وقتی فمینیست ها علیه فوتبال کار می کنند
جام جهانی فوتبال زنان چرا و البته چگونه یک توهین به شخصیت زن محسوب می شود که هواداران جنبش مبارزه با نابرابری های جنسیتی را این‌چنین برانگیخته است؟!
مشرق: قرعه کشی جام جهانی فوتبال زنان در سال ۲۰۱۵ به میزبانی کانادا برگزار و طی آن تکلیف ۶ گروه روشن شد. به هر حال کانادا بیش از ۳ سال پیش به صورت رسمی به عنوان میزبان این رقابت‌ها انتخاب شده بود و مشخص بود طبق برنامه از قبل اعلام شده، این مراسم قرعه کشی برگزار خواهد شد.
در حاشیه این مراسم اما جمعیتی از زنان فمنیست در خیابان های اطراف محل برگزاری قرعه کشی دست به اعتراض شده بودند و برای مردم معمولی این سوال پیش آمد که این زنان دقیقا به چه چیزی معترضند؟
قرار بر این نیست که در این فرصت نگارشی آنهم در عرصه ورزش، نویسنده به سراغ معرفی مکتبی خاص یا طرز تفکری خاص برود که نه در حوصله می گنجد و نه در توان اما کوتاه سخن این که به استناد تعاریف بین المللی، فمنیسم مجموعه گسترده‌ای از نظریات اجتماعی، جنبش‌های سیاسی و بینش‌های فلسفی است که عمدتا به وسیلهٔ زنان برانگیخته شده یا از زنان الهام گرفته شده، مخصوصاً در زمینهٔ شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی آن‌ها. به عنوان یک جنبش اجتماعی، فمنیسم بیشترین تمرکز خود را معطوف به تهدید نابرابری‌های جنسیتی و پیش‌برد حقوق، علایق و مسایل زنان کرده است.
با چنین تعریفی، این سوال همچنان و با غلظت فراوان در ذهن به این در و آن در می زند که جام جهانی فوتبال زنان چرا و البته چگونه یک توهین به شخصیت زن محسوب می شود که هواداران جنبش مبارزه با نابرابری های جنسیتی را این‌چنین برانگیخته است؟
نظر اغلب این معترضان درباره برگزاری جام جهانی زنان این است که این جام کاملا یک ویترین بین المللی است و فیفا بیشترین سود اقتصادی را در این میان به جیب می زند و از جایگاه زنان بهره برداری غیرورزشی می کند. این زنان معترض به این موضوع بیشترین اعتراض را دارند که چرا از هر تیمی یک یا چند بازیکن ملی پوش در تبلیغات بازرگانی و شوهای برگزار شده در حاشیه جام جهانی شرکت دارند و هر لباسی را که فیفا برای آن مراسم در نظر گرفته بر تن می کنند؟ چرا در این مراسم حضور آقایان همیشه چند برابر خانم ها است؟!
کانادا لااقل در ویترین خود به عنوان یک کشور مدافع آزادی‌های زن و مرد و برابری‌های جنسیتی معروف است. برگزاری جام جهانی ۲۰۱۵ زنان برای این کشور راه رفتن بر لبه تیغ است چرا که به صورت همزمان می تواند یک فرصت اقتصادی و اجتماعی یا یک تهدید جدی فرهنگی و اجتماعی باشد.
سال آینده نخستین باری خواهد بود که این رویداد با حضور ۲۴ کشور برگزار می‌شود. میزبانی این مسابقات در ماه خرداد سال آینده بر عهده کانادا خواهد بود.
در این مراسم قرعه‌کشی، پس از اجرای سرود ملی کانادا و معرفی کوتاهی از شهرهای میزبان که شامل ادمونتون، مونکتون، مونترال، اوتاوا، ونکوور و ونیپگ است، قرعه‌کشی ۲۴ تیم راه‌یافته به مرحله نهایی آغاز شد.
در گروه A این مسابقات کانادای میزبان صدرنشین است و باید با کشورهای چین، زلاندنو و هلند مسابقه دهد. بازی افتتاحیه بین کانادا و چین برگزار خواهد شد.
گروه B به صدرنشینی آلمان، شامل تیم‌های ساحل‌عاج، نروژ و تایلند است.
در گروه C ژاپن صدرنشین است و باید با تیم‌های سوییس، کامرون و اکوادور رقابت کند.
در گروه D آمریکا، استرالیا، سوئد و نیجریه قرارگرفته‌اند.
در گروه E برزیل صدرنشین است و کره جنوبی، اسپانیا و کاستاریکا رقابت می‌کنند. مسابقات گروه E در شهر مونترال برگزار خواهد شد که بیشترین تعداد فمینیست را طبق آمار سال ۲۰۱۲ در دل خود جای داده است.
در گروه F نیز فرانسه صدرنشین است و انگلستان، کلمبیا و مکزیک باید برای صعود به مرحله بعد رقابت کنند.
در حاشیه این مراسم اما جمعیتی از زنان فمنیست در خیابان های اطراف محل برگزاری قرعه کشی دست به اعتراض شده بودند و برای مردم معمولی این سوال پیش آمد که این زنان دقیقا به چه چیزی معترضند؟
قرار بر این نیست که در این فرصت نگارشی آنهم در عرصه ورزش، نویسنده به سراغ معرفی مکتبی خاص یا طرز تفکری خاص برود که نه در حوصله می گنجد و نه در توان اما کوتاه سخن این که به استناد تعاریف بین المللی، فمنیسم مجموعه گسترده‌ای از نظریات اجتماعی، جنبش‌های سیاسی و بینش‌های فلسفی است که عمدتا به وسیلهٔ زنان برانگیخته شده یا از زنان الهام گرفته شده، مخصوصاً در زمینهٔ شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی آن‌ها. به عنوان یک جنبش اجتماعی، فمنیسم بیشترین تمرکز خود را معطوف به تهدید نابرابری‌های جنسیتی و پیش‌برد حقوق، علایق و مسایل زنان کرده است.
با چنین تعریفی، این سوال همچنان و با غلظت فراوان در ذهن به این در و آن در می زند که جام جهانی فوتبال زنان چرا و البته چگونه یک توهین به شخصیت زن محسوب می شود که هواداران جنبش مبارزه با نابرابری های جنسیتی را این‌چنین برانگیخته است؟
نظر اغلب این معترضان درباره برگزاری جام جهانی زنان این است که این جام کاملا یک ویترین بین المللی است و فیفا بیشترین سود اقتصادی را در این میان به جیب می زند و از جایگاه زنان بهره برداری غیرورزشی می کند. این زنان معترض به این موضوع بیشترین اعتراض را دارند که چرا از هر تیمی یک یا چند بازیکن ملی پوش در تبلیغات بازرگانی و شوهای برگزار شده در حاشیه جام جهانی شرکت دارند و هر لباسی را که فیفا برای آن مراسم در نظر گرفته بر تن می کنند؟ چرا در این مراسم حضور آقایان همیشه چند برابر خانم ها است؟!
کانادا لااقل در ویترین خود به عنوان یک کشور مدافع آزادی‌های زن و مرد و برابری‌های جنسیتی معروف است. برگزاری جام جهانی ۲۰۱۵ زنان برای این کشور راه رفتن بر لبه تیغ است چرا که به صورت همزمان می تواند یک فرصت اقتصادی و اجتماعی یا یک تهدید جدی فرهنگی و اجتماعی باشد.
سال آینده نخستین باری خواهد بود که این رویداد با حضور ۲۴ کشور برگزار می‌شود. میزبانی این مسابقات در ماه خرداد سال آینده بر عهده کانادا خواهد بود.
در این مراسم قرعه‌کشی، پس از اجرای سرود ملی کانادا و معرفی کوتاهی از شهرهای میزبان که شامل ادمونتون، مونکتون، مونترال، اوتاوا، ونکوور و ونیپگ است، قرعه‌کشی ۲۴ تیم راه‌یافته به مرحله نهایی آغاز شد.
در گروه A این مسابقات کانادای میزبان صدرنشین است و باید با کشورهای چین، زلاندنو و هلند مسابقه دهد. بازی افتتاحیه بین کانادا و چین برگزار خواهد شد.
گروه B به صدرنشینی آلمان، شامل تیم‌های ساحل‌عاج، نروژ و تایلند است.
در گروه C ژاپن صدرنشین است و باید با تیم‌های سوییس، کامرون و اکوادور رقابت کند.
در گروه D آمریکا، استرالیا، سوئد و نیجریه قرارگرفته‌اند.
در گروه E برزیل صدرنشین است و کره جنوبی، اسپانیا و کاستاریکا رقابت می‌کنند. مسابقات گروه E در شهر مونترال برگزار خواهد شد که بیشترین تعداد فمینیست را طبق آمار سال ۲۰۱۲ در دل خود جای داده است.
در گروه F نیز فرانسه صدرنشین است و انگلستان، کلمبیا و مکزیک باید برای صعود به مرحله بعد رقابت کنند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر