۳۹۸۶۶۹ ۱۲ مهر ۱۳۹۵ ۰۱:۴۶

وقتی «کمال» پرسپولیس کامل نیست

کمال کامیابی‌نیا را چند سالی در این فوتبال می‌شناسیم اما فصل گذشته بود که او با کوچ از نفت به پرسپولیس و بازی‌های درخشانش در نیمه دوم نیم‌فصل اول به ناگاه بدل به یک بازیکن مؤثر و تعیین‌کننده شد.

جام نیوز: کمال به قدری خوب کار کرد که کی‌روش هم نتوانست نادیده‌اش بگیرد و نامش خیلی زود در تمامی لیست‌های تیم ملی قرار گرفت. این روند خوب و رو به صعود تا اواخر فصل قبل ادامه یافت و برانکو مجبور شد احمد نوراللهی جوان را که پدیده پرسپولیس هم بود، به نیمکت تبعید کند تا کمال تنها هافبک دفاعی مورد اطمینان سرخ‌ها باشد.

اواخر فصل قبل شتاب حرکت صعودی کمال کند و کندتر شد، با این حال وقتی او دربی برگشت فصل قبل را به دلیل سه‌اخطاره بودن از دست داد، خیلی از هواداران سرخ دل‌آشفته و مضطرب شدند و غیبتش را دردسرآفرین دانستند اما بدون کمال همه چیز عالی پیش رفت. احمد نوراللهی جای او را گرفت و سرخ‌ها با چهار گل خوب، استقلال را بردند.

فصل جدید آغاز شد و پرسپولیس دیگر آن پرسپولیس گلزن و تهاجمی نبود. کمال هم دیگر در تیم ملی جای مکمل نداشت و دست آخر خط خورد و دیگر دعوت نشد. این بار او در دربی سه‌کارته شد تا نبرد با سپاهان را از دست بدهد. غیبت دوباره کمال با پیروزی مقتدرانه دوباره سرخ‌ها همراه شد و این شائبه به وجود آمد که نکند پرسپولیس بدون کمال و با نوراللهی هجومی‌تر و خطرناک‌تر باشد!

جمعه اما نمای دیگری از این ماجرا بود. پرسپولیس با کمال در مصاف حریف کم‌نام و نشانی چون قشقایی کاری از پیش نبرد و دست آخر باخت و از جام حذفی حذف شد. صد البته که غیبت ۶ ملی‌پوش پرسپولیس در این شکست نقشی اساسی را داشت اما فراموش نکنیم که آمار می‌گوید حضور کمال به منزله کند شدن تیغ هجومی سرخ‌هاست. او خوب می‌جنگد، خوب تکل می‌رود، خوب توپ می‌گیرد و البته زیاد خطا می‌کند اما در بازیسازی و کارهای هجومی نقش کمرنگی دارد و به نوعی تیمش را به جلو نمی‌برد و کامل نیست.