دستاويزي جديد براي انتقاد از کي روش

روزنامه نود: موفقيت هاي سيد محمد ناظم الشريعه در فوتسال پس از حذف برزيل و پاراگوئه در قاره خودشان، ايران را خوشحال کرد، اما برخي بيش از ديگران خوشحال شدند چرا که ناظم الشريعه را اسمي ديدند براي حمله اي جديد به کارلوس کي روش .

در اينکه کي روش مدينه فاضله نساخته و کعبه آمال نيست شکي وجود ندارد اما کوبيدن مربي فوتسال بر فرق سر مربي فوتبال به آن مي ماند که سرمربي کشتي را بکوبيم بر فرق سر مربي واليبال!

کشتي ورزش اول اين مملکت است و ما در آن مدعي هستيم، مدعي قهرماني جهان، در اين ورزش به دليل افتخارات تاريخي که همچنان هم ساري و جاري است کسي به مخيله اش هم نمي رسد که مربي خارجي براي تيم ملي يا حتي باشگاه ها بياورد.

فوتسال هم نماي کوچکتري از کشتي است براي ايران. در فوتسال ما غول مرحله آخر قاره کهن هستيم و در جهان هم اگرچه قهرمان نبوده ايم اما هرگز حريفي دست و پا بسته و از پيش باخته هم نبوده ايم و حتي ۲۴ سال قبل به جمع چهار تيم برتر دنيا هم راه پيدا کرده ايم.

در اين ورزش که ريشه در همه محلات تمام شهرها و روستاهاي ما دارد به قدر خودمان مدعي هستيم و اينجا هم نياز وحشتناکي به مربي خارجي احساس نمي کنيم شايد برخي مواقع خاص ، شايد در بعضي موارد معلوم.

محمد ناظم الشريعه يا وحيد شمسايي يا کساني مثل اينها از ۸۰ درصد مربيان ديگر کشور ها بهتر هستند چون اين ورزش به نوعي ورزش خود ما محسوب مي شود.

در واقع ناظم الشريعه برآمده از ميان دهها مربي است که کارشان را بلدند. در فوتبال اما حتي يک مربي وجود ندارد که در آسيا در باشگاهش يا تيم ملي طي بيست سال اخير قهرمان شده باشد. اينجا در فوتبال کارنامه اي وجود ندارد که بين المللي باشد نه کارنامه فردي و نه حتي کارنامه تيمي. در فوتبال همه افتخار ما صعود به جام جهاني بوده و برخلاف نظر برخي بر اين باورم که هنوز هم نهايتا صعود به جام جهاني افتخار است و اگر بيشتر از آن مي خواهيم بايد کي روش ها و برانکو ها را در فوتبال ايران زيادتر کنيم نه اينکه چون ناظم الشريعه موفق شده مايلي کهن ها را زياد کنيم