ترابی: من یک فوتسالیست بودم

خبرگزاری فارس: به نقل از سایت باشگاه سایپا، مهدی ترابی شب گذشته در دیدار برابر ژاپن عملکردی قابل توجه‌ای در عرصه ملی به منحصه ظهور گذاشت و توانست سومین گل خود را برای تیم ملی آن هم در شرایطی که فقط ۱۶۱ دقیقه در ۵ بازی به میدان رفته بود به ثمر برساند.

این جوان خوش آتیه که یکی از استعدادهای کشف شده باشگاه سایپاست و فوتبال را در همین باشگاه آغاز کرده است، شب گذشته یک بار دیگر با درخشش خود در قالب بازیکن تیم ملی به رخ کارشناسان و هواداران فوتبال کشید و آهی که می رفت تا بعد از ضربه پنالتی هدر رفته دژاگه از نهاد هر تماشاگر ایرانی را به شادی و شعف تبدیل کرد.

گفتگویی را با این جوان خوش آتیه را در زیر می خوانید.

فوتبال را از کجا شروع کردی؟

من در حقیقت یک فوتسالیست بودم و مدت‌ها فوتبال در سالن بازی می‌کردم تا اینکه متوجه شدم باشگاه سایپا در کرج مشغول تست گیری است. با تاکید و اصراری یکی از مسئولین فوتبال کرج در کمپت استعدادیابی باشگاه سایپا حاضر شدم و توانستم نظر مربی تیم فوتبال جوانان باشگاه را به خود جلب کنم. این گونه شد که وارد وادی فوتبال شدم و از آنجایی که این باشگاه همیشه توجه ویژه‌ای به تیم‌های پایه خود دارد و از معدود باشگاه‌هایی است که اجازه می‌دهد بازیکنان کم سن و سالش در مسیر رشد قرار گیرد، با نظر مجتبی تقوی سرمربی وقت تیم بزرگسالان سایپا به ترکیب این تیم اضافه شدم و در لیگ دوازدهم در ۱۸ سالگی اولین حضورم در لیگ برتر را با بازی مقابل گهر درود تجربه کردم.

چه شد که به تیم ملی دعوت شدی؟

واقعیتش را بخواهید من در اردوی تیم ملی امید بودم که آقای کی‌روش از تمرینات بازدید کرد و از همان جا بنده را به تیم ملی بزرگسالان فراخواند و خدا را شکر این روند تا امروز ادامه پیدا کرد.

جو تیم ملی در زمان حضور شما چه طور بود؟

برعکس چیزی که تصور داشتم تمام بازیکنان با روی گشاده از من استقبال کردند. بازیکنان با تجربه تیم که سال‌ها در میادین بین المللی حضور داشتند بدون هیچ چشم داشتی به من توجه ویژه کردند و از هیچ کمکی برای انتقال تجربیات خود دریغ نکردند. بارها و بارها کنار بازیکنانی مثل آندو تیموریان، اشکان دژاگه و سایر باتجربه تیم نشستم از آنها چیزهای زیادی را یاد گرفتم. البته این روند در تیم سایپا هم همین طور بود و همیشه باتجربه‌ها هیچ خساستی برای ارایه داشته های خود به ما جوان‌تر نداشتند.

یعنی در باشگاه سایپا هم با قدیمی‌تر‌ها رابطه نزدیک داری؟

بله. همیشه در کارهایم از ابراهیم صادقی و مجید ایوبی مشورت می‌گیرم و آنها نیز مانند یک برادار بزرگتر با صمیمیت خوبی با من برخورد می‌کنند. رابطه من با بزرگترهای تیم بسیار خوب است حتی برای حضور در تمرینات، هر روز با ماشین مجید ایوبی از کرج تا باشگاه می آیم.

برخورد جوان‌ترهای تیم ملی چه طور بود؟

آنها اکثرا دوستان صمیمی ام هستند. آقای اخباری از هم باشگاهی‌هایم در سایپا بود و میلاد محمدی نیز یکی از نزدیک ترین دوستان حال حاضرم در تیم ملی است.

چه قدر به ادامه حضورت در تیم ملی امیدوار هستی؟

تمام تلاشم را می‌کنم تا بتوانم در این تیم به اوج دوره فوتبالیم برسم و امیدوارم روزی به همراه این تیم در جام جهانی حضور پیدا کنم. راستش را بخواهید در تصوراتم حضور در جام جهانی و حتی بازی با برزیل را تداعی می کنم و امیدوارم روزی این رویاهایم به واقعیت تبدیل شود.

و سقف آرزوهایت در فوتبال باشگاهی چیست؟

خیلی دوست دارم که لژیونر شوم و به لیگ اسپانیا برسم.

کدام بازیکن در لیگ اسپانیا را می پسندی؟

کریس رونالدوبازیکن محبوبم است.

چرا رونالدو را انتخاب کردی؟

به خاطر حس جنگندگی و شم گلزنی که دارد. خیلی دوست دارم روزی مثل این بازیکن در زمین فوتبال بازی کنم.

یک مقدار از فوتبال فاصله بگیریم! مهمترین فرد زندگی شخصی مهدی ترابی کیست؟

بدون تردید خانواده و بالاخص مادرم. همیشه دعای مادرم بدرقه راهم است و با وجودی که اکثرا به خاطر استرسی که دارد هیچ کدام از بازی‌هایم را نمی‌بیند همیشه برایم دعا می‌کند و مطمئنم با انرژی مضاعفی این دعای خیر مادر می‌گیرم، راه پیشرفت برایم هموار می‌شود. به خاطر دارم در بازی با گوام مادرم عازم مشهد شد و تمام زمان بازی را در حرم حضور داشت و برای تیم ایران دعا می‌کرد.

پس نقش خانواده برای فوتبال ترابی بسیار مهم است؟

قطعا همین طور است. حمایتی که خانواده‌ام از من دارند باعث شده که بدون دغدغه و با فراغ بال به فوتبال بپردازم. دوستانی دارم که در خوابگاه زندگی می‌کنند و همین دوری از خانواده باعث عدم تمرکز شده تا نتوانند همه استعدادهای نهانی خود را به‌روز بدهند . اما خانواده من برای پیشرفتم حاضر شدند محل زندگی خود را از اشتهارد به کرج تغییر بدهند و همین دلگرمی‌های خانوادگی باعث کاهش استرسم شد.

و سوال آخر، نظر شما در مورد باشگاه سایپا؟

- رو راست بگویم اگر در باشگاه سایپا نبودم هرگز این قدر پیشرفت نمی‌کردم و شاید هرگز رنگ تیم ملی را نیز نمی دیدم. من یک فوتسالیست بودم و با حضورم در باشگاه سایپا راه برای پیشرفتم در فوتبال هموار شد که لازم می‌دانم از کادر مدیریتی و فنی این باشگاه تشکر و قدردانی کنم.