ونگر Vs مورینیو: قدیمی‌ترین دشمنان جزیره
ژوزه مورینیو اعلام کرده در بازی امشب مقابل آرسنال در لیگ برتر تیم دومش را به زمین می‌فرستد.
آی‌اسپورت: ژوزه مورینیو اعلام کرده در بازی امشب مقابل آرسنال در لیگ برتر تیم دومش را به زمین می‌فرستد. مورینیو از حالا به فکر بازی برگشت نیمه نهایی یوروپا لیگ مقابل سلتا ویگو است. اما حتی یک لحظه هم شک نکنید که مورینیو هدف دیگری هم در ذهن دارد: پایان بخشیدن به امیدهای آرسنال برای حضور در چمپیونز لیگ فصل آینده و بیرون انداختن تیمِ آرسن ونگر از جمع تاپ فور.
در این راه مورینیویِ ۵۴ ساله نیازی به تیم کاملش ندارد. ورود مورینیو به جزیره، ۱۳ سال پیش، درست همزمان شد با سقوط ونگر و آرسنال. آمار رو در رویِ دو مربی واقعا شگفت‌انگیز است. مورینیو و ونگر ۱۶ بار مقابل هم قرار گرفته‌اند و در این میان تنها یک پیروزی سهم ونگر بوده، آن هم در بازی کامیونیتی شیلد، بازی‌ای که بعد از پایانش مورینیو از آن به عنوان یک بازی دوستانه نام برد. پس مورینیو امشب به هیچ وجه حاضر نیست چنین فرصت مناسبی برای تایید تئوری‌اش، "متخصص شکست"، درباره‌یِ ونگر را از دست بدهد.
درسته که در حال حاضر به نظر می‌رسد بهترین راه کسب سهمیه‌یِ چمپیونز لیگ برای فصل آینده قهرمانی در یوروپا لیگ باشد، اما یونایتد هنوز امیدهایِ تاپ فورش در لیگ را هم کنار نگذاشته است. تیمِ مورینیو با یک بازی کمتر، چهار امتیاز با منچستر سیتی و لیورپول در رده‌هایِ سوم و چهارم فاصله دارد، در حالی که آرسنال هم با یک بازی کمتر نسبت به یونایتد با پنج امتیاز فاصله با این تیم در رده‌یِ ششم جدول لیگ برتر قرار گرفته است. در این شرایط هر کس تصور می‌کند بازی برگشت یوروپا لیگ حواس مورینیو و تیمش را از بازی امشب در امیریتس پرت می‌کند، بد نیست بهارِ 2014 را به یاد بیاورد.
در این دوران بود که لیورپول به رهبری برندان راجرز به سوی قهرمانی لیگ برتر پیش می‌رفت و برای هموار کردن مسیرش در هفته‌هایِ پایانی فقط به یک تساویِ خانگی مقابل چلسی نیاز داشت. در سوی دیگر چلسی در حالی پا به آنفیلد می‌گذاشت که بینِ دو بازی رفت و برگشت نیمه نهاییِ چمپیونز لیگ مقابلِ اتلتیکو مادرید قرار داشت. بازی رفت در اسپانیا با تساویِ بدون گل به پایان رسیده بود و تقریبا همه پیش‌بینی می‌کردند تیم مورینیو حواسش به بازی برگشت در استمفورد بریج باشد و مقابل لیورپولِ آماده و پرانگیزه شکست بخورد.
آنچه در زمین رخ داد اما داستانی کاملا متفاوت بود. چلسی این بازی را با یکی از آن نمایش‌هایِ کلاسیک و استادانه‌یِ "آقای خاص"، با نبوغ تاکتیکیِ مربی‌اش و نظم بی‌نظیر بازیکنانش 0-2 برد تا ضربه‌ای جبران‌ناپذیر به امیدهایِ قهرمانی لیورپول بزند. مورینیو برای بازی امشب هم چنین طرح و رویکردی را در سر خواهد داشت.
یونایتد این فصل پایین‌تر از سطح انتظارات بوده و بازی‌های زیادی را با تساوی به پایان برده است. این یکی از جنبه‌های مربیگریِ مورینیو است، مربی‌ای که وقتی به بازیکنانش اطمینان کامل ندارد تیمی می‌سازد که فقط یک گل بزند و کلین‌شیت حفظ کند. چنین رویکری فوتبالی کسالت‌بار و منفی پدید می‌آورد، و البته یونایتد این فصل در اجرای آن هم شکست‌های زیادی خورده و بارها به تیم‌های مثل سوانزی اجازه داده با زدن یک گل در دقایق پایانی سه امتیازشان را به یک امتیاز کاهش بدهند. اما یونایتد فصلِ آینده تیمی جذاب‌تر و هجومی‌تر خواهد بود.
با این حال رویکرد محافظه‌کارانه‌یِ مورینیو در بازی امشب می‌تواند برای تیمش مفید واقع شود، جایی که مقابل آرسنالی قرار می‌گیرند که دچار بی نظمی و بی الگویی شده. تغییر سیستمِ ونگر و روی آوردن به دفاع سه نفره با اینکه وضعیت دفاعیِ توپچی‌ها را اندکی بهبود داده، اما خلاقیت آن‌ها در بعد هجومی را کاهش داده است. اگر ونگر در این بازی هم از سیستمِ جدیدش استفاده کند، بازیکنان مورینیو، هرکدام که در زمین باشند، می‌توانند از فواصل بین خطوط آرسنال بهتر استفاده را برای ضربه زدن به میزبانشان ببرند.
آرسنال در حال حاضر باشگاهی بحران‌زده و دچار آشوب است. رفتار مسوت اوزیل و الکسیس سانچز به وضوح نشان از نارضایتی‌شان از شرایط تیم دارد و هکتور بلرین که پیش از کریسمس در حد بهترین فول‌بک اروپا بازی می‌کرد حالا نیمکت‌نشین الکس اوکسلید-چمبرلینی شده که در پست وینگ‌بک در ترکیب اصلی توپچی‌ها قرار می‌گیرد. مورینیو از این آشفتگی و آشوب به سود خودش استفاده خواهد کرد.
در سویِ مقابل هم اما ونگر انگیزه‌یِ بسیار بالایی برای شکست دادن یونایتد خواهد داشت. هیچ مربی‌ای در تاریخ لیگ برتر به اندازه‌یِ مورینیو ونگر را آزار نداده. برخی از حمله‌های لفظی او به مربی فرانسوی تمام مرزها را هم رد کرده و برای همین است که ونگر نه این حرف‌ها را فراموش کرده و نه مورینیو را بخشیده است. پس فرصت اولین پیروزی معنادار مقابل این دشمن قدیمی فرصتی نیست که ونگر هم به سادگی از آن بگذرد.
مورینیو هیچوقت از مقایسه‌اش با ونگر و مقایسه‌یِ تیم‌هایش با آرسنال دل خوشی نداشته، اینکه چهره‌یِ آن‌ها در فضایِ رسانه‌ای همیشه به عنوان تیمی با فوتبالی زیباتر به تصویر کشیده شده است. یکی از دلایل دشمنیِ شدید مورینیو با ونگر و آرسنال همین حقیقت بوده و همیشه عنصری از بدجنسی در رفتار مورینیو نسبت به آن‌ها دیده شده. اما این داستان مربوط به روزهایِ گذشته است.
در رویارویی با مورینیو شاید ونگر هرگز تا این حد تحت فشار نبوده و این چنین در موضع ضعف قرار نداشته. با اینکه به نظر می‌رسد قرارداد او برای دو سال دیگر هم تمدید شود، اما با وجود رسیدن به فینال اف‌ای کاپ، آرسنال در شرایطی غیر قابل قبول از سویِ تماشاگرانش به سر می‌برد و شکست احتمالی در بازی امشب می‌تواند این شرایط را وخیم‌تر هم کند و در نهایت باعث ترک ونگر در همین تابستان شود.
مورینیو امشب هر تیمی هم که برای فرستادن به زمین انتخاب کند فقط و فقط یک ماموریت در ذهن خواهد داشت: بالا بردن فشار روی قدیمی‌ترین دشمنش در لیگ برتر. برای همین حواس ونگر باید کاملا جمع باشد.
ارسال نظر