بیاتی‌نیا: سرنوشت پاس درس عبرت نشد؟

کاپیتان تیم فوتبال راه‌آهن تهران مدعی شد، برخی از بازیکنان این تیم به نان شب خود هم محتاج هستند.

خبرگزاری تسنیم: محسن بیاتی‌نیا در مورد مشکلات تیم راه‌آهن و تعطیلی تمرینات این تیم اظهار داشت: مشکلات ما نه برای این چند روز اخیر است و نه به چند هفته اخیر برمی‌گردد، بلکه برای سه چهار ماه قبل بوده و از مرز بحران نیز گذشته است.

وی افزود: مشکلات به جایی رسیده است که همه بازیکنان به اتفاق یکدیگر تصمیم گرفتند دیگر در تمرینات شرکت نکنند و من هم به عنوان کاپیتان تیم این تصمیم را به سرمربی تیم اعلام کردم. مشکلات تیم به جایی رسیده است که بازیکن به خاطر مشکل تغذیه توان تمرین کردن ندارد. شما نگاه به وضع من یا چند بازیکن دیگر نکنید، بلکه تعدادی از بازیکنان ما هستند که به خاطر مشکلات مالی به نان شب خود محتاج هستند! آنها تا کی باید با سیب زمینی و تخم مرغ شکم خود را سیر کنند.

کاپیتان راه‌آهن یادآور شد: صبر هم حدی دارد. الان بیش از چهار ماه است که ما این مشکلات را تحمل می‌کنیم، اما اوضاع هر روز بدتر می‌شود. چه بسا اگر تا حالا زحمات مهدی پاشازاده، آرش کیانیان و رشیدی نبود نمی‌دانم چه بلایی سر تیم می‌آمد. کمک این آقایان بوده که تا حالا تیم سرپا مانده است، اما از این بعد دیگر نمی‌شود کاری کرد. مسئولان باید بیایند و یک فکر اساسی کنند. مگر سرنوشت تیم پاس برای مسئولان درس عبرت نشد؟! واقعا هیچ‌کس نیست جوابگوی مشکلات تیم ریشه‌دار راه‌آهن باشد؟!

بیاتی‌نیا با تأکید بر اینکه تیم راه‌آهن با دست خالی تا الان خیلی خوب نتیجه گرفته است، عنوان کرد: شما ببینید ما با وجود این همه مشکل تا الان توانسته‌ایم خود را در جمع مدعیان صعود به لیگ برتر قرار دهیم، اما به ما گفته‌اند برای بازی با مس کرمان باید با اتوبوس راهی کرمان شویم که واقعا امکان آن برای بچه‌های تیم وجود ندارد. من به اتفاق بچه‌های تیم این تصمیم خود را به مسئولان باشگاه اعلام کرده‌ایم، چرا که ممکن نیست 15 ساعت راه تا کرمان را با اتوبوس برویم و دوباره همین مسیر را برگردیم. در این شرایط دیگر نایی برای بازیکنان نمی‌ماند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: با شرایطی که در تیم راه‌اهن وجود دارد معلوم نیست چه بر سر این تیم بیاید. امیدوارم مسئولان مربوطه هر چه زودتر فکری به حال باشگاه ریشه‌دار راه‌آهن بکنند، چرا که واقعاً حیف است این تیم منحل شود. بازیکنان جوان با هزارامید و آرزو به راه‌آهن آمده‌اند و برخی از آنها خانواده‌های‌شان در شهرستان هستند. مسئولان خود را جای این نفرات بگذارند و ببینند می‌توانند در این شهر بدون پول می‌شود زندگی کرد یا نه.