علیپور: ملیتم را باید عوض کنم!

خبرورزشی: سال هاست علی علیپور را خوب می شناسم. بازیکنی که رنج، سختی و دردهای زیادی کشیده است تا فاصله طولانی روستای قراخیل (حومه قائم شهر) تا جزایر مادیرا در پرتغال را طی کند. او از جمله فوتبالیست‌هایی نیست که مدام بخواهند از رنج و سختی های خود بگویند و اعتراض کنند. بارها پیش آمده است که در دوران کارلوس کی روش، برانکو، ویلموتس و پرسپولیس با او درخصوص مشکلات و نادیده گرفتن حق اش هم کلام شوم اما معمولا علی علیپور سعی می کرد از جنجال یا صحبت‌های حاشیه‌ای پرهیز کند. سرش در کارخودش بود و دوست نداشت تیترهای درشت و جنجالی بدهد.

این مرتبه اما با یک علی علیپور متفاوت روبرو شدم. وقتی شنیدم از پرتغال به ایران آمده با او تماس گرفتم احوالی بپرسم که...

بهتر است خودتان تا انتهای این مصاحبه با علی علیپور را بخوانید و قضاوت کنید.

شنیدم به ایران برگشتی و حتما هم به روستای زادگاه خودت قراخیل رفتی. درست است؟

بله، الان در قراخیل هستم و کنار خانواده که از این بابت خیلی خوشحالم. مدت ها می شد خانواده، فامیل، دوستان و بچه محل ها را ندیده بودم و فرصت خوبی فراهم شد دید و بازدیدی داشته باشیم.

در این وضعیت کُرونایی خیلی سخت است که ...

متأسفانه همین طوراست. با رعایت کامل پروتکل های بهداشتی سعی می کنیم دید و بازدید داشته باشیم ولی به هرحال محدودیت های زیادی وجود دارد. شرایط خیلی سختی است و امیدوارم این ویروس کُرونا هرچه زودتر ریشه کن شود.

تمرین اختصاصی هم انجام می دهی؟

این روزها در خدمت دوست و مربی قدیمی خودم آقای محمد نورزاده هستم و از تمرینات اختصاصی نیز غافل نبوده و نیستم.

الان که در زادگاهت «قراخیل» بسر می بری با خودت فکر نمی کنی چگونه این فاصله بعید میان روستای تو تا کشور پرتغال طی شد؟

روزی هزار بار هم خدا را شکر کنم باز کم است. از روزی که در روستای خودمان قراخیل استارت فوتبالم را زدم اهداف بزرگی را مد نظر قرار دادم و به بخشی از آن هم با لطف و عنایت خدا رسیدم.

می دانم خیلی سختی کشیدی. خاطرم هست همسرت را عقد کرده بودی اما با وجود آن که بازیکن پرسپولیس بودی قادر نبودی یک آپارتمان کوچک در تهران اجازه کنی. آن زمان در منزل یکی از آشنایان در نازی آباد زندگی می کردی و...

آن روزها را فراموش نکرده و نخواهم کرد. به هرحال برای کسی که از یک روستای کوچک به شهر یا تیم بزرگی می آید سختی های پیش بینی شده و پیش بینی نشده زیادی وجود دارد. از همان روز اول توکل من به خدا بود و تا آخر عمرم هم چنین خواهم بود.

با توجه به شناختی که از تو دارم گواهی می دهم هرگز به روستا و طبقه خودت پشت نکرده و همیشه با افتخار از قراخیل صحبت کرده و می کنی؟

اتفاقی برای من نیفتاده که گذشته ام را فراموش کنم. اتفاقی هم بیفتد دلیلی ندارد روستای خودم یا گذشته ام را فراموش کنم. هرچه دارم از قراخیل و مردمش است و به روستایی بودن خودم افتخار می کنم.

سخت ترین روزی که در زندگی ورزشی داشتی چه روزی بوده است؟

خیلی آدمی نیستم که از سختی ها حرف بزنم اما امروز می خواهم برای اولین بار برخی مسائل را بگویم. حداقل این جوری خودم راحت می شوم و مردم هم متوجه اصل مطلب خواهند شد.

راحت باش و هر آن چه دل تنگت می خواهد بگو؟

فوتبال عشق من بوده و پرسپولیس هم تیمی که علی علیپور را به شهرت رساند اما در کنار آن خیلی هم اذیت شدم. در باشگاه پرسپولیس خیلی اذیت شدم ولی دم نزدم.

جدا؟!

البته منظور من کسانی است که در مدیریت باشگاه پرسپولیس بودند. از آنجایی که خیلی اهل سروصدا و جنجال نبودم، مسئولان پرسپولیس بارها حق من را خوردند و اذیتم کردند. شاید پیش خودشان می گفتند علی علیپور سرو زبان ندارد و به خصوص پس از جدا شدنم خیلی صحبت ها شد که دل من را به درد آورد.

بی تعارف تو از ۳ یا ۴ ماه قبل از پایان قراردادت با ماریتیمو قرارداد نبسته بودی؟

مگر می شود بازیکن یک تیم باشید و با تیمی دیگر آن هم اروپایی قرارداد ببندید؟ البته کتمان نمی کنم با توجه به اینکه بازیکن آزاد بودم مذاکراتی با تیم های خارجی داشتم اما باز هم اولویت من پرسپولیس بود.

یعنی واقعا خودت دوست داشتی در پرسپولیس بمانی؟

دوست داشتم لژیونر شوم و به اروپا بروم اما اگر پرسپولیس خواسته های به جای من را برآورده می کرد صد درصد می ماندم. من ۶ فصل در پرسپولیس بازی کردم و انتظار رفتار بهتری را داشتم.

به نظر می رسد منظورت بحث مالی باشد. در ۶ سال حضور در پرسپولیس، چقدر درمجموع دریافتی داشتی؟

سئوال خوبی پرسیدید. علی علیپور وقتی به عنوان بازیکن آزاد از پرسپولیس جدا شد آدم بد قصه شد درحالی که کسی همین سئوال ساده را مطرح نکرد. حالا می خواهم به شما بگویم من سال اول حضورم در پرسپولیس ۸۰ میلیون تومان، سال دوم ۱۸۰ میلیون تومان، سال سوم ۳۰۰ میلیون تومان، سال چهارم ۵۰۰ میلیون تومان، سال پنجم یک میلیارد تومان و سال ششم یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان قرارداد بستم.

شاید مجموع این ۶ سال به اندازه یکی از بازیکنان جدید پرسپولیس هم نباشد. احتمالا یکی از دلخوری های تو همین موضوع باشد. این طور نیست؟

من می گویم هر بازیکنی هرچقدر می گیرد نوش جانش اما لطفا بروید قرارداد سال های اول و دوم من با خیلی از بازیکنان سال های اخیر پرسپولیس مقایسه کنید. هنگ می کنید از این بابت که علی علیپور چرا چنین قراردادهایی بست.

یک مورد را می دانیم که برای مراسم عروسی خودت از باشگاه پول خواستی و معاون وقت باشگاه پرسپولیس ۶۰ میلیون تومان به تو داد اما به شرطی که ۳ سال قراردادت را تمدید کنی!

این یک نمونه از رفتارهایی بود که با من شد. خیلی ها از پرسپولیس پول کلان گرفتند و کار خاصی هم نکردند. از بازیکنان خارجی بگیرید تا فوتبالیست هایی که از همان اول دست بالا گرفته و قرارداد سنگین بستند اما موفق هم نشدند. آن زمان من این چیزها را می دیدم، تبعیض را می دیدم ولی حرفی نمی زدم. سکوت می کردم تا پرسپولیس آسیب نبیند در حالی که می دانستم طرف سال اول حضورش در پرسپولیس بالای ۲ میلیارد تومان بسته است و ... شاید حجب و حیای زیادی من باعث این داستان ها شد.

فکرش را نمی کردم این همه دل پُری داشته باشی؟

مهم نیست و شاید کسی هم اهمیتی ندهد اما انتظار دارم در مورد علی علیپور درست قضاوت شود. بعد از رفتنم به پرتغال خیلی حرف ها پشت سرمن زده شد که اصلا درست نبود.

ولی خوب به یاد دارم یحیی گل محمدی راضی به جدایی ات نبود و می دانم شخصا با تو تماس گرفت تا در پرسپولیس بمانی. یحیی گل محمدی خیلی میانه ای با تلفن زدن ندارد و معمولا این کار را نمی کند اما...؟

آقا یحیی لطف کرد و تماس گرفت. من هم همه چیز را شرح دادم و همین بحث اجحاف مالی که در حقم شده و خواسته ام را مطرح کردم اما دیگر خبری نشد. البته می دانم درآن ماجرا آقا یحیی مقصر نبود و این باشگاه بود که باید بعد از ۶ سال بازی کردن، با علی علیپور رفتار بهتری می کرد.

چرا در آن مقطع سکوت کردی و حرفی نزدی؟

همان زمان هم خیلی ها به من گفتند در فوتبال این مملکت اگر داد نزنی کسی حرفت را نخواهد شنید. شاید حق با دوستانم بود و من به عنوان کسی که بیشترین گل ها را برای پرسپولیس زده، همیشه آقای گل شده یا درکورس آقای گلی بوده است. پاس های گل زیادی هم داده و بازیکن مؤثری بوده است نباید آن همه سکوت می کردم. حالا شما می بینید بازیکنانی که شاید عمر حضورشان در پرسپولیس به دو سال هم نمی رسد استوری می گذارند و حرف می زنند. چرا؟ چه می خواهید؟ شما که در هر پُستی چند بازیکن دارید یا اینکه در همان بدو حضور قراردادهای آنچنانی می بندید چه می گویید؟ بروید قهرمان شوید دیگر! خاطرم هست زمان برانکو با ۱۲ یا ۱۳ بازیکن با کمترین قرارداد با جان و دل بازی می کردیم و قهرمان می شدیم. اگر حرفی هم بود سید جلال حسینی به عنوان کاپیتان می زد. ما همگی سکوت می کردیم و به خودمان اجازه نمی دادیم علیه باشگاه یا شرایط تیم مصاحبه کنیم.

بی تعارف تلخ ترین لحظه ای که تجربه کردی چه زمانی بود؟

لحظه ای که مقابل ماشین سازی تبریز پنالتی چیپ زدم و کل ورزشگاه و تماشاگران علیه من شعارحیا کن و رها کن سردادند. اصلا باورم نمی شد در استادیومی که همه پرسپولیسی بودند فحش بخورم! هرچند می دانستم این ماجرا از کجا آب می خورد و...

از کجا آب می خورد؟!

بگذریم! مهم این بود که دوستان خوبی مثل سید جلال حسینی یا همبازیانم و آقا کریم ( باقری) کنار من بودند. دوران خیلی خوبی در پرسپولیس داشتم که فراموش نشدنی است.

بی رودربایستی اگر زمان به عقب برگردد باز هم پرسپولیس را انتخاب می کنی یا اینکه ممکن است تلاش کنی استقلالی شوی؟

بی بروبرگرد انتخاب اول و آخر من پرسپولیس است. استقلال تیم قابل احترامی است اما اعتبار امروز خودم را از پرسپولیس دارم. شاید دلخوری هایی از بعضی ها داشته باشم اما خاطرات خوب قهرمانی، آقای گلی، همبازیان و مربیان دوست داشتنی را در این تیم پیدا کردم. دوستان دیگری مثل امیر علی حسینی یا محمد امام وردی که صادقانه و خالصانه در پرسپولیس زحمت می کشند و واقعا هر دو را دوست دارم. بنابراین پرسپولیس تا ابد تیم محبوب من خواهد بود.

شاید اگر به جای ماریتیمو در پرسپولیس می ماندی همراه این تیم قهرمان لیگ قهرمانان آسیا می شدی. قبول نداری؟

یکی از مسائلی که من را اذیت می کند همین حرف هاست. چه تضمینی وجود داشت که پرسپولیس با من قهرمان شود؟ من بازیکن آزاد بودم و مثل خیلی از بازیکنان آزاد دیگر که از پرسپولیس رفتند جدا شدم و رفتم. بارها شنیدم که گفتند پرسپولیس را تنها گذاشت و فلان و بهمان! من ۶ سال با وجود پیشنهادات خوب از حاشیه خلیج فارس یا کشورهای دیگر در پرسپولیس ماندم تا کمک کنم. چرا کسی از نادیده گرفتن آن پیشنهادات به رغم قرارداد مالی پایین من حرفی نزد؟

منظور من البته چیز دیگریست. شاید اگر در پرسپولیس می ماندی، به فینال آسیا می رسیدی یا قهرمان می شدی شانس بیشتری برای دعوت به تیم ملی پیدا می کردی. این حرف را قبول نداری؟

با پرسپولیس قهرمان آسیا هم می شدم به تیم ملی دعوت نمی شدم!

چرا؟

ما با ۱۲ یا ۱۳ بازیکن و زحمت فراوان نایب قهرمان آسیا شدیم. چه اتفاقی افتاد؟

یک پرانتز میان صحبت هایت باز کنم! آیا هنوز حسرت آن ضربه را در بازی رفت فینال لیگ قهرمانان آسیا برابر کاشیما را می خوری که بازیکن تیم ژاپنی درآورد و اجازه نداد یک گل مسلم زده شود؟

هنوز هم حسرت می خورم که بازیکن کاشیما چگونه و چطور سرراهم سبز شد و آن ضربه من گل نشد؟ به هرحال گذشته ها گذشته است و حسرت دیگر فایده ای ندارد.

برگردیم به تیم ملی که صحبت تو را قطع کردم و...

ببینید رُک و پوست کنده بگویم آن دو مرتبه ای که زمان کارلوس کی روش یا یک باری که دوره مارک ویلموتس دعوت شدم به خاطر فشار هواداران پرسپولیس و ساکت کردن افکارعمومی در فوتبال بود.

قبول داری در تیم ملی مهاجمان بسیار خوبی داریم که رقابت با آنها هم کار بسیار سختی است؟

صددرصد قبول دارم. ما مهاجمان خوبی مثل سردارآزمون، مهدی طارمی یا علیرضا جهانبخش را داریم که در تیم ملی جوانان همبازی بودیم. همه این کسانی که اسم بردم یا بازیکنانی که دعوت شده اند لایق و شایسته هستند و حرفی نیست. منظور من اصلا بازیکنان نیست و می خواهم بگویم در همه این سال ها علی علیپور هم آمارهای خوبی داشته اما نادیده گرفته شده است. چرا؟ به شخصه استوری گذاشته و همیشه هم برای تیم ملی کشورم آرزوی موفقیت می کنم اما حرفی دارم که ته دلم مانده و باید بزنم.

بفرما و راحت باش!

زمان سرمربیگری مارک ویلموتس من بهترین آمار را داشتم. در تیم ملی هم مهدی طارمی حضور داشت که خیلی با هم هماهنگ بوده و هستیم. من و مهدی چشم بسته در زمین همدیگر را پیدا می کردیم و به جرأت می گویم بهترین زوج خط حمله باشگاهی ۱۰ سال اخیر فوتبال ایران را ساخته بودیم. چرا برای یک بار هم که شده این زوج در تیم ملی آزمایش نشد؟

شاید پیش خودشان می گفتند که بازیکنان دیگری ...

(حرفم را قطع می کند) چه فکری؟ بازیکنانی در این سال ها دعوت شدند که نصف آمار من را نداشتند ولی با حضور در اردوی تیم ملی و بازی کردن با پیراهن ایران اعتماد به نفس بیشتری به دست آورده و پیشرفت کردند. چرا این فرصت به علی علیپور داده نشد؟ چون جنجالی نبود و سروزبان نداشت؟! حتما از قول من بنویسید منظور من آن بازیکن نیست. هر بازیکنی به تیم ملی دعوت شود باعث افتخار و حاصل زحمات آن بازیکن است اما به هرحال یک اصولی هم باید وجود داشته باشد.

شاید منظورت جعفر سلمانی باشد که دعوت او با تعجب بسیاری از کارشناسان مواجه شد. او را می شناسی؟

- دورادور می شناسم و به او بابت دعوت به تیم ملی تبریک می گویم. من اصلا کاری با هیچ بازیکنی ندارم و اسمی هم نمی خواهم بیاورم. هیچ کس نمی تواند جای کسی را بگیرد و هرکسی هم جایگاه خودش را دارد. من فقط در مورد خودم می توانم صحبت کنم که ... (سکوت می کند!)

چرا ساکت شدی؟!

برخی اوقات می گویم باید ملیت خودم را عوض کنم تا به تیم ملی دعوت شوم! با دوستان نزدیکم این صحبت ها مطرح می شود و

واقعا می خواهی ملیت خودت را عوض کنی؟

شما من را کامل می شناسید. در زمان عصبانیت این حرف ها را نزد محمد نورزاده یا مدیربرنامه هایم که خیلی با هم صمیمی هستیم می زنم منتهای مراتب یک ساعت بعد پشیمان می شوم. من دوست دارم زیر پرچم کشور خودم و برای تیم ملی ایران بازی کنم. راه دیگری هم بلند نیستم و تلاش کرده و می کنم با فوتبالم به این هدف بزرگ و پرافتخار برسم. گفتم که کار دیگری هم بلد نیستم. نه می توانم لابی کنم و نه عادت دارم مجیز کسی را بگویم و هندوانه زیر بغل مسئولان بگذارم. همیشه توکلم به خدا بوده و باز هم همین طور خواهد بود. تمرین و تلاش می کنم به هدفم برسم و تا آخرین روز فوتبالم منتظر تیم ملی ایران می مانم. اگر هم حرفی درباره تغییر ملیت زدم واقعا از سرناراحتی و بی عدالتی هایی بود که در این سال ها دیدم.

علی علیپور چند بازی ملی دارد؟

۳ بازی که یکی هم با سیرالئون بود. همان تیمی که با دمپایی و ظاهری عجیب در ایران ظاهر شدند و فیفا هم آن را به رسمیت نشناخت!

بیشتر از همه از دست چه کسی یا کسانی ناراحتی؟

نمی توانم اسم شخصی را بیاورم اما از بی عدالتی شاکی هستم. اینکه آقای گل شوی و حق ات خورده شود. در آسیا بهترین بازی ها را انجام دهی ولی دعوت نشوی یا اینکه ... بی خیال!

بسیارخوب، ظاهرا یک سال دیگر از قراردادت با ماریتیمو باقی مانده است. در این تیم ماندنی هستی؟

در اولین فصل حضورم در اروپا و لیگ پرتغال با یکسری مشکلاتی روبرو شدم ولی به مرور خودم را پیدا کرده و توانستم به تیم کمک کنم. هدف ابتدایی ماریتیمو در فصل تازه به اتمام رسیده کسب سهمیه اروپا بود که البته به دلایل مشکلات خاص کُرونا و ... به آن نرسیدیم. در فصل آینده ماریتیمو برنامه های زیادی دارد و مطمئن باشید در لیگ پرتغال حرف های زیادی برای گفتن خواهیم داشت.

هدف شخصی خودت در فصل آینده لیگ پرتغال چه خواهد بود؟

من تازه اول راه خودم در اروپا هستم. می خواهم اول به ماریتیمو کمک کنم و امسال گل های زیادی برای تیم خودم بزنم و بعد هم بتوانم به آن اهداف و آرزوهایی بزرگی که در سر دارم برسم.

همان راهی که مهدی طارمی رفت؟

برای مهدی خیلی خوشحالم. او لیاقت تمام این افتخارات و جایگاهی که به دست آورده را دارد. من هم اهداف خاصی دارم و می خواهم راه خودم را در فوتبال اروپا پیدا کنم.

راستی نظرت درباره عملکرد امیرعابدزاده در ماریتیمو چیست؟ او در تیم شما ماندنی است؟

این سئوال را باید از خودش بپرسید. امیر اما در فصل گذشته عملکرد بسیار خوبی داشت و بارها با سیوهای خود به تیم ما کمک کرد. او دروازه بان شایسته ای است که به حق اش رسیده و به تیم ملی هم دعوت شده است.

فکر می کنی با تمام این تفاسیر تیم ملی در بحرین موفق شود؟

این آرزوی قلبی همه ما ایرانی هاست. تیم ملی متعلق به یک شخص یا عده خاصی نیست. تیم ملی به همه مردم تعلق دارد و ما دوست داریم در بحرین موفق شود. البته باید پذیرفت که ما امتیازات مهمی را در بازی های قبلی از دست دادیم و حالا کار بسیار سختی پیش روی داریم. باید در ۴ بازی با قدرت ظاهر شده و پیروز شویم. من هم برای تیم کشورم بهترین ها را آرزو دارم و دعا می کنم پس از موفقیت در بحرین انشالله با قدرت به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر هم صعود کند.

و بالاخره سئوال پایانی یک کلمه است؛ پرسپولیس؟

از ته دل آرزو می کنم به خاطر هواداران، بازیکنان و مربیان این تیم قهرمان لیگ برتر، جام حذفی و آسیا شود. پرسپولیس تیم محبوب من است و حساب برخی افراد و نامهربانی ها جداست. مردم با پرسپولیس زندگی می کنند و با بردها و باخت هایش خوشحال و ناراحت می شوند. اگر هم امروز حرفی زدم و گله ای کردم بابت مشکلاتی بود که بعضی ها در این تیم برای من ایجاد کردند و البته سعی کرده و می کنم همه آن مسائل را فراموش کرده و راه خودم را بروم.