پیامدهای ابقای کفاشیان توسط خودش!
اتفاقات عجیبی که هفته پیش در ارتباط با فدراسیون فوتبال افتاد، هنوز هم نقل محافل است و البته فقط در فوتبال کشور ما است که چنین وقایعی ممکن است روی بدهد.
انواع راهها
کفاشیان به انواع طرق مشغول تلاش برای نفی این وضعیت و اثبات این ادعا بوده که اولا اساسنامه فدراسیون فرضیه وجود «سرپرست» را نمیپذیرد و ثانیا مجمع فدراسیون از قبل در مورد چنین وضعیتی تصمیمگیری و اقدام کرده و مقرر شده است که رییس فدراسیون به عنوان رییس مجمع همچنان امور را رتق و فتق کند. به واقع آن چه در جلسه هیات رییسه فدراسیون انجام شد و محمود اسلامیان نایب رییس اول و اکثر اعضا هیات رییسه شامل شهرام دبیری بر آن مهر تایید زدند، ابقای هیات رییسه توسط خود هیات رییسه و ابقای کفاشیان توسط خود کفاشیان بود! چیزی که در فدراسیون دیگر بیسابقه است.
پشت سجادی خالی شد؟!
وقتی محمود گودرزی در حول و حوش همان روزها با نقض نسبی آنچه سجادی بارها اعلام و طی آن تاکید کرده بود یک «سرپرست» باید بیاید و دوران انتقالی فدراسیون را تا زمان برگزاری انتخابات هدایت و مدیریت کند، صحبت از رجوع به قوانین کرد، به نظر میرسید پشت سجادی رها و خالی شده و وی در جنگی بیسرانجام با کفاشیان و گروهش به سوی شکستی محتوم پیش میتازد و سرنوشتاش چیزی فراتر از «سجادی» قبلی وزارت ورزش (حمید سجادی که محمدحسین قریب را کاندیدای ریاست فدراسیون کرد اما شاهد شکست قاطع وی در انتخابات چهار سال پیش فدراسیون بود) نباشد.
این بحث تمام نشده است
با این حال وزیر ورزش در مصاحبهای که جمعه گذشته در تلویزیون و در برنامه «ورزش و مردم» با مجری این برنامه انجام داد و در صحبتهایش پیرامون این قضیه وعده داد که بحث تعیین رییس جدید فدراسیون و انتخابات پیش رو یک بحث پایان یافته نیست. گودرزی البته کاری به قاطعیت آنچه کفاشیان چند روز پیشتر انجام داده و خودش حکم ابقای خودش را صادر کرده بود (!) انجام نداد. ولی حرفهایش بوی این را میداد که شاید راندهای بعدی این مبارزه در پیش باشد و احتمالا فروردین ماه سال ۱۳۹۵ را نیز پوشش خواهد داد.
وزیر ورزش اینگونه استدلال کرد که بین قواعد داخلی ورزش ما و قوانین فیفا تعارض چندانی وجود ندارد و چون اساسنامه فدراسیون در قبال انتخاب یک سرپرست سکوت اختیار کرده است، منعی در این خصوص وجود ندارد. وی افزود: «جایی که سکوت اختیار شده، بدین معنا است که باید به عرف نگاه شود. نوع رویکرد فدراسیونهای بینالمللی نیز به گونهای است که قواعد داخلی کشورها را نفی نمیکنند و به آن احترام میگذارند.
ارسال نظر