ماشین سازان تا کِی پشت رسول می‌ایستند؟
مدیران باشگاه ماشین‌سازی تبریز تصمیم گرفته‌اند باز هم به حمایت از سرمربی جوان تیم خود بپردازند.
خبرگزاری تسنیم: رسول خطیبی به‌عنوان سرمربی ماشین‌سازی تبریز نیز نتوانست نتایج قابل توجهی به‌دست بیاورد و در این باشگاه هم یک مربی نسبتاً ناکام (تا اینجای کار) بوده است.
هفته اول: فولاد خوزستان یک - ماشین‌سازی تبریز ۲
هفته دوم: ماشین‌سازی تبریز صفر - گسترش فولاد تبریز صفر
هفته سوم: صبای قم یک - ماشین‌سازی تبریز یک
هفته چهارم: ماشین‌سازی تبریز صفر - تراکتورسازی تبریز 2
هفته پنجم: استقلال تهران یک - ماشین‌سازی تبریز یک
هفته ششم: ماشین‌سازی تبریز صفر - سپاهان اصفهان یک
هفته هفتم: نفت تهران ۲ - ماشین‌سازی تبریز یک
هفته هشتم: ماشین‌سازی تبریز یک - استقلال خوزستان 3
هفته نهم: صنعت نفت آبادان ۳ - ماشین‌سازی تبریز صفر
ماشین‌سازان در هفته اول، در حالی که فولاد پنالتی خود در آخرین ثانیه‌ها را از دست داده بود، به پیروزی رسیدند و پس از دو تساوی، شکست‌ها یکی پس از دیگری آغاز شد. خطیبی با ماشین‌سازی در چهار هفته گذشته چهار شکست متوالی کسب کرد و در هر بازی، شکست‌ها سنگین‌تر از قبل می‌شد چنان که در تنها چهار بازی، ۹ بار دروازه این تیم باز شد. چنین شرایطی برای یک مربی جوان، سخت و طاقت‌فرساست به خصوص که آن مربی جوان در گسترش فولاد (پس از صعود به لیگ برتر)، تراکتورسازی و سیاه‌جامگان مشهد نیز عملکرد قابل قبولی نداشته باشد.
رسول البته با وجود سن و سال کمی که دارد، موفق شد گسترش فولاد و ماشین‌سازی را از لیگ یک به لیگ برتر بیاورد و تراکتورسازی را قهرمان نیم‌فصل اول لیگ چهاردهم کند، اما باقی کارنامه مربیگری او چندان جالب و قابل دفاع نیست. با این حال مدیران باشگاه ماشین‌سازی اعلام کرده‌اند نمی‌خواهند راه کشورهای عربی را طی کنند و از این رو دست از حمایت رسول نکشیدند.
البته طی هفته‌های گذشته در اکثر پست‌ها در باشگاه ماشین‌سازی تغییراتی ایجاد شد؛ از سرپرست و مدیرتیم گرفته تا حضور فرزند شهردار تبریز در کنار مدیرعامل باشگاه و انتخاب رئیس جدید برای کانون هواداران. این تغییرات همچنان ادامه دارند و نزدیکان به باشگاه می‌گویند همه چیز برای آن بود که کسی دست به ترکیب کادرفنی نزند و رسول خطیبی به کارش ادامه دهد.
فعلاً در گام اول، خطیبی با وجود چهار شکست متوالی همچنان روی نیمکت ماشین‌سازی ماندگار شده و این در حالی است که میرمعصوم سهرابی، مدیرعامل باشگاه در اوایل فصل گفته بود انتظارش از سبزپوشان، نشستن در جایگاهی تک‌رقمی در جدول رده‌بندی است. این را فراموش نکنید که در فوتبال ایران رسم شده، وقتی قرار است یک مربی را کنار بگذارند، مدیران باشگاه مصاحبه کرده و به حمایت از عملکرد آن مربی می‌پردازند و در عین حال که اخبار مربوط به اخراج وی را تکذیب می‌کنند، در مذمت ایجاد تغییر در کادرفنی، سخن‌های فراوانی به زبان می‌آورند!
ماشین‌سازی در انتهای جدول جا خوش کرده و از بازی‌های داخل و خارج از خانه‌اش امتیازی نمی‌گیرد. همچنین باقی دیدارهای ماشین‌سازی تا پایان نیم‌فصل نیز مقابل پیکان (در تبریز)، پدیده (در مشهد)، پرسپولیس (در تهران)، ذوب‌آهن (در تبریز)، سیاه‌جامگان (در مشهد) و سایپا (در تبریز) است که نمی‌توان گفت رقابت‌های آسانی پیش‌رو دارند. با این حال، سرنوشت و آینده‌ای کاملاً مبهم در انتظار خطیبی است. او از گسترش فولاد، تراکتورسازی و سیاه جامگان کنار گذاشته شد و اگر این بار نیز نیمکت یک تیم را در عین جوانی، به خاطر نداشتن نتایج مفید از دست بدهد، لقب یک «بازنده بزرگ» را به خود اختصاص خواهد داد.
خطیبی طی ماه‌های گذشته تمامی پل‌های ارتباطی خود با خبرنگاران را قطع کرد تا به قول اطرافیانش، با آرامش به کارش ادامه دهد، اما نتیجه این آرامش، شکست‌هایی است که یکی پس از دیگری برای این مربی جوان رقم می‌خورد. باید دید حمایت ماشین‌سازان از مربی بومی خود تا چند هفته دیگر ادامه می‌یابد و آیا رسول فصل شانزدهم را روی نیمکت ماشین‌سازی به اتمام خواهد رساند یا نه؟
نظر کاربران
به نیم فصل نمیکشه ،احتمالاً همین هفته ،قبل از تعطیلی مجدد لیگ ،فقط منتظرن تایه سه گل دیگه نوش جان کنه ،فرقی هم نداره میزبان یا میهمان بودنش ،شاید فرکی بیا ماشین ویحیی بره سایپا ورسول هم بره خونه ،این چرخه جابجایی مربیان سالهاست در فوتبال ما تداوم داره ،شاید رسول اگه بشاکله اصلی همان تیمی که با ان به لیگ برتر صعود کرد را حفظ می کرد الان تیمش اوضاع بهتری داشت ،تعدادی بازیکن اسمی نا اماده که در تیمهای دیگر سر نخواستنشان دعوا بود را جذب کرد که هیچگاه هارمونی مناسب تیمی را پیدا نکردند ،اگر مثل فولاد اکادمی تشکیل می دادندواز نیروهای بومی در سطوح نونهال ،نوجوان ،جوان وامید را پرورش می دادند ،سالها می توانستند رشد فوتبالی داشته باشند وتیمهای خودی را تغذیه کنند ،ودر تیم ملی هم نمایندگانی درهمه سطوح داشته باشند ،نمی توان به موفقیت های مقطعی دلخوش بود ، با ارزوی موفقیت برای همه خادمان عرصه ورزش ، یا حق .