نگاه ویژه ای به آکادمی باشگاه داشته باشد. بارسلونا یک مربی قوی از لحاظ روحی نیاز داشت، یک مربی که مشکلات دفاعی این تیم را حل کند همان طور که عملکرد او در تشکیل ساختار دفاعی تیم بیلبائو کاملاً موفق بود.

چالش های بزرگ والورده در کاتالونیا؛ از لاماسیا تا اینیستا

اما چشم اندازه ارنستو والورده برای تشکیل یک تیم تمام عیار بیش از هر موضوع دیگری اهمیت دارد. قهرمانی در کوپا دل ری، به تنهایی برای هواداران بارسلونا یک موفقیت بزرگ محسوب نمی شود و آنها انتظارات بسیار بیشتری از تیم محبوبشان دارند. یکی از نقاط قوت رئال مادرید طی دو فصل اخیر، اوج گیری آکادمی این باشگاه و تولید چند ستاره بود در حالی که اوضاع در بارسلونا کاملاً بر عکس است. تا همین چند فصل پیش، لاماسیا نقطه قوت باشگاه برای تولید ستاره های بزرگی همچون لیونل مسی، ژاوی هرناندز، آندرس اینیستا، کارلس پویول و سرخیو بوسکتس بود ولی در چد فصل اخیر، چیز خاصی از دل لاماسیا (به جز سرخی روبرتو و رافینیا) بیرون نیامده است. یکی از دستاوردهای بزرگ والورده در بیلبائو، کشف چند استعداد خوب از آکادمی باشگاه بود و او باید چنین کاری را در نیوکمپ نیز انجام دهد زیرا چند بازیکن مستعد همچون کارلس آلنیا، لی سئونگ وو، ژوردی امبولا و اوریول بوسکتس شایستگی های خود را در لاماسیا به اثبات رسانده اند.

نخستین هدف بارسلونا در تعطیلات تابستانی، تعیین تکلیف قرارداد بازیکن های کنونی خواهد بود. قرارداد مارک آندره تراستگن تمدید شده و به زودی نیز لیونل مسی و آندرس اینیستا تمدید می کنند اما به نظر می رسد که آردا توران و ژرمی متیو جایی در برنامه های والورده نخواهند داشت. بنا به گزارش وبسایت نشریه کاتالونیایی sport، حتی چهره های دیگری همچون رافینیا، آندره گومز، یاسپر سیلسن، لوکاس دینیه، پاکو آلکاسر، دنیس سوارز و الکس ویدال نیز از وضعیت مستحکم برخوردار نبوده و شاید برخی از آنها با ارائه یک پیشنهاد خوب، از جمع آبی و اناری ها جدا شوند. نشریه sport احتمال داده که باشگاه بارسلونا در تابستان امسال، رویکرد اقتصادی در بازار نقل و انتقالات داشته و به دنبال ریخت و پاش نرود. به جز فیلیپه کوتینیو که بزرگ ترین هدف تابستانی بارسلونا است، نام های دیگری همچون مارکو وراتی، هکتور بیرین، جرارد دلوفئو، سزار آزپیلیکوئتا و ژان سری در فهرست خرید باشگاه قرار دارند.

حال باید دید که برنامه سرمربی جدید بارسلونا برای بازگرداندن اینیستا به دوران اوج چیست و آیا او به خاویر ماسکرانو در یک پُست جدید میدان می دهد یا این که ستاره آرژانتینی باید تبدیل به نیمکت نشین ساموئل اومتیتی شود؟ بارسلونا تقریباً در درون دروازه و خط حمله، مشکلی را احساس نمی کند اما عمده ایرادها به خط دفاعی و خط هافبک وارد است. نسل طلایی مجری «تیکی تاکا» به پایان رسیده و تنها دو هافبک خلاق از آن نسل باقی مانده اند که نه آندرس اینیستا و نه سرخیو بوسکتس، فصل خوبی را پشت سر نگذاشتند. والورده باید خط هافبک تیمش را جوان سازی کرده و روح تازه ای به آن ببخشد ضمن این که، سپردن نقش محوری به اینیستا حلال مشکلات خط هافبک بارسلونا خواهد بود.

تخصص اصلی والورده، ایجاد خطوط دفاعی مستحکم است. بارسلونا در مقاطعی از فصل اخیر، از سیستم دفاع ۳ نفره استفاده کرد و در مجموع، خط دفاعی آبی و اناری ها پاشنه آشیل آنها بود. در دفاع وسط، به جز اومتیتی هیچ بازیکنی در حد ایده آل ظاهر نشد و پُست دفاع راست نیز یکی دیگر از معضلات بارسلونا بوده و هنوز هم هست. یکی از ایرادهایی که به تیم لوئیز انریکه گرفته می شد، تغییرات مداوم ترکیب و سبک بازی بود. والورده باید به این وضعیت خاتمه داده و با توجه به داشته های خود، یک شناسنامه و هویت فنی قابل اعتناء را برای شخصیت تیم خود معرفی کند. حال باید دید که آیا این «مورچه» در جمع غول ها به موفقیت خواهد رسید یا خیر؟