آلکساندر نوری، پشت دروازه اروپا

ایران ورزشی: جمعه شب چیزی نمانده بود وردربرمن به سریال ناکامی‌ها در فرانکفورت پایان دهد. آخرین برد سبزپوشان در ورزشگاه «کومرزبانک آرنا» به سال ۲۰۰۹ برمی‌گشت ولی شاگردان آلکساندر نوری در اولین بازی هفته بیست و هشتم بوندس‌لیگا شروع خیلی خوبی داشتند و با دو حمله برق‌آسا، نیمه اول را با برتری ۲ بر صفر به رختکن رفتند. اینتراخت فرانکفورت در اولین ثانیه‌های نیمه دوم به گل رسید و همین به میزبان کمک کرد تا با زدن یک گل دیگر از شکست فرار کند.

با این حال تساوی مقابل تیم هفتم جدول برای وردربرمن نتیجه بدی محسوب نمی‌شود. تیمی که اکثر هفته‌های فصل در نیمه پایین جدول بود و هوادارانش نگران سقوط بودند، حالا نزدیک منطقه اروپایی جدول است و اگر روند خوب هفته‌های اخیر را ادامه بدهد، حتی می‌تواند سهمیه لیگ اروپا بگیرد.

نتایج مربی ایرانی‌الاصل برمن در هفته‌های اخیر فوق‌العاده بوده است. این تیم در هشت بازی متوالی بدون‌ شکست بوده و با تساوی مقابل فرانکفورت از سه بازی هفته گذشته توانسته هفت امتیاز بگیرد. پاداش این عملکرد خوب تعطیلی سه روزه برای بازیکنان است و آنها سه‌شنبه به تمرینات برمی‌گردند تا برای بازی مقابل هامبورگ آماده شوند. نوری اما ترجیح می‌‌دهد این سه روز هم برای بازی بعدی برنامه‌ریزی کند: «برنامه‌ای برای تعطیلات ندارم. به هر قیمتی می‌خواهیم شهرآورد شمال را ببریم. به این فکر می‌کنم که کدام بازیکن می‌تواند به شهرآورد برسد یا بازیکنان دیگر چطور می‌توانند جای غایبان را پر کنند.»

با وجود نتایج خوب اخیر، بحران فعلی برمن مصدومیت‌‌هاست. سرژ گنابری، لامین سانه، توماس دلینی، کلمنس فریتز، روبرت باور، عزت هجروویچ و فیلیپ بارگفرد، هفت بازیکن اصلی تیم مصدومند و پای لوکا کالدیرولا، مدافع تیم هم در بازی مقابل فرانکفورت شکست تا فصل را از دست بدهد. نوری در این باره گفت: «تا به حال توانسته‌ایم جای خالی مصدومان را پر کنیم ولی باید برای آنها فکری کنیم.»

خوش‌شانس یا بدشانس؟

برمن با این تساوی ۳۶ امتیازی شد تا قبل از بازی‌های شب گذشته به رتبه دهم برسد. حالا خیال این تیم از ماندن راحت است، هرچند نوری و بازیکنان تیم معتقدند نباید کار را تمام شده دانست. این در حالی است که هواداران بعد از نتایج خوب اخیر در رویای کسب سهمیه اروپا هستند چرا که تیم‌ با رتبه ششم جدول تنها ۴ امتیاز (بدون بازی‌های شب گذشته) فاصله دارد و برمنی‌ها باید بتوانند بین این هدف جاه‌طلبانه و نگرانی واقع‌بینانه به تعادل برسند.

گروهی هم هستند که برمن را خوش‌شانس می‌دانند. در بازی مقابل فرانکفورت هم این تیم در نیمه اول با سه ضربه به سمت دروازه به دو گل رسید. نوری اما این را قبول ندارد؛ «خط حمله ما در هفته‌های گذشته خیلی موثر بوده است. از نگاه من این یک کیفیت است و آن را به حساب شانس نمی‌گذارم.»

شانس، همان عامل مجهولی است که اجازه نداد نوری بازی در بوندس‌لیگا را تجربه کند. او عضو تیم دوم وردربرمن بود، ولی هرگز فرصت بازی در تیم اصلی را پیدا نکرد. او در مصاحبه‌ای که در سال ۲۰۰۸ داشت، در این باره گفت:‌ »من مصدومیت‌های زیادی داشتم و بعضی از آنها در بدترین زمان به سراغم آمد. در فوتبال تمرین و اراده خیلی مهم است، ولی به کمی شانس هم نیاز دارید.» یکی از همین مصدومیت‌ها به نوری اجازه ندارد در اردوی تیم ملی در سال ۲۰۰۵ حاضر شود، وگرنه شاید می‌توانست مثل دوستش فریدون زندی در جام جهانی ۲۰۰۶ یکی از اعضای تیم ایران باشد.

در دنیای مربیگری اما نوری بخت بلندی داشته. وردربرمن در سال 2014 او را استخدام کرد تا همزمان با رابین دات و ویکتور اسکریپنیک، سرمربیان تیم اصلی و تیم دوم باشگاه همکاری کند. چند ماه بعد وقتی دات کنار رفت و اسکریپنیک جانشین او در تیم اصلی شد، نوری هم هدایت تیم ذخیره‌ها را بر عهده گرفت. اسکریپنیک فصل جدید را با سه شکست سنگین شروع کرد تا نوری به عنوان سرمربی موقت تیم اصلی انتخاب شود.

گرمکن به جای جلیقه چرمی

نتایج نوری در شروع نسبتا خوب بود، ولی چهار شکست متوالی چیزی نمانده بود پرونده او را ببندد تا اینکه با برد ۲ بر صفر در خانه ماینتس ورق برگشت و از آن به بعد برمن توانسته از ۲۴ امتیاز ممکن ۲۰ امتیاز بگیرد. بعد از پیروزی حیاتی برمن مقابل ماینتز، گاردین درباره نوری نوشت: «نوری برای این پست تجربه کمی داشت و قبل از پیوستن به کادر فنی برمن در سال ۲۰۱۴ تنها یک فصل و نیم در تیم دسته چهارمی اولدنبورگ مربیگری کرده بود. او سابقه اسکریپنیک در باشگاه را هم نداشت که یکی از اعضای تیم قهرمان بوندس‌لیگا و جام حذفی در سال ۲۰۰۴ بود. نوری بر خلاف اسکریپنیک که جلیقه چرمی می‌پوشید، با گرمکن روی نیمکت می‌نشیند و کنار زمین تقریبا به اندازه بازیکنان تیمش تحرک دارد و انرژی صرف می‌کند. در بازی مقابل ماینتز بازیکنان تعهد کامل‌شان به نوری را نشان دادند و بعد از برد او را در آغوش گرفتند.»

یکی دیگر از اعضای تیم قهرمان سال 2004 این روزها مدیر ورزشی وردربرمن است و حمایت کاملی از نوری دارد. فرانک بائومن معتقد است که همدلی و روحیه تیمی که نوری به‌وجود آورده، نقش زیادی در موفقیت برمن دارد. هافبک سابق تیم ملی آلمان هفته گذشته در پاسخ به خبرنگاران تایید کرد که باشگاه به احتمال بسیار زیاد قرارداد نوری را برای فصل آینده تمدید خواهد کرد.

عملکرد نوری آنقدر خوب بوده که توماس شاف، یکی از موفق‌ترین مربیان تاریخ باشگاه هم روز گذشته از او تمجید کرد. شاف که سرمربی تیم در قهرمانی دوگانه سال ۲۰۰۴ بود، درباره نوری گفت: «آلکساندر نوری تلاش زیادی برای موفقیت تیمش می‌کند و این مشخص است. او به خوبی از زبان بدنش در کنار زمین استفاده می‌کند اما به نوری هشدار می‌دهم که از خوشی بیش از حد بپرهیزد. تیم اعتماد به نفس پیدا کرده و از شرایط گذشته کاملا فاصله گرفته است.»

شاف درباره احتمال صعود تیم به لیگ اروپا اضافه کرد: «برای صعود به لیگ اروپا باید آرام بود و با دقت بیشتر فقط کار کرد. از موفقیت‌های امروز خوشحال بود اما به تداوم‌اش بیشتر فکر کرد. این یک بازی بزرگ است که هرلحظه ممکن است شکست‌هایش از راه برسند. تمرکز کلید ادامه موفقیت‌های وردربرمن خواهد بود.»

بعد از بازی مقابل هامبورگ و اینگول اشتات، دو تیمی که در نیمه پایینی جدول قرار دارند، برمن دو بازی حساس با هرتا و کلن دارد؛ دو تیمی که کمی بالاتر در منطقه اروپایی هستند و عبور از آنها می‌تواند دروازه‌های اروپا را به روی نوری و شاگردانش باز کند.