اندر احوالات سقف بودجه
سودای مازراتی سواری با پول پراید!
انتقاد می کنند و انتقاد می‌کنند. یکی از ورود سازمان بازرسی می گوید آن یکی از واکنش وزارت ورزش می پرسد. دیگری می نویسد دروغ هرچقدر بزرگتر باشد بهتر می‌توان آن را باور کرد بعدی از سند سازی برای استقلال می نویسد و برای پرسپولیس هم ایضا!
ایسنا: انتقاد می کنند و انتقاد می‌کنند. یکی از ورود سازمان بازرسی می گوید آن یکی از واکنش وزارت ورزش می پرسد. دیگری می نویسد دروغ هرچقدر بزرگتر باشد بهتر می‌توان آن را باور کرد بعدی از سند سازی برای استقلال می نویسد و برای پرسپولیس هم ایضا!
محمد سررشته داری در یادداشتی که برای روزنامه ۹۰ نوشته با این مقدمه درباره سقف بودجه در فوتبال ایران به نکته‌ای کمتر دیده شده اشاره کرده است. در این نوشتار آمده: در این میان قصد دفاع از سرخابی‌ها را ندارم چون نمی‌دانم لیست غلط است یا درست. برایم هم مهم نیست که آن لیست‌ها اشتباه است یا نه؟
پرسشی دارم که به دنبال پاسخ آن می‌گردم و پرسش این است:چه کسی با کدام کار کارشناسی سقف پانزده میلیاردی برای استقلال و هجده میلیاردی برای پرسپولیس تعیین کرد؟ پاسخ به این پرسش مهمتر از انتشار لیست سرخابی هاست
مگر می‌توان با بازیکنانی که قیمت بین المللی‌شان دو میلیون یورو است و سند این قیمت گذاری‌ها هم در سایت‌های قیمت‌گذاری بین المللی هست تیمی بست با پانزده میلیارد؟ مگر می‌شود با این قیمت بلیت هواپیماها و آن قیمت دلاری شده هتل‌ها و آن هزینه‌های فراوان دیگر پانزده میلیارد سقف گذاشت و گفت هر کس از این سقف عبور کرد با او برخورد می کنیم؟ این کار شدنی نیست! فقط چهار میلیارد پول هواپیما و هتل و هزینه های اردویی و برق و آب و گاز و اینترنت و حقوق کارکنان و ... می شود ،نمی شود؟
چشم بندی است؟ این تازه در صورتی است که تیم بازی آسیایی نداشته باشد وگرنه سفر های خارجی خودش دنیایی است پول خوار!بله البته می شود تیمی بست با پانزده میلیارد. تیم های کوچک و بی طرفدار را شاید بتوان اینگونه بست اما تیم‌ِهای بزرگ را نمی شود ،می شود؟ قرار است استقلال و پرسپولیس را با مثلا ۹ میلیارد (بازیکنان و کادر فنی)ببندیم؟ عاقبت این کار چیست؟ رفتن ستاره ها و فرار مغز ها و پس از آن سقوط سرخابی ها. استقلال یا پرسپولیس، نفت تهران نیستند که برای یک بار سهمیه گرفتن پنجاه سال اخیر را فرصت داشته باشند. نه آنها فرصت ندارند آنها باید هر سال مدعی باشند و هر سال باید موفق شوند و هر سال باید در آسیا باشند و پاسخگوی خیل عظیم طرفدارانشان باشند. هر کس هم مدعی غیر از این است خودش آستین بالا بزند و بیاید در این دو باشگاه مسئولیت قبول کند و جواب مردم را شب و روز بدهد.
از کسی دفاع نمی کنیم به کسی هم حمله نمی کنیم فقط یک پرسش داریم و آن پرسش این است:
چه کسی پانزده میلیارد را کارشناسی کرده؟و حالا مدعی است؟
این مطلب را دراوج حملات وزارت به سرخابی ها پارسال نوشتم و باز هم همان را می نویسم که افشارزاده و رحیمی مقصر نیستند بلکه این دو تیم اندازه‌شان همین است. شما می توانید یک مازراتی سوار شوید اما باید هزینه خرید و نگهداری از آن را هم بپذیرید ولی نمی توانید مازراتی داشته باشید و آن را با قیمت پراید بخرید و هزینه هایش را هم با پراید مقایسه کنید. بله آن کسی که این ارقام را محاسبه کرده اشتباه کرده همان پارسال هم اشتباه کرده بود اما گوش نکرد و حالا باید خودش بیاید و پاسخ دهد وگرنه رحیمی و افشارزاده مدیران بد نامی نیستند اما آنها خیلی زود فهمیدند که این دو باشگاه را نمی توان با ارقام غیر کارشناسی محاسبه شده گرداند و جواب مردم را هم داد وگرنه آبروی مدیریتی چندین ساله خود را می گذارند و می روند پی کارشان!
محمد سررشته داری در یادداشتی که برای روزنامه ۹۰ نوشته با این مقدمه درباره سقف بودجه در فوتبال ایران به نکته‌ای کمتر دیده شده اشاره کرده است. در این نوشتار آمده: در این میان قصد دفاع از سرخابی‌ها را ندارم چون نمی‌دانم لیست غلط است یا درست. برایم هم مهم نیست که آن لیست‌ها اشتباه است یا نه؟
پرسشی دارم که به دنبال پاسخ آن می‌گردم و پرسش این است:چه کسی با کدام کار کارشناسی سقف پانزده میلیاردی برای استقلال و هجده میلیاردی برای پرسپولیس تعیین کرد؟ پاسخ به این پرسش مهمتر از انتشار لیست سرخابی هاست
مگر می‌توان با بازیکنانی که قیمت بین المللی‌شان دو میلیون یورو است و سند این قیمت گذاری‌ها هم در سایت‌های قیمت‌گذاری بین المللی هست تیمی بست با پانزده میلیارد؟ مگر می‌شود با این قیمت بلیت هواپیماها و آن قیمت دلاری شده هتل‌ها و آن هزینه‌های فراوان دیگر پانزده میلیارد سقف گذاشت و گفت هر کس از این سقف عبور کرد با او برخورد می کنیم؟ این کار شدنی نیست! فقط چهار میلیارد پول هواپیما و هتل و هزینه های اردویی و برق و آب و گاز و اینترنت و حقوق کارکنان و ... می شود ،نمی شود؟
چشم بندی است؟ این تازه در صورتی است که تیم بازی آسیایی نداشته باشد وگرنه سفر های خارجی خودش دنیایی است پول خوار!بله البته می شود تیمی بست با پانزده میلیارد. تیم های کوچک و بی طرفدار را شاید بتوان اینگونه بست اما تیم‌ِهای بزرگ را نمی شود ،می شود؟ قرار است استقلال و پرسپولیس را با مثلا ۹ میلیارد (بازیکنان و کادر فنی)ببندیم؟ عاقبت این کار چیست؟ رفتن ستاره ها و فرار مغز ها و پس از آن سقوط سرخابی ها. استقلال یا پرسپولیس، نفت تهران نیستند که برای یک بار سهمیه گرفتن پنجاه سال اخیر را فرصت داشته باشند. نه آنها فرصت ندارند آنها باید هر سال مدعی باشند و هر سال باید موفق شوند و هر سال باید در آسیا باشند و پاسخگوی خیل عظیم طرفدارانشان باشند. هر کس هم مدعی غیر از این است خودش آستین بالا بزند و بیاید در این دو باشگاه مسئولیت قبول کند و جواب مردم را شب و روز بدهد.
از کسی دفاع نمی کنیم به کسی هم حمله نمی کنیم فقط یک پرسش داریم و آن پرسش این است:
چه کسی پانزده میلیارد را کارشناسی کرده؟و حالا مدعی است؟
این مطلب را دراوج حملات وزارت به سرخابی ها پارسال نوشتم و باز هم همان را می نویسم که افشارزاده و رحیمی مقصر نیستند بلکه این دو تیم اندازه‌شان همین است. شما می توانید یک مازراتی سوار شوید اما باید هزینه خرید و نگهداری از آن را هم بپذیرید ولی نمی توانید مازراتی داشته باشید و آن را با قیمت پراید بخرید و هزینه هایش را هم با پراید مقایسه کنید. بله آن کسی که این ارقام را محاسبه کرده اشتباه کرده همان پارسال هم اشتباه کرده بود اما گوش نکرد و حالا باید خودش بیاید و پاسخ دهد وگرنه رحیمی و افشارزاده مدیران بد نامی نیستند اما آنها خیلی زود فهمیدند که این دو باشگاه را نمی توان با ارقام غیر کارشناسی محاسبه شده گرداند و جواب مردم را هم داد وگرنه آبروی مدیریتی چندین ساله خود را می گذارند و می روند پی کارشان!
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر