۳ نکته از استقلالی که این روزها سه تا سه تا می‌زند

متافوتبال: استقلال علی منصوریان گرچه خیلی دیر اما بالاخره راهش را پیدا کرده و آرام آرام دارد دلبری می‌کند. شاگردان علی منصور برای سومین بازی پیاپی، سه گل به رقبا زدند و به رده سوم جدول صعود کردند. البته فعلا با یک بازی بیشتر نسبت به ذوب‌آهن. با این همه این استقلال امیدوارکننده است و قطعا رقیب جدی برای ذوب‌آهن به حساب می‌آید تا رده سوم را در پایان جدول مال خود کند. استقلال شاید اگر کمی زودتر استارت پیروزی‌هایش را می‌زد حتی می‌توانست نیم‌نگاهی به کورس قهرمانی هم داشته باشد اما فعلا و با این روند تیم صدرنشین، بعید است بتواند تا پایان فصل شانس حضور در صدر را پیدا کند. استقلال حالا حتی برای بازی مقابل السد هم می‌تواند امیدوار باشد. آنها هم از نظر روحی و هم از نظر هارمونی به فرم قابل قبولی رسیده‌اند اما مشخص نیست آماده بازی‌های بزرگ هستند یا نه.
استقلال در این سه هفته با تیم‌های بزرگ به معنای واقعی رو به رو نشده است. گرچه جدال در تبریز و آبادان برای هر تیمی سخت است اما به هر حال ماشین‌سازی تیم قعرنشین جدول است و صنعت نفت تازه با سرمربی‌ جدیدش یعنی فیروز کریمی خو گرفته بود. جدال با پیکان هم نشان داد استقلال گرچه خط حمله خوبی دارد اما در دفاع بسیار شکننده است.

۱

خط حمله استقلال و به طور کلی تیم فعلی علی منصور یک ویژگی دارد که فعلا به درد بازی‌های لیگ خورده. آنها جوان هستند؛ به شدت جوان. مثلا میانگین گلزنان استقلال در نیم فصل دوم که عددی فوق‌العاده است را ببینید: ۲۳.۴ سال. استقلال در نیم فصل دوم یازده گل به ثمر رسانده؛ امید ابراهیمی ۲۹ ساله، نورافکن ۱۹ ساله، علی قربانی ۲۶ ساله و مجتبی حقدوست ۲۱ ساله دو گله‌های استقلال در نیم فصل دوم هستند. کاوه رضایی ۲۵ ساله، بهنام برزای ۲۳ ساله و مجید حسینی ۲۰ ساله هم بقیه گلزنان استقلال هستند.

۲

نکته دیگری که در تیم موفق این روزهای استقلال به چشم می‌خورد، آرام شدن منصوریان در کنار زمین است. منصوریان در ابتدای فصل با حرکات عجیب کنار زمین همه دوربین‌ها را به خود خیره کرده بود. او مدام با بازیکنان در حال صحبت بود و یا با حرکات دست و بدن منظورش را به شاگردانش می‌رساند. اتفاقی که انتقادهای زیادی را به او وارد کرد. خیلی‌ها همین حرکات غیر طبیعی‌اش را عامل استرس بازیکنان می‌دانستند. منصوریان هم این انتقاد را قبول کرد و کمتر در لب خط دیده شد. او دستورات را به محمد خرمگاه انتقال می‌داد و خرمگاه که چهره آرامتری دارد، مسئول انتقال نظرات کادرفنی به بازیکنان می‌شد. منصوریان کمتر لب خط دیده می‌شد و اگر هم حرفی داشت به کنار زمین می‌آمد و پس از انتقال آن، به نزدیکی نیمکت برمی‌گشت.

۳

امید ابراهیمی بدون شک موتور متحرکه تیم استقلال است. موتوری که حالا روشن شده و دیگر ریپ نمی‌زند. در روزهایی که جوانان ۲۰ تا ۲۵ ساله استقلال را به پیش می‌برند، شماره ۶ آبی‌ها در سی سالگی نقش لیدر بازیکنان را درون زمین پیدا کرده و در اوج آمادگی، ذهنیت فرماندهی را هم به بهترین شکل به دست آورده است. علی منصوریان هم بعد از بازی از او به عنوان جواهر اصلی معدن طلایش نام می‌برد. اگر تاثیر ابراهیمی در بردهای قبلی استقلال آمادگی فنی او بوده، حالا در کنار آمادگی فنی، این ذهنیت برنده و سخت‌کوشی ابراهیمی است که در کنار درخشش فنی، به کمک استقلال می‌آید.

ابراهیمی در بازی با ماشین‌سازی جدا از پاس گلی که در دقایق پایانی برای نورافکن فرستاد، رهبری بازیکنان درون زمین نقش ویژه‌ای برای ابراهیمی به وجود آورد. هفته‌هایی بود که به دلایل مختلف؛ از جمله تنش بین رحمتی و منصوریان، استقلال درون زمین نه بزرگ‌تری داشت؛ و نه رنگ آرامش می‌دید. اما حالا با وجود امید استقلال و آمادگی‌ فوق‌العاده‌اش در فرماندهی آبی‌ها، منصوریان به قدری از انجام وظایف بازیکنان و احساس مسئولیت‌شان مطمئن است که نه به اندازه قبل در کنار خط جنب‌و‌جوش و هیاهو دارد؛ و نه در مجموعه تیمش احساس کمبود بازیکنی بزرگ.