جوانگرایی که یک پایش لَنگ است
تیم ملی فوتبال ایران در شرایطی مسابقات مقدماتی جام جهانی و جام ملت های آسیا را پیگیری می کند که نسبت به گذشته تفاوت هایی در تغییر نسل آن صورت گرفته است اما هنوز نتوانسته کیفیت فنی لازم را داشته باشد.
به این اسامی نگاه کنید: سعید عزتاللهی، امید ابراهیمی، رامین رضاییان، وحید امیری، سردار آزمون، وریا غفوری، مهدی ترابی، علیرضا جهانبخش، پورعلی گنجی و مهدی طارمی.
دو سال قبل آنها را نمیشناختید و البته همین حالا هم شاید بسیاری از آنها شناخته شده نباشند اما این ها بازیکنان تیم ملی ایران و شاگردان کارلوس کیروش هستند. آنهم نه شاگردانی که روی نیمکت پرچ شده باشند بلکه بازیکنانی که فیکس تیم ملی هستند در دیدارهای رسمی و البته حتی مقابل ژاپن.
تیم کیروش در حال پوست اندازی است، او میخواهد تیم ملی ایران را برای سالهای آتی آماده کند و برای اینکار کوچکترین ترسی ندارد و اتفاقا انتخابهای خوبی هم دارد. در واقع منهای طارمی و امید ابراهیمی که متعلق هستند به استقلال و پرسپولیس باید تاکید کرد که دیگر بازیکنان جوان بعید بود که اگر کسی منهای کیروش سرمربی تیم ملی ایران بود آنها را فیکس تیم ملی ایران میکرد.
کی روش با برنامه سریع اما در زمان درست تک تک مهرهها را عوض کرده و طبق یک برنامه درست جلو میرود و به نظر میرسد عدد خاصی را برای بازیکنان مد نظر قرار داده تا به آن در سالهای آتی در رقابتهای گروهی مقدماتی و البته در خود جام جهانی داشته باشد.
دگردیسی که کی روش در فوتبال ایران انجام داده فوق العاده بوده و از همه مهمتر اینکه او هر جوانی را که به میدان میفرستد با بازی فوق العاده و با اعتماد به نفس فوتبال بازی میکند و انتخابهایش همگی درست بودهاند.
در این مسیر البته هزینه جوانگرایی و به دست آوردن تجربه را هم باید پرداخت کرد که کیروش در حال پرداخت کردن آن است و منتقدان در مواجهه حتی با یک بازی بد هم او را نقد میکنند که این البته با آن جوانگرایی طبیعیترین اتفاق برای فوتبال ایران است.
تیم ملی فوتبال ایران هرچند در قالبی جدید به میدان می رود و میانگین سنی اش را پایین آورده اما هنوز نتوانسته از نظر کیفیت بازی و ارائه فوتبال تماشاگر پسند نمره قبولی بگیرد. کی روش اگر می خواهد از او به عنوان یک مربی موفق نام برده شود باید به این موضوع هم اهمیت ویژه بدهد و نوع بازی تیم ملی را هم تماشاگر پسند کند.
ارسال نظر