منتظر بازگشتت می‌مانیم پسرکِ پرآرزو!
با اولین گاف در اولین گلی که استقلال خورد، دل‌های سرخ خنک شد و قلب‌های آبی، آتش گرفت. حالا کنعانی‌زادگان در پایان راه آرزوهایش قرار دارد.
آی‌اسپورت: هنوز خیلی از سن آرزوهایش فاصله نگرفته. سنی که هر پسر بچه‌ای شب‌ها با توپ به روی تخت می‌رود. هر وقت که در زمین فوتبال خسته می‌شود روی زمین پهن می‌شود، آسمان آبی را دعا می‌کند و علف‌های مستطیل سبز را ناخودآگاه کچل می‌کند. مگر چند ساله بود پیراهن پرسپولیس را به تن کرد که حالا از او توقع پختگی دارید؟ در اوج دوران بلوغ و جوش‌های روی بینی از سوی پرسپولیس پیشنهاد دریافت کرد. خیلی زود هم لژیونر شد و به فوتبال پرتغال ترانسفر شد. در روزهایی قرار گرفت که دیگر فرصتی برای فکر کردن به آرزوهایش نداشت. او برخلاف همه هم‌سن و سالانش، در خود آرزو قرار داشت. جایی که دیگر برایش رویا نبود. واقعیت این بود که هنوز بیست‌ساله نشده بود که پیراهن پرسپولیس را پوشید و بعد هم به فوتبال پرتغال رسید. سنی که بچه‌ها در تکاپوی پاس کردن درس‌های امتحان نهایی‌شان هستند.
بازگشت به فوتبال ایران می‌توانست فرصت خوبی باشد برای فکر کردن به همه تصمیماتی که گرفت. این که راه درست را انتخاب کرد یا اشتباه. این که در مسیر درست گام برمی‌دارد یا غلط. این که وقت رنگ عوض کردن است یا نه. ولی امان از کی‌روش. چشم آبی پرتغالی هم استعداد او را از گل‌ولای‌های انزلی تشخیص داد. کی‌روش، کنعانی را پیدا کرد و پیراهن تیم ملی را به او هدیه داد. حالا در زمانی که باشگاهش بازی نداشت هم باید در اردوهای تیم ملی حاضر میشد. و بعد هم سقوط تلخ ملوان. تا این گریه‌ها هضم شوند، پیشنهاد استقلال و پرسپولیس سرازیر شد. پرسپولیس او را مفت می‌خواست. برای پر کردن نیمکت. ولی در استقلال فرصت چهره شدن داشت. حالا این پسرک بیست‌ودوساله شده. وقت برای فکر کردن و پختکی دارد؛ هر چند کم.
کنعانی‌زادگان راه پیشرفت را انتخاب کرد. ترجیح داد در سال جام جهانی، شش قلب سرخ اینستاگرامش را چهار قلب آبی کند. تا امید حضور در لیست کی‌روش را زنده نگه‌دارد. نیمکت‌نشینی در روزهایی که برانکو دنبال شجاع خلیل‌زاده و ماریچ بود، آینده‌ای برای کنعانی‌زادگان نداشت. ولی حضور در قلب تیم علیمنصور، فرصتی برای فکر کردن را باقی نگذاشت. او هم مثل همه بچه‌های این سن، آرزو داشت، دارد و خواهد داشت.
با اولین گاف در اولین گلی که استقلال خورد، دل‌های سرخ خنک شد و قلب‌های آبی، آتش گرفت. ولی منصوریان راه درست را پیش‌رویش گذاشت. با این حجم از انتقاد اگر در بازی با اس‌خوزستان او را نیمت نشین میکرد، پایان فصل برای کنعانی بود. ولی علیمنصور باز هم به او اعتماد کرد و فرصت داد. اما بدترین سکانس برای کنعانی، توپی نبود که با برخورد به او وارد دروازه استقلال شد. سناریوی بدتر زمانی رقم خورد که او مصدوم شد و ادامه لیگ را تا هفته‌ها از دست داد. حالا کنعانی‌زادگان در پایان راه آرزوهایش قرار دارد.
چه فصل عجیبی بود. چه دو ماهِ عجیب‌تری بود. سقوط با ملوان. شکست در استقلال. خداخافظی با جام‌جهانی. چه فکر میکرد، چه شد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
حقش بود
همون بهتر که 6با چهار عوض کرد رفت خدا پدر منصوریان بیامورزه مارو نجات داد
کنعانی تاوان بی معرفتیش وخورداین جواب پرسپولیسانبودکه رفت باتیم رغیب.اوپشت کردبه پرسپولیسی که هزاران هزارعاشقش بودن.
کنعانی چوپ نامردی که به پرسپولیس کرد وپول همه چیزش شدراخورد
ای اسپورت مرده شورتو ببرن با این خبرت همچین گفتی منتظرت میمانم پسرک پر اروز فک کردم طرفت مسی بود, .هرچند میدونم این مطلب نمیذاری ولی خواستم حرف دلمو بزنم. .
کجا این قانون هست که کسی که پرسپولیس بوده نمیتونه بره استقلال یا برعکس
اینقد واسش دعای بد نکنین
انشاالله با قدرت برمیگرده و جواب بی مهری شما بیمعرفتها و بیشعورها رو میده
چوب خدا صدا نداره
هر که با پرسپولیس درافتاد ورافتاد اینم آه پرسپولیسی ها بو د که دامنش رو گرفت
لنگی های جام ندیده نظر ندن ما ابیها دوستش داریم وبرمیگرده وهمه چیزو ثابت میکنه
بعنوان یه پرسپولیسی متاسفم که این اتفاق براش افتاد ولی کاش پخته تر عمل میکرد و اسیر زیاده خواهی بی مورد و غرق در هیاهوی موضع گیری استقلال علیه پرسپولیس در جذب بازیکن نمیشد ، تجربه نشون داده همیشه پول ملاک نیست و بازیکنانی که رنگ عوض میکنند و از پرسپولیس به استقلال و بالعکس میرن شاید در مقطعی موفق باشند ولی خیلی زود فراموش میشن مثل هاشمی نسب یا نیکبخت ، ولی علی کریمی ، دایی ، باقری ، پیروانی ، مجیدی و فکری و..... همیشه در یادها میمونن
ایکاش بجای اسیر حاشیه شدن مثل محمد انصاری با تلاش مضاعف خودش رو به برانکو تحمیل میکرد و ستاره بی حاشیه میشد و میدونست با تلاش باید به همه جا رسید نه هیاهوی نقل و انتقالاتی حتی اگه پرسپولیس نمیخاستش به سپاهان یا سایر تیمها میرفت مگه اونجا نمیشد ملی پوش شد ، با احترام به آقای منصوریان باید بگم ایشون مجبوره از خرید بازیکن مورد نظرش با چند برابر قیمت حمایت کنه ولی حمایت ایشون حد و اندازه ای داره و در مقابل تنفر هوادارن سرخ و با ادامه اشتباهاتش موضع گیری هواداران استقلال روزهای سختی را برایش رقم خواهد زد
کنعانی زادگان در حد دسته سه بیشتر نیست
متاسفم از اتفاقی که واسش افتاد
یه نکته رو باید در نظر گرفت و اونم اینکه پسرک آرزوی شما اگه بجای حاشیه و ثابت کردن خودش با انتشار تصاویر در فضای مجازی و اینکه چه رنگی بوده و از کجا فوتبالشو شروع کرده و استقلالی بودنش از بچگی ، مرد و مردونه تلاش میکرد تا خودشو تو زمین اثبات کنه موفق میشد ، همونطور که خودتونم گفتید با ترس از رقابت با سیدجلال و شجاع خلیل زاده و هرکس دیگه و دنبال راحتی رفتن نتیجه عکس میده کسی که از رقابت در فوتبال بترسه و دنبال بازی راحت و بدون تلاش در ترکیب اصلی تیم باشه باعث بر باد رفتن تمام آرزوهاش میشه ولی من به عنوان یه پرسپولیسی دوست دارم هرجا که هست سلامت و موفق باشه
ای کاش مصدومیتش تا دربی برطرف بشه,اونجا کارش داریم