آیا کارلوس کی روش مقصر است؟

عصرایران-مهدی شادمانی: قرار شده حبیب کاشانی و محمد خاکپور با کارلوس کی روش جلسه داشته باشند. جلسه ای در مورد حضورعلیرضا جهانبخش و سردار آزمون در تیم ملی امید.مرحله اول مسابقات مقدماتی المپیک از سوم فرودین آغاز می شود و تا ۱۰ فروردین ادامه دارد و تیم ملی امید به این دوبازیکن نیاز دارد. همزمان تیم ملی بزرگسالان که برای مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ آماده می شود اردویی اروپایی دارد و با تیم های سوئد و شیلی بازی می کند.

حالامدیرفنی و مربی تیم ملی امید باید سرمربی تیم ملی بزرگسالان را توجیه کنند که بازیهای مقدماتی المپیک مهمتر از دوبازی دوستانه تیم ملی در مقابل سوئد و شیلی است.چرا ؟ چون رییس فدراسیون فوتبال خودش این مشکل را حل نکرده و کی روش به احتمال زیاد جهانبخش و آزمون را به تیم ملی امید نخواهد داد. پس باید جلسه ای برگزار شود که مربی تیم ملی را راضی کنند. این موضوع جلسه ای است که باید مورد انتقاد قرار بگیرد. جلسه ای که به نظرنمی رسد اصلا نیازی به برگزاری اش باشد.

حضور ایران در المپیک ۴۰ سال است که به تاخیر افتاده و با توجه به اینکه تیم ملی به غیر از این دوبازی دوستانه بازی مهم دیگری در پیش ندارد مشخص است که برای انتخاب بازیکنان و همراهی جهانبهش و آزمون، اولویت با تیم امید است. اولویت بندی ها هم باید حتما توسط فدراسیون فوتبال مشخص شود. یعنی یا رییس فدراسیون فوتبال یا هیات رییسه اش یا کمیته فنی اش یا دبیر کل و یا هر عضو دیگری از فدراسیون که قدرت تصمیم گیری دارد باید در این مورد نظر بدهد.اصولا باید در این مورد برنامه ای وجود داشته باشد که مجری اش بگوید طبق این برنامه اولویت فوتبال ما با تیم امید است یا تیم ملی بزرگسالان .

اما نه تنها این برنامه وجود ندارد و کسی مسوولیت نمی پذیرد که مدیرتیم های ملی را انداخته اند جلو که با سرمربی تیم ملی بزرگسالان حرف بزند. جواب این جلسه اگر همین طور پیش برود از پیش مشخص است. کی روش اگر مقابل کاشانی و خاکپور قرار بگیرد به خوبی می داند که باید جواب رد بدهد. سرمربی تیم ملی از مربی تیم امید یا مدیرش که دستور نمی گیرد. آنها توجیه می کنند و کی روش هم جواب می دهد که بازیکنان را نمی دهم . ولی آیا کی روش این حق را دارد؟

به نظر می رسد که کی روش این حق را دارد. یعنی از طرف همان فدراسیون و یا هرنهاد تصمیم گیرنده دیگری این حق را برای کی روش قائل شده اند که جواب رد به تیم ملی امید بدهد. این حق با عدم صدور دستور به کی روش به او داده شده است. رییس فدراسیون فوتبال می تواند به سرمربی تیم ملی بفهماند که حضور این بازیکنان در تیم ملی امید منافع ایران را بیش ازحضورشان در تیم ملی بزرگسالان تامین می کند. اما انگار کفاشیان نمی خواهد این کار را بکند. او هرچند در مصاحبه با رسانه ها مدعی است که کی روش حق چنین کاری را ندارد اما با رو در رو نشدن با کارلوس کی روش به او اجازه تصمیم گیری می دهد.

پیش از این هم اتفاقاتی مشابه رخ داده و رییس فدراسیون فوتبال پشت تصمیم سرمربی اش پنهان شده. حقیقت اینجاست که نمی شود به کی روش بابت انحصار طلبی اش خرده گرفت. او سرمربی تیم ملی است و باید همه امکاناتی را که می تواند برای بهتر شدن نتیجه تیم اش فراهم کند. او در همین راستا اجازه سربازان فراری را برای حضور در تیم ملی از ستاد کل می گیرد و در همین راستا برای پیراهن های تیم ملی تصمیم گیری می کند. کی روش این کارها را می کند چون به منافع خودش و تیمش فکر می کند و هیچ مدیری هم نیست که جلویش را بگیرد.

در اصل ایراد از آن جایی است که مدیران فدراسیون فوتبال یازورشان به کی روش نمی رسد یا اینکه می خواهند پشت نام او پنهان شوند. در هر دوصورت انتقاد اصلی متوجه علی کفاشیان است که با مدیریت اشتباه هم به سرمربی تیم ملی هم به منافع ملی ضربه می زند. اگر تعطیلی لیگ در جهت منافع ملی بود، اگر حضور پولادی در تیم ملی منافع ملی بود، اگر هر کدام از تصمیمات گرفته شده به نفع فوتبال ملی ایران بود. حضور سردار آزمون و علی رضا جهانبخش در تیم ملی امید هم منافع ملی است و باید از آن دفاع شود. نمی شود همه چیز را به گردن سرمربی تیم ملی انداخت . اگر به کی روش باشد ممکن است درخواست های بیشتری هم داشته باشد. مقصر کی روش نیست . مقصر فدراسیونی است که ساز و کار مناسب برای رو در رو شدن با سرمربی اش یا اهالی فوتبال ندارد. فدراسیونی که ترجیح می دهد تصمیمات در مورد حضور جهانبخش و آزمون در اتاق کی روش گرفته شود به جای اتاق کفاشیان.