شمشیرکشی دوستانه روی سامورایی‌ها
شاگردان کارلوس کی‌روش که بیش از دو سال است در مقابل هیچ تیم آسیایی در وقت قانونی نباخته‌اند امروز بعد از ۱۰ سال و یک‌ماه و ۲۶ روز دوباره به مصاف ژاپن می‌روند.
روزنامه شهر.ند: بعد از تساوی ناامید‌کننده در عمان، تیم‌ملی فوتبال کشورمان امروز در دیداری تدارکاتی به مصاف ژاپن می‌رود که البته خیلی هم رنگ و بوی دوستانه به خود نگرفته است. ایران و ژاپن که همواره جزو قدرت‌های برتر آسیا قرار داشته‌اند، بعد از ١٠سال مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند تا عیار خود را برای حضور در ادامه مراحل مقدماتی جام‌جهانی بسنجند. بعد از رویارویی با شیلی و سوئد، شاید در سال ٩٤ این بزرگترین بازی شاگردان کی‌روش محسوب می‌شود. آنها مقابل تیمی به میدان می‌روند که در رنکینگ فیفا ١٦ پله از ایران پایین‌تر هستند اما خیلی‌ها معتقدند فوتبال ژاپن به مراتب از ایران در سطح بالاتری قرار دارد. کی‌روش که سابقه حضور در فوتبال باشگاهی ژاپن را هم در کارنامه دارد، این بازی را بهترین فرصت برای ارزیابی بازیکنان جوان ایران دانسته است. تیم‌ملی کشورمان امروز از ساعت ١٧ در ورزشگاه آزادی بازی خود را برابر سامورایی‌ها برگزار می‌کند.
همه خاطرات ما از دیدار با ژاپن
اولین رویارویی ایران با چشم‌بادامی‌ها به ٦٥سال پیش بازمی‌گردد؛ جایی‌که نخستین مرتبه ٢ تیم در بازی‌های آسیایی ١٩٥١ برابر هم صف‌آرایی کردند، مسابقه‌ای که با تساوی بدون گل همراه شد. پس از آن بازی دو تیم ١٥ مرتبه دیگر برابر هم به میدان رفتند و عصر امروز برای هفدهمین بار مقابل هم قرار می‌گیرند. در این سال‌ها ٦ پیروزی، ٥ تساوی و ٥ شکست برای ایران رقم خورده است. ١٨ مرتبه ایران و ١٧ مرتبه ژاپن دروازه حریف را باز کردند. علی دایی هم با ٣ مرتبه باز کردن دروازه ژاپن، بهترین گل‌زن در رویارویی دو تیم محسوب می‌شود.
رکورد اخراج
شاید یکی از خاطرات مردم فوتبال‌دوست ایران از رویارویی با ژاپن به سومین دیدار مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا سال ١٩٩٢ بازمی‌گردد، جایی که بازیکنان دو تیم در جریان مسابقه با هم درگیر شدند و جمال شریف داور سوری، با قضاوت ضعیف خود و اخراج جمشید شاه‌محمدی، نادر محمدخانی و فرشاد پیوس و قبول گل دقیقه ۸۷ کازیوشی میورا باعث پیروزی میزبان جام و حذف ایران شد.
گل به خودی استاد
دیگر دیدار خاطره‌انگیزه ٢ تیم دیدار نخست مرحله پلی‌آف مقدماتی جام‌جهانی ١٩٩٨ بود که ایران در یک بازی پرکش و قوس حریفش را ٣ بر ٢ شکست داد و درنهایت نیز با شکست استرالیا به جام‌جهانی رسید. در آن بازی سخت درحالی ایران از حریفش پیش بود، استاد اسدی به شکل عجیبی توپ را وارد دروازه خودی کرد؛ حرکتی که با تعجب عابدزاده همراه بود اما از سوی داور به دلیل حضور مهاجم ژاپنی در آفساید پذیرفته نشد. در دقایق پایانی نیز درحالی‌که ایران ٣ تعویض خود را انجام داده بود، عابدزاده به شدت مصدوم شد اما تا پایان بازی درحالی‌که نکیسا از پشت دروازه به او روحیه می‌داد، درون دروازه ایستاد.
پیروزی بزرگ، اتفاقی تلخ
آخرین بازی خاطره‌انگیز ما مقابل ژاپن نیز به ٥ فروردین ١٣٨٤ برمی‌گردد. ایران در دومین بازی خود در ورزشگاه آزادی درحالی به مصاف ژاپن رفت که نزدیک به ٦ ساعت قبل از آن دیدار، درهای ورزشگاه به دلیل پرشدن سکوها بسته شد. آن بازی با ٢ گل وحید هاشمیان با پیروزی ایران به پایان رسید اما کشته شدن ٧ تماشاگر ایرانی این پیروزی را به کام تمام ایرانیان تلخ کرد. وقتی تماشاگران ایرانی خودشان را برای گرفتن جشن بیرون ورزشگاه آماده می‌کردند، به دلیل ازدحام جمعیت روی هم افتادند تا ٧ نفر کشته و ٣٩ نفر زخمی شوند.
مقایسه عملکرد ١٠ساله ایران و ژاپن
بعد از ١٠سال و یک ماه و ٢٦ روز دوباره ٢ قدرت برتر شرق و غرب آسیا برابر هم صف‌آرایی می‌کنند اما فوتبال ٢ کشور بعد از این مدت نسبت به بار قبلی که مقابل هم قرار گرفتند، چه تفاوت‌هایی کرده‌اند؟
افتخارات
در جام‌جهانی ٢٠٠٦ که ٢ تیم به‌عنوان هم‌گروهی در مقدماتی آن حضور داشتند، هر دو با ١٥ و ١٣ امتیاز راهی آلمان شدند. اتفاقا هم ایران و هم ژاپن در همان دور گروهی از مسابقات کنار رفتند اما نکته‌ای که فوتبال ٢ کشور را بعد از همان جام‌جهانی از یکدیگر متفاوت کرد، تعلیق‌شدن فوتبال ایران و نرفتن به جام‌جهانی ٢٠١٠ بود. درحالی‌که از سوی دیگر ژاپن با قدرت پای به جام‌جهانی ٢٠١٠ گذاشت و تا مرحله یک هشتم نهایی نیز پیش رفت. این پایان کار نبود چرا که ژاپن سال ٢٠١١ جام قهرمانی قاره‌کهن را بالای سر برد، درحالی‌که ایران در یک چهارم نهایی مقابل کره شکست خورد. البته که در جام ملت‌های آسیا ٢٠١٥ هر ٢ تیم در یک چهارم نهایی مغلوب تیم‌های عربی شدند.
ستاره‌های اروپایی
ژاپنی‌ها که با تمام ستاره‌های خود پا به تهران گذاشته‌اند، در ترکیب خود دارای ٥ بازیکن هستند که در لیگ‌های معتبر اروپا به میدان می‌روند. ناگاتومو و هوندا در اینترمیلان و آث‌میلان، کاگاوا و هاسه‌به در دورتموند و فرانکفورت و اوکازاکی در منچسترسیتی جزو بازیکنان اصلی تیم خود محسوب می‌شوند، درحالی که ایران برخلاف ١٠سال قبل هیچ بازیکنی در ٥ لیگ معتبر اروپا ندارد. در بازی خاطره‌انگیز ١٠سال قبل نفراتی همچون فریدون زندی، رحمان رضایی، علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان در بهترین تیم‌های اروپا حاضر بودند و حالا فوتبال ایران در حسرت داشتن یکی از این ستاره‌هاست.
کیفیت متفاوت لیگ‌های داخلی
لیگ ایران با وجود برگزاری پانزدهمین دوره حرفه‌ای‌اش به اعتقاد کارشناسان هر سال سطحی پایین‌تر از سال قبلش دارد و چرخه تولید فوتبال‌مان به همین دلیل معیوب شده است اما در آن سو جی لیگ ژاپن شرایط متفاوتی دارد. با این‌که برترین ستاره‌های تیم‌ملی این کشور در اروپا به میدانش می‌روند اما سطح لیگ داخلی چشم‌بادامی‌ها آن‌قدر بالاست که توانسته بازیکنانی چون دیه‌گو فورلان ستاره فوتبال اروگوئه را به خودش جذب کند. حتی کار به جایی رسید که ایران دست به دامان یک بازیکن دورگه ایرانی - ژاپنی به نام آریا جسور‌هاسه‌گاوا شد، درحالی‌که او تن به حضور در ایران نداد و ترجیح داد در ژاپن به کارش ادامه دهد.
هاشمیان: آن زمان فوتبال‌مان این‌قدر کثیف نبود
مرد اول میدان در آخرین خاطره ما از برتری مقابل ژاپن در ورزشگاه آزادی، ١٠سال بعد از آن بازی، هنوز هم تمام صحنه‌های آن جشن ١٠٠هزار نفری را مقابل چشمانش دارد. وحید هاشمیان که به اعتقاد خودش بهترین بازی ملی‌اش را در نوروز ١٣٨٤ مقابل ژاپن سپری کرده، در گفت‌وگو با ما از پیروزی دو بر یک مقابل سامورایی‌ها در مقدماتی جام‌جهانی ٢٠٠٦ می‌گوید.
بهترین و بدترین خاطره
« هلی‌کوپتر» فوتبال ایران صحبت‌های خود را اینگونه آغاز می‌کند: «یکی از بهترین خاطرات زندگی‌ام در آن بازی رخ داد ولی اتفاق تلخی که برای تعدادی از هموطنان‌مان افتاد، کام همه اعضای تیم را تلخ کرد. ما بازی اول را مقابل بحرین با ارایه یک بازی بد مساوی کرده بودیم و اگر اشتباه نکنم، ژاپن قبل از آن بازی ٥ سالی بود که در آسیا شکست نخورده بود. با بازیکنان هم‌قسم شدیم که ژاپن را شکست دهیم که خدا را شکر این اتفاق هم افتاد.»
مو به تنم سیخ شد
او در ادامه به جو پر از شور و هیاهوی ورزشگاه آزادی در پنجمین روز از نوروز ٨٤ اشاره می‌کند: «بازی‌های ملی زیاد انجام دادم اما وقتی برای آن بازی وارد زمین شدم و سکوها را دیدم، مو به تنم سیخ شد. تشویق هواداران باعث شد در دقایق پایانی با پاس خوب مهدوی‌کیا به کریمی و بعد از آن ارسالی که برای من شد، گل دوم را بزنیم. آن ضربه سری که تبدیل به گل دوم شد را با تمام وجود زدم.»
بهترین بازی ملی‌ام را گذراندم
مهاجم اسبق تیم‌ملی درخصوص تاثیرگذاری‌اش در آن بازی خاطرنشان می‌کند: «واقعا بهترین بازی ملی‌ام را تجربه کردم. طبق معمول هم وقتی از زمین بیرون آمدم، تماس مادرم را دیدم که می‌خواست بگوید به خانه بیا تا ببینمت اما متاسفانه ما می‌خواستیم به اردوی چین برویم و از آنجا راهی کره‌شمالی شویم و به خاطر همین گفتم نمی‌توانم بیایم. آن دیدار یک بازی خاطره‌انگیز برای کل ایران بود و شاید یکی از آخرین خاطرات خوب من از فوتبال ایران محسوب می‌شود.»
فوتبال‌مان این‌قدر کثیف نشده بود
هاشمیان در پایان در پاسخ به این سوال که از آن بازی ١٠سال قبل تا حالا چه تفاوت‌هایی در فوتبال ایران به وجود آمده، می‌گوید: «آن زمان فوتبال ما هنوز این‌قدر کثیف نشده بود. متاسفانه از آن به بعد نفراتی کنار تیم‌ملی و فوتبال آمدند که جو فوتبال ما رو به فساد رفت. از آن پس فقط به فکر کسب نتیجه هستیم و به هر قیمتی می‌خواهیم این کار را انجام دهیم. اصلا ما با این هزینه‌های ناسالم جام‌جهانی هم برویم و قهرمان آسیا هم شویم، آیا فوتبال ما پیشرفت کرده است؟ مثلا اگر آلمان تا ٢٠سال دیگر قهرمان جهان نشود، فوتبالش دچار افت می‌شود؟ خیر، فوتبال کشوری مثل آلمان همیشه درحال پیشرفت است اما ما به دنبال نتیجه‌ای هستیم که برای مسئولان فوتبال ما مثل آسپرین است. فوتبال ما هم‌اکنون مثل درختی است که داخلش را دیو خورده و فقط ظاهرش زیباست.»
همه خاطرات ما از دیدار با ژاپن
اولین رویارویی ایران با چشم‌بادامی‌ها به ٦٥سال پیش بازمی‌گردد؛ جایی‌که نخستین مرتبه ٢ تیم در بازی‌های آسیایی ١٩٥١ برابر هم صف‌آرایی کردند، مسابقه‌ای که با تساوی بدون گل همراه شد. پس از آن بازی دو تیم ١٥ مرتبه دیگر برابر هم به میدان رفتند و عصر امروز برای هفدهمین بار مقابل هم قرار می‌گیرند. در این سال‌ها ٦ پیروزی، ٥ تساوی و ٥ شکست برای ایران رقم خورده است. ١٨ مرتبه ایران و ١٧ مرتبه ژاپن دروازه حریف را باز کردند. علی دایی هم با ٣ مرتبه باز کردن دروازه ژاپن، بهترین گل‌زن در رویارویی دو تیم محسوب می‌شود.
رکورد اخراج
شاید یکی از خاطرات مردم فوتبال‌دوست ایران از رویارویی با ژاپن به سومین دیدار مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا سال ١٩٩٢ بازمی‌گردد، جایی که بازیکنان دو تیم در جریان مسابقه با هم درگیر شدند و جمال شریف داور سوری، با قضاوت ضعیف خود و اخراج جمشید شاه‌محمدی، نادر محمدخانی و فرشاد پیوس و قبول گل دقیقه ۸۷ کازیوشی میورا باعث پیروزی میزبان جام و حذف ایران شد.
گل به خودی استاد
دیگر دیدار خاطره‌انگیزه ٢ تیم دیدار نخست مرحله پلی‌آف مقدماتی جام‌جهانی ١٩٩٨ بود که ایران در یک بازی پرکش و قوس حریفش را ٣ بر ٢ شکست داد و درنهایت نیز با شکست استرالیا به جام‌جهانی رسید. در آن بازی سخت درحالی ایران از حریفش پیش بود، استاد اسدی به شکل عجیبی توپ را وارد دروازه خودی کرد؛ حرکتی که با تعجب عابدزاده همراه بود اما از سوی داور به دلیل حضور مهاجم ژاپنی در آفساید پذیرفته نشد. در دقایق پایانی نیز درحالی‌که ایران ٣ تعویض خود را انجام داده بود، عابدزاده به شدت مصدوم شد اما تا پایان بازی درحالی‌که نکیسا از پشت دروازه به او روحیه می‌داد، درون دروازه ایستاد.
پیروزی بزرگ، اتفاقی تلخ
آخرین بازی خاطره‌انگیز ما مقابل ژاپن نیز به ٥ فروردین ١٣٨٤ برمی‌گردد. ایران در دومین بازی خود در ورزشگاه آزادی درحالی به مصاف ژاپن رفت که نزدیک به ٦ ساعت قبل از آن دیدار، درهای ورزشگاه به دلیل پرشدن سکوها بسته شد. آن بازی با ٢ گل وحید هاشمیان با پیروزی ایران به پایان رسید اما کشته شدن ٧ تماشاگر ایرانی این پیروزی را به کام تمام ایرانیان تلخ کرد. وقتی تماشاگران ایرانی خودشان را برای گرفتن جشن بیرون ورزشگاه آماده می‌کردند، به دلیل ازدحام جمعیت روی هم افتادند تا ٧ نفر کشته و ٣٩ نفر زخمی شوند.
مقایسه عملکرد ١٠ساله ایران و ژاپن
بعد از ١٠سال و یک ماه و ٢٦ روز دوباره ٢ قدرت برتر شرق و غرب آسیا برابر هم صف‌آرایی می‌کنند اما فوتبال ٢ کشور بعد از این مدت نسبت به بار قبلی که مقابل هم قرار گرفتند، چه تفاوت‌هایی کرده‌اند؟
افتخارات
در جام‌جهانی ٢٠٠٦ که ٢ تیم به‌عنوان هم‌گروهی در مقدماتی آن حضور داشتند، هر دو با ١٥ و ١٣ امتیاز راهی آلمان شدند. اتفاقا هم ایران و هم ژاپن در همان دور گروهی از مسابقات کنار رفتند اما نکته‌ای که فوتبال ٢ کشور را بعد از همان جام‌جهانی از یکدیگر متفاوت کرد، تعلیق‌شدن فوتبال ایران و نرفتن به جام‌جهانی ٢٠١٠ بود. درحالی‌که از سوی دیگر ژاپن با قدرت پای به جام‌جهانی ٢٠١٠ گذاشت و تا مرحله یک هشتم نهایی نیز پیش رفت. این پایان کار نبود چرا که ژاپن سال ٢٠١١ جام قهرمانی قاره‌کهن را بالای سر برد، درحالی‌که ایران در یک چهارم نهایی مقابل کره شکست خورد. البته که در جام ملت‌های آسیا ٢٠١٥ هر ٢ تیم در یک چهارم نهایی مغلوب تیم‌های عربی شدند.
ستاره‌های اروپایی
ژاپنی‌ها که با تمام ستاره‌های خود پا به تهران گذاشته‌اند، در ترکیب خود دارای ٥ بازیکن هستند که در لیگ‌های معتبر اروپا به میدان می‌روند. ناگاتومو و هوندا در اینترمیلان و آث‌میلان، کاگاوا و هاسه‌به در دورتموند و فرانکفورت و اوکازاکی در منچسترسیتی جزو بازیکنان اصلی تیم خود محسوب می‌شوند، درحالی که ایران برخلاف ١٠سال قبل هیچ بازیکنی در ٥ لیگ معتبر اروپا ندارد. در بازی خاطره‌انگیز ١٠سال قبل نفراتی همچون فریدون زندی، رحمان رضایی، علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان در بهترین تیم‌های اروپا حاضر بودند و حالا فوتبال ایران در حسرت داشتن یکی از این ستاره‌هاست.
کیفیت متفاوت لیگ‌های داخلی
لیگ ایران با وجود برگزاری پانزدهمین دوره حرفه‌ای‌اش به اعتقاد کارشناسان هر سال سطحی پایین‌تر از سال قبلش دارد و چرخه تولید فوتبال‌مان به همین دلیل معیوب شده است اما در آن سو جی لیگ ژاپن شرایط متفاوتی دارد. با این‌که برترین ستاره‌های تیم‌ملی این کشور در اروپا به میدانش می‌روند اما سطح لیگ داخلی چشم‌بادامی‌ها آن‌قدر بالاست که توانسته بازیکنانی چون دیه‌گو فورلان ستاره فوتبال اروگوئه را به خودش جذب کند. حتی کار به جایی رسید که ایران دست به دامان یک بازیکن دورگه ایرانی - ژاپنی به نام آریا جسور‌هاسه‌گاوا شد، درحالی‌که او تن به حضور در ایران نداد و ترجیح داد در ژاپن به کارش ادامه دهد.
هاشمیان: آن زمان فوتبال‌مان این‌قدر کثیف نبود
مرد اول میدان در آخرین خاطره ما از برتری مقابل ژاپن در ورزشگاه آزادی، ١٠سال بعد از آن بازی، هنوز هم تمام صحنه‌های آن جشن ١٠٠هزار نفری را مقابل چشمانش دارد. وحید هاشمیان که به اعتقاد خودش بهترین بازی ملی‌اش را در نوروز ١٣٨٤ مقابل ژاپن سپری کرده، در گفت‌وگو با ما از پیروزی دو بر یک مقابل سامورایی‌ها در مقدماتی جام‌جهانی ٢٠٠٦ می‌گوید.
بهترین و بدترین خاطره
« هلی‌کوپتر» فوتبال ایران صحبت‌های خود را اینگونه آغاز می‌کند: «یکی از بهترین خاطرات زندگی‌ام در آن بازی رخ داد ولی اتفاق تلخی که برای تعدادی از هموطنان‌مان افتاد، کام همه اعضای تیم را تلخ کرد. ما بازی اول را مقابل بحرین با ارایه یک بازی بد مساوی کرده بودیم و اگر اشتباه نکنم، ژاپن قبل از آن بازی ٥ سالی بود که در آسیا شکست نخورده بود. با بازیکنان هم‌قسم شدیم که ژاپن را شکست دهیم که خدا را شکر این اتفاق هم افتاد.»
مو به تنم سیخ شد
او در ادامه به جو پر از شور و هیاهوی ورزشگاه آزادی در پنجمین روز از نوروز ٨٤ اشاره می‌کند: «بازی‌های ملی زیاد انجام دادم اما وقتی برای آن بازی وارد زمین شدم و سکوها را دیدم، مو به تنم سیخ شد. تشویق هواداران باعث شد در دقایق پایانی با پاس خوب مهدوی‌کیا به کریمی و بعد از آن ارسالی که برای من شد، گل دوم را بزنیم. آن ضربه سری که تبدیل به گل دوم شد را با تمام وجود زدم.»
بهترین بازی ملی‌ام را گذراندم
مهاجم اسبق تیم‌ملی درخصوص تاثیرگذاری‌اش در آن بازی خاطرنشان می‌کند: «واقعا بهترین بازی ملی‌ام را تجربه کردم. طبق معمول هم وقتی از زمین بیرون آمدم، تماس مادرم را دیدم که می‌خواست بگوید به خانه بیا تا ببینمت اما متاسفانه ما می‌خواستیم به اردوی چین برویم و از آنجا راهی کره‌شمالی شویم و به خاطر همین گفتم نمی‌توانم بیایم. آن دیدار یک بازی خاطره‌انگیز برای کل ایران بود و شاید یکی از آخرین خاطرات خوب من از فوتبال ایران محسوب می‌شود.»
فوتبال‌مان این‌قدر کثیف نشده بود
هاشمیان در پایان در پاسخ به این سوال که از آن بازی ١٠سال قبل تا حالا چه تفاوت‌هایی در فوتبال ایران به وجود آمده، می‌گوید: «آن زمان فوتبال ما هنوز این‌قدر کثیف نشده بود. متاسفانه از آن به بعد نفراتی کنار تیم‌ملی و فوتبال آمدند که جو فوتبال ما رو به فساد رفت. از آن پس فقط به فکر کسب نتیجه هستیم و به هر قیمتی می‌خواهیم این کار را انجام دهیم. اصلا ما با این هزینه‌های ناسالم جام‌جهانی هم برویم و قهرمان آسیا هم شویم، آیا فوتبال ما پیشرفت کرده است؟ مثلا اگر آلمان تا ٢٠سال دیگر قهرمان جهان نشود، فوتبالش دچار افت می‌شود؟ خیر، فوتبال کشوری مثل آلمان همیشه درحال پیشرفت است اما ما به دنبال نتیجه‌ای هستیم که برای مسئولان فوتبال ما مثل آسپرین است. فوتبال ما هم‌اکنون مثل درختی است که داخلش را دیو خورده و فقط ظاهرش زیباست.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر