ایگواینی که یوونتوس میخواست
یوونتوس وقتی گونسالو ایگواین را خرید یک چیز در ذهن داشت و آن قهرمانی اروپا بود. این تیم به اندازهای بازیکن خوب داشت که قهرمانی داخلی را به دست آورد، دوباره و دوباره و دوباره.
یک مهاجم نوک باکلاس که میتواند تیم را از لحظات سخت عبور دهد و از معدود فرصتها به بهترین نحو استفاده کند. یووه 21 سال برای قهرمانی اروپا انتظار کشیده و هیچ پولی برای پایان دادن به این انتظار زیاد نیست.
تردیدهای زیادی بوده درباره اینکه ایگواین همانی باشد که یووه میخواهد حتی در بازی چهارشنبه شب. در سری A مشکلی نبوده، او تا اینجا در ۳۴ بازی ۲۳ گل زده.
اما سلطان فوتبال ایتالیا برای یک مهاجم لیگ 90 میلیون یورو نمیدهد. بدبینان به رکورد اروپایی او در رئال مادرید اشاره میکردند، او هرگز کسی نبود که تیمش را به قهرمانی اروپا برساند و در واقع سفیدپوشان دو قهرمانی شان در سه سال را درست وقتی به دست آوردند که او رفته بود.
او با رئال ۴۸ بازی در این رقابتها انجام داد و فقط ۹ گل زد. بدتر اینکه در ۲۰ بازی مرحله حذفی فقط ۲ گل زده بود؛ یکی به زسکامسکو در یکهشتمنهایی ۲۰۱۲-۲۰۱۱ و دیگری در یکچهارمنهایی فصل بعد به گالاتاسرای در حالی که صعود تقریبا قطعی شده بود.
این فصل هم در شش بازی مرحله گروهی سه گل زد، بد نیست اما دو تا از آنها به کیسه گل گروه یعنی دیناموزاگرب زده شد. او در دو بازی مقابل پورتو کار زیادی نکرد و مقابل بارسلونا «سهم شیر» به پائولو دیبالا رسید. فقط ایگواین از آنجا که موقعیتهای خوبی را هدر داد، مورد توجه قرار گرفت.
اما در مونت کارلو، ایگواینی که یوونتوس انتظار داشت، خودش را نشان داد، اینها مهمترین و تعیینکننده ترین گلهای او بود. او حالا در ۱۰ بازی ۵ گل زده که بهترین آمارش است. همه چیز به نفع او فرق کرده و بازیکنی در یک بازی بزرگ تواناییاش را به اثبات رسانده و اکنون به دلایل درست مورد توجه قرار گرفته است.
یک نکته مثبت دیگر درباره یوونتوس این بود که دنی آلوز اجازه داشت هر وقت که موقعیت ایجاب کند از سمت راست به جبرییل سیدیبه حمله کند. ایگواین گل اول را مدیون هم تیمی برزیلی خود بود. آلوز در سمت راست فضای کافی داشت و گل دوم هم محصول کار دفاع جلوزن سابق بارسلونا بود. سانتر میلیمتری او چارهای جز گل زدن برای ایگواین باقی نگذاشت.
یوونتوس با مهارت، تجربه و کار تیمیاش موناکو را از کار انداخت و فاصلهای با صعود به فینال ندارد. در قله این موفقیت، ایگواین بود که بالاخره در اروپا خودش را نشان داد.
ارسال نظر