خیابانی: ستاره فوتبال ایران در جام جهانی بازی نکرد

ورزش سه: در ابتدای این برنامه و در اتاق گریم «رخ به رخ» خیابانی گفت: از همان دوران دبستان زیاد به دنبال مد نبودم به نظرم بهترین مد برای من سادگی است، کمدم را باز می‌کنم هر چی دلم بخواد برمی‌دارم می‌پوشم بر مبنای برنامه و مقایسه نیست. نشده برای یک برنامه ی خاصی لباس تهیه کنم حتی مراسم عروسی خودم یا دخترم لباس خاصی نپوشیدم هر چی داشتم پوشیدم. برای همین برنامه، من سوال کردم دکور چه رنگی است و باید لباس خاصی بپوشم؟ گفتند نه لازم نیست. پیش از این که چاق بودم درگیر پوشش بودم چون لباس برای چاق ها کمتر پیدا می‌شود.

این گزارشگر درباره لاغری خود گفت: دو سال ورزش کردم و عمل کردم که حجم معده‌ام کم شد و از گروه پزشکیم ممنونم.

دانایی گفت: ولی یک زمانی مردم نگران شما شده بودند چون یک دفعه شما لاغری زیاد داشتید.

خیابانی پاسخ داد: خصلت عمل جراحی اسلیو این است که یک دفعه تو را می‌اندازد بعد آرام آرام بالا می‌آیی.

خیابانی گفت همچنان هم رژیم دارد و توضیح داد: باید رعایت کرد این یک روش زندگی جدید است، رعایت نکنی برمی‌گردد به قبل بدتر هم می‌شود. می‌دانی لاغر شدن یا کم کردن وزن خودش نیاز به یک آمادگی روانی دارد تو باید در ذهن خودت بخواهی که وزنت را کم نگه داری باید روی خودت کار کنی.

بازیکنان تاریخ‌ساز فوتبال همیشه ساده بوده‌اند

تیپ و ظاهر بازیکن های فوتبال چقدر روی شما تاثیر می‌گذارد؟ این سوال بعدی امیرعلی دانایی از خیابانی بود. او پاسخ داد: من به سادگی اعتقاد دارم. مثلا شما نگاه کنید به کریستین رونالدو همیشه ساده بوده الانم ساده است. نه تاتویی می‌زند، نه شکل خاصی یا مسی. از تاریخ فوتبال بگیم مارادونا، یوهان کرایف، فرانتس بکن باوئر، جو جوردن، پله همه ساده هستند. یعنی بازیکنِ آمیخته به عوض کردن چهره نداشتیم که توانسته باشد چهره شود.

من احساس می‌کنم که یک فوتبالیست باید فوتبال بازی کند. زمین فوتبال نمایشگاه ارائه تیپ و مدل و قیافه نیست. زمین فوتبال جایگاهیست برای نمایش دادن قدرت و توانایی ورزشی.

حس دیدن مسابقه‌ای که 20 سال بعد تکرار شد

در این قسمت از برنامه دانایی ضمن تبریک صعود ایران به بازی‌های جام جهانی ۲۰۲۲ با خیابانی وارد صحبت شد. خیابانی گفت: اولین جام جهانی که ایران در رقابت ها حضور پیدا کرد ایران با کره شمالی، سوریه و کویت در یک گروه بود. به دور بعدی رسید و در مصاف با استرالیا نتوانست صعود کند.

خیابانی از خاطره‌ مسابقه‌ای گفت که ۲۰ سال بعد در استادیوم آزادی تکرار شد و حالا خودش گزارشگر آن بوده: آذر سال ۵۶ فکر نمی‌کردم که ۲۰ سال بعدش قرار باشد همین بازی ایران استرالیا را در جام جهانی ۹۸ خودم گزارش کنم. واقعا فکرش را نمی‌کردم. نوجوان ۱۴ ساله ای که در استادیوم زیر ساعت نشسته بود، طبقه دوم، همان دروازه ای بود که غفور گل را زد. حس خیلی خوبی داشت. ۲۰ سال بعد این حس تکرار شد ، این بار خودم گزارش می‌کردم که یک- یک با استرالیا مساوی کردیم.

وی افزود: بعد رفتیم ملبورن دو- دو مساوی کردیم .جام جهانی ۲۰۰۶ ، جام جهانی ۲۰۱۴ ،۲۰۱۸ و حالا هم که جام جهانی ۲۰۲۲ را قرار است برویم. تیم ملی روند خوبی را به مرور طی کرد. حتی نسل خیلی خوبی هم داشتیم جام جهانی ۹۴ به نظرم خیلی تلخ بود و خیلی حیف شد. تیم خیلی خوبی داشتیم. قبلش قهرمان آسیا شده بودیم. البته ماجرای هیروشیما و محروم شدن مجتبی محرمی، فرشاد پیوس و مرتضی کرمانی مقدم که یکی لگد زد و بیچاره فرشاد پیوس محروم شد.

امیرعلی دانایی گفت: مجتبی زد که فرشاد افتاد. بازی با پرو مثلا من که ندیدم اما می‌گویند ایران خیلی سوار بوده و می‌توانسته حتی ببره...

خیابانی پاسخ داد: همان بازی که همه می‌گویند خب چکار کردن مگه، ۴ تا خورده دیگه، می‌گم نه قرار بر این بود که ایران اگر بازی را ببرد صعود کند. ایران می‌توانست بازی را ببندد و پارک کند جلو دروازه خودش، یک هیچ ببازد یا اصلا صفر صفر با پرو مساوی کند. فایده ای نداشت.من با اصغر شرفی، حشمت مهاجرانی، ناصر با همه حرف زدم همه گفتند ما گفتیم می‌رویم حمله می کنیم یا می‌بریم یا می‌بازیم. تیم ایران رفت داخل زمین که ببرد، خب پرو بازیکن های ستاره دنیا را دارد. ۴ تا خوردیم دو تاشم پنالتی بود. دیگر دور بعد نرفتیم.

عبدالرضا برزگری ستاره فوتبال ایران بود

خیابانی در این بخش از گفتگو به عبدالرضا برزگری اشاره کرد و گفت: به نظر من ستاره فوتبال ایران برزگری است. من می‌گویم مروارید درخشان فوتبال ایران است. حشمت مهاجرانی خودش به من گفت اشتباهی که در جام جهانی آرژاتین کردم این است که عبدالرضا برزگری را در تیمم نذاشتم. اگر اعتماد می‌کردم شاید ستاره بازی‌ها می‌شد. جوانان همه همراه تیم بودند ولی بازی‌شان ندادند تنها جوانی که در آن تیم بازی کرد بهتاش فریبا ست.بهتاش فقط بازی کویت بود که یک گل هم زد. بعد جام جهانی هم جلو پرو بازی کرد آنجایی که حسن روشن مسدوم می‌شود.

خیابانی دنبال بیزنس نیست

در ادامه دانایی از خیابانی پرسید اگر برنامه ساز ورزشی، مجری و گزارشگر فوتبال نمی‌شدید فکر می‌کنید شغل‌تان چه بود؟ من اگر گزارشگر نبودم باز هم گزارشگری را دوست داشتم. یعنی واقعا کارم را دوست دارم و ازش لذت می‌برم. درست است خیلی‌ها می‌گویند خیابانی همش دنبال بیزینس است اما چه بیزینسی؟ من نه ماشین وارد می کنم، نه ساختمان می سازم نه برج نه زمین. هیچی. من زندگیم گزارشگری فوتبال است.

وی ادامه داد: من جمله ای دارم که همیشه به عنوان سوتی های من مطرح می‌شود. می‌گویم مغرور نباشید اما با غرور زندگی کنید. مغرور بودن با با غرور زندگی کردن فرق می‌کند. می‌گویم از خودراضی نباشید اما از خودتان راضی باشید این ها با هم فرق می‌کنند.

همه تیم مارادونا

در بخش کافه «رخ به رخ» دانایی به جواد خیابانی گفت: اگر ما فرض کنیم که از گروه‌مان صعود می‌کنیم به مرحله یک هشتم یا یک شانزدهم شما اولا دوست دارید با چه تیمی رو به رو بشیم ثانیا می‌شه تکه ای از آن بازی را برای ما گزارش کنید؟

خیابانی پاسخ داد: من دوست دارم فرانسه در گروه ما باشد من فرانسه روا دوست دارم. اگر بخواهیم بچینیم با تیم آفریقایی اگه قرار است هم گروه باشیم مصر باشد که با کیروش بازی کنیم .مگر همه نمی‌گفتند او عاشق ایران است و نمی‌تواند بدون ایران زندگی کند می‌خواهم ببینم در بازی ایران و مصر کی روش چکار می‌کند.

در این بخش از صحبت ها، خیابانی از ترکیب تیم مورد علاقه‌اش گفت: گلر مارادونا، دفاع چپ مارادونا، دفاع راست مارادونا، وسط مارادونا هافبک وسط مارادونا، هافبک چپ مارادونا، فوروارد مارادونا، همه مارادونا، مربی هم مارادونا.

*معذرت می‌خواهم، اشتباه کردم

جواد خیابانی در بخشی از مصاحبه درمورد اشتباهاتش در طول مسابقات فوتبال که آنها را گزارش می‌کند چنین توضیح داد: گاندی می‌گوید من اگر انقدر بیکار باشم که وقت خودم را صرف قضاوت دیگران کنم خوشحالم اما انقدر بیکار نیستم که این‌ کار را بکنم! خودم انقدر کار دارم در زندگی‌ام و انقدر اشتباه دارم و انقدر گاف دارم که به گاف‌های دیگران نمی‌رسم بلکه به خودم می‌رسم. اشتباه کردن عادی است اصلا؛ حسن توپ را می‌دهد به اصغر، اصغر توپ را پاس می‌دهد به کامبیز، کامبیز می‌اندازد برای اکبر، اشتباه کردم! اصغر نبود اکبر بود، معذرت می‌خواهم؛ اشتباه کردم. شش هزار بازی تا به حال گزارش کردم و اگر جمعش کنید یعنی یک سال حرف زدم یعنی الان شروع کردم و سال آینده همین تاریخ حرف زدن را تمام کردم. در آن ده، بیست یا صد تا اشتباه هم دارم دیگر.