آقای قابل اعتماد
نقش راموس در موفقیت های رئال مادرید چیست؟
رئال مادرید یازده بار قهرمان اروپا شده است. ممکن است شما این جمله را بارها و بارها شنیده باشید، آن هم از سوی هواداران این تیم که همیشه به آن اشاره می کنند اما شاید این یازده قهرمانی بدون حضور سرخیو راموس امکان پذیر نبود و احتمالا در هان عدد ۹ باقی مانده بود.
در این میان دیه گو سیمئونه بهتر از هر کسی اهمیت راموس را در دو قهرمانی لوس بلانکو در سال های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶ که با پیروزی مقابل اتلتیکومادرید به دست آمد، می داند. در هر دو فینال، راموس سرمربی آرژانتینی را از سرزمین رویا بیرون کشید تا او نتواند به مهمترین عنوان باشگاهی فوتبال جهان دست پیدا کند. حالا سیمئونه می گوید بدون اینکه پیروزی هایش از حالا تا پایان دوران حضورش در فوتبال اهمیتی داشته باشد، دیگر هیچ فینالی را در اروپا از دست نمی دهد.
هر چه یک رقابت طولانی تر می شود، او بیشتر نشان می دهد تا چه اندازه مدافع قابل اعتمادی است. در فینال سال ۲۰۱۴ ضربه سر راموس، رئال را به بازی برگرداند و در فینال فصل قبل یک گل در وقت های معمولی و یک ضربه پنالتی در ضیافت پنالتی ها، کهکشانی ها را در یکقدمی قهرمانی یازدهم قرار داد.
با این حال بسیاری از منتقدانش می گویند او قابل اعتماد نیست چرا که نمی توان اطمینان داشت که تا پایان بازی در زمین بماند یا آنکه در موقعیت حساس تصمیم درست بگیرد و حتی گاهی اوقات نمی توان جام قهرمانی را به وی داد و اطمینان داشت که سالم بماند.
این عیب اصلی اوست که خودش هم به آن اعتراف کرده است. بی شک رکورد ۲۱ کارت قرمزش در رئال شکسته نخواهد شد. گاهی اوقات همه حرکات قهرمانانه اش به عنوان یک دفاع با تصمیمی اشتباه در کسر کوتاهی از زمان از بین می رود. مانند ال کلاسیکو فصل قبل که او خودش را مشغول مهار سرجی روبرتو کرد و لوئیز سوارز به راحتی از پشت وی حرکت کرد و گل زد. این بخش از بازی او ممکن است زمانی که دیگر قدرت و سرعت نداشته باشد، تغییر کند و مجبور باشد در این باره بیشتر فکر کند.
وقتی وارد موزه فدراسیون فوتبال اسپانیا می شوید و می خواهد به سراغ دیدن جام های قهرمانی بروید، پشت یکی از محفظه های نگهداری جام ها با جامی مواجه می شوید که گمان می کنید اتوبوسی از روی آن عبور کرده است. البته اشتباه فکر نکردید. این همان جامی است که در سال ۲۰۱۰ رئال مادرید در کوپادلری به دست آورد و هنگام عبور آن از میان هواداران در مادرید، از دستان راموس افتاد و به زیر چرخ های اتوبوس رفت تا این جام به این شکل درآید و بهانه ای شود برای منتقدان راموس که او را غیرقابل اعتماد بنامند.
با این حال بازیکنی که در آخرین روز فصل نقل و انتقالات سال ۲۰۰۵ در سن ۱۹ سالگی با مبلغ ۲۷ میلیون یورو از سویا به رئال آمد، در این ۱۱ سال بارها نشان داد که تا چه اندازه بیش از قیمتی که برایش پرداخت شده، ارزش دارد.
مورینیو و شانسی که راموس دارد
همین هفته گذشته بود که خوزه مورینیو در مصاحبه با اسپورت میل عنوان کرد که اگر یکی از تیم های بزرگ اروپا در این سال ها نتواند طی فصول متوالی به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا برسد، تعجب نخواهد کرد.
با این حال مورینیو در دوران حضورش در پایتخت اسپانیا رابطه خیلی خوبی با راموس نداشت و هیچ گاه به عنوان یکی از تکه های پازل تاکتیکی آقای خاص محسوب نمی شد. شاید اگر مورینیو می توانست رابطه بهتری با راموس داشته باشد، ممکن بود این رابطه به حفظ موقعیت وی در سومین سال حضورش روی نیمکت رئال کمک می کرد و با این سیاست ناچار نمی شد پس از سه فصل حضور در مادرید، این تیم را ترک کند.
ارسال نظر