یکی از تغییرات اساسی تیم ملی ایران با سرمربیگری کارلوس کیروش، نسبت به قبل، ثبات در نتیجهگیری بوده است.
ورزش سه: اینکه کیروش به شاگردانش آموخته و تلقین کرده است که هیچ بازیای را حتی در مقابل تیمهایی نظیر گوام و هند نباید دستکم گرفت. این موضوع باعث شده است تا دیگر از نتایج شگفتانگیز و غافلگیرکنندهای نظیر باخت به قطر، بحرین و ... در بزنگاههای مهم خبری نباشد. کیروش ثبات را به تیم ملی ایران هدیه داده است و اکنون میتوان به راحتی از سبک بازی ایران سخن گفت. چیزی که قبلاً با نتایج نوسانی تیمملی و مشخص نبودن تاکتیک و استراتژی بازی آن، محلی از اعراب نداشت.
ممکن است ایراداتی به سبک بازی تیم ملی وارد باشد. ایراداتی از جنس زیبا بازی نکردن تیمملی یا اندیشههای محافظهکارانهای که از سوی کیروش به تیم تزریق شده است. اما در عین حال این سبک بازی به کمک فوتبال احساسی و پرنوسان ایرانی آمده تا از دام لغزشهای ناگهانی رها شود. کیروش نظیر این لغزشها را در آغاز دوران مربیگریاش در تیم ملی با چشمان خود دیده است. زمانی که ایران در برابر لبنان در خاک این کشور بازنده شد و سپس در تهران به ازبکستان باخت. بنابراین او بر روی تغییر ذهنیت فوتبالیستهای تیم ملی کار کرد و آن روحیه باری به هر جهت بودن و بیفکر و اندیشهی قبلی به جنگ رقبا رفتن را از بین برده است.
مهمترین مزیت حضور کیروش در ایران، اعطای تفکر حرفهای به بازیکنان و ارتقای ارزش پیراهن تیم ملی بوده است. کمتر زمانی را در تاریخ فوتبال ایران میتوان به یاد آورد که ایران چنین تیم ملی یکدست، بدون حاشیه و بدون اختلافات درونی و باندبازیهای مرسوم، داشته باشد. کیروش با اقتدار خود راه هر گونه نفوذ و دخالت از هر طریق را بسته است و اجازه نداده اختلافات باشگاهی و تقابلهای رنگی راهی به درون تیم ملی پیدا کند.
تیم ملی فقط یک رئیس دارد و آن هم کارلوس کیروش است. مجموع این اقدامات انضباطی به همراه صمیمیت این مربی با بازیکنانش باعث شده است تا تیم ملی یکدست و با ثباتی که دیگر چوب حاشیهها را نمیخورد، تشکیل شود. تیمی که در آن هیچ بازیکنی خود را بالاتر از دیگران نمیبیند و همه چیز بر مدار اصول انضباطی و حرفهای وضع شده توسط کیروش میچرخد.
کیروش حس جنگیدن تا دقیقهی آخر را به بازیکنان القا کرده است. او از آنها سربازانی جنگجو ساخته است که کاملا به دستورات فرمانده خود ایمان دارند و حاضرند به خاطر او تن به هر فداکاریای بدهند. بازیکنان کاملا با وظایف خود در زمین آشنا هستند و همچون گذشته سردرگم و بدون برنامه تاکتیکی خاص و تنها با شارژ روحی به زمین فرستاده نمیشوند. تیم کیروش را میتوان یکی از تاکتیکیترین و چه بسا تاکتیکیترین تیم ملی تاریخ ایران دانست. از این نظر تیمهایی چون تیم ساختهی دست ایویچ در جامجهانی ۱۹۹۸ و یا تیم برانکو قابلیت رقابت با تیم کیروش را دارد.
اکنون میتوان با خیال راحت به تماشای بازی تیم ملی نشست و دیگر از اینکه مبادا تیمملی ما غافلگیرانه ببازد، نگرانی به دل راه نداد. چرا که دیگر تیم ملی ایران به هیچ حریفی به راحتی باج نمیدهد. اما از آن طرف نیز، دیگر نباید منتظر غافلگیریهایی چون بردن پر گل کرهجنوبی و یا نمایشهای حماسی بازیکنان تیم ملی بود. تیم کیروش، تیم ثبات است و به دور از خلق غافلگیری.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
حالا هی تعریف کنید تا ببازه
درود و دست مریزاد به کیروش. به تیم ایران شخصیت و نظم داده که هر کسی از عهده این مهم بر نمیاد. باید قدر این مرد بزرگ را دانست