خاطرات کلانی و نراقی از دربی ۵۲
پیشکسوتان پرسپولیس و استقلال خاطراتی از دربی معروف سال ۵۲ که ۶ بر صفر به سود سرخپوشان به پایان رسید، به زبان آوردند.
عضو هیئت مؤسس باشگاه پیشکسوتان ورزش کشور درباره اینکه از آن بازی فیلمی موجود نیست یا نه، گفت: به دلیل افتتاحیه مسابقات جهانی کشتی همه دوربینهای صداوسیما در ورزشگاه محل برگزاری مستقر بودند و فیلم رسمی از آن شهرآورد موجود نیست، اما چند نفر از تماشاچیها با دوربین شخصی خود فیلم گرفته بودند که گل اولی که من زدم در چند فیلم قدیمی استفاده شده و هنوز فیلم آن گل موجود است.
کلانی درباره تیم پرسپولیس گفت: در حال حاضر تیم پرسپولیس را خیلی دوست دارم. پرسپولیس امروز فرزند ناخلف ماست، اما عشق پدر و مادر به فرزند هیچگاه از بین نمیرود. برای پرسپولیس همیشه آرزوی موفقیت میکنم. با شادیهایش خوشحال و با ناراحتیهایش ناراحت میشوم، اما چه کنم که کاری از دستم بر نمیآید.
هادی نراقی از پیشکسوتان تیم استقلال است درباره دربی سال ۵۲ گفت: بازیهای استقلال و پرسپولیس همیشه حساسیت بالایی داشته است. سال ۵۲ اولین سالی بود که به استقلال رفته بودم و آن زمان نام تیم تاج بود که علاقه خیلی زیادی هم به آن داشتم. اولین دربیام را تجربه میکردم و زدراکو رایکوف هم مربی بود. آن روز بعد از اینکه ناهار خوردیم رایکوف صحبت کرد و گفت ۶ سال در این تیم مربی بوده و هیچوقت تیم را به این آمادگی ندیده است.
وی افزود: با روحیه بالا بازی را شروع کردیم، البته بازیکنان خیلی قویتری از من بودند که به زمین رفتند، در همه بازیها شوتهای زیادی زده میشود که به بیرون زمین میرود اما آن روز پرسپولیسیها هرچه شوت زدند به داخل دروازه رفت.
پیشکسوت سابق استقلال خاطرنشان کرد: من، حسن روشن و ناصر حجازی وقتی که نتیجه ۴ بر صفر بود تعویض شدیم و به زمین رفتیم اما آن روز شانس با ما یار نبود و ۶ بر صفر باختیم که مدتهاست پرسپولیسیها دلخوش آن بازی هستند. بالاخره در همه دنیا چنین اتفاقاتی میافتد، برزیل که جزو بهترین تیمهای دنیاست در جام جهانی ۷ گل از آلمان خورد و این عادی است. اتفاق جالب برای من حرف رایکوف بود که گفت خیلی روحیه بالایی داریم و نمیدانم چه چیزی باعث عدم انگیزه در بازیکنان شده بود.
نظر کاربران
آره با با قرمزته......مهندس حسین کلانی عشق مایی به مولا......یکی از اون فیلمها که شما فرمودین....ممل آمریکایی بود که وقتی تو نازنین گل زدی رفتی داخل دروازه البت از سرعت زیادت بود....