قائدی-صیادمنش؛ راه و چاه

خبرگزاری ایسنا: مهدی قایدی و الله‌یار صیادمنش درخشش در فوتبال را به سبک و سیاق مشابهی شروع کردند اما هر کدام راه متفاوتی را برای آینده خود انتخاب کردند که تبعات مثبت و منفی را برای آن‌ها به دنبال داشت.

تیم ملی فوتبال ایران در دیدار دوستانه با بوسنی عملکرد کم‌نقصی را از خود به جای گذاشت. اگر چه حریف تعداد زیادی از ملی‌پوشان اصلی خود را برای بازی با هلند رزرو کرده بود ولی تیم دست و پا بسته‌ای نبود و ایران مقابل همین تیم اشتباه زیادی مرتکب نشد.

در اواخر بازی، جای‌گیری مناسب مهدی قایدی روی خط آفساید بوسنی و ارسال دقیق سعید عزت اللهی منجر به توپ‌گیری مهاجم جوان استقلال پشت سر مدافعان بوسنی و ضربه دقیق و روی پای این بازیکن به کنج دروازه بود تا اختلاف به عدد دو برسد؛ گلی که از آن به عنوان گل مدرسه‌ای یاد می‌شود چرا که از لحظه ارسال پاس تا کنترل و ضربه قایدی، همه چیز تمرین شده و بی‌نقص انجام شد.

حالا مهدی قایدی با انجام دو بازی ملی که روی هم رفته نیم ساعت هم نمی‌شود، اولین گل ملی خود را به ثمر رسانده است. او در ۲۱ سالگی روزهای خوبی را در استقلال و تیم ملی سپری می کنند و در یک سال گذشته بسیار بیشتر از آنچه انتظار می‌رفت پیشرفت کرده است تا آینده بهتری در انتظارش باشد.

* تصمیم قایدی برای ماندن در استقلال

مهاجم ۲۱ ساله استقلال که فصل قبل موثرترین بازیکن تیمش بود و ۱۰ گل و ۱۰ پاس گل را در رقابت‌های مختلف ثبت کرده بود، برای رفتن از ایران و انتقال به یک تیم اروپایی، عجله نکرد. او در حالی که پیشنهاداتی هم از چند تیم عربی و اروپایی داشت و می‌توانست استقلال را هم منتفع کند، با تصمیم باشگاه و خودش، در لیگ بیستم هم برای آبی‌پوشان توپ می‌زند.

عملکرد قایدی در نخستین هفته از لیگ برتر بیستم و ارسال پاس گل برای ارسلان مطهری، نشان داد که درخشش او در فصل گذشته یک جرقه نبوده و مهاجم جوان و کوتاه قامت بوشهری کاملا آماده و مستعد جهش به مراحل بالاتری در فوتبال حرفه ای خود است.

درخشش در تیم‌ملی در فاصله دو سال تا جام جهانی بهترین اتفاق برای او بود تا با استمرار این روند، جایی در میان مهاجمان سرشناس تیم ملی داشته باشد؛ پستی که دست بر قضا ترافیک بسیاری زیادی هم دارد و قرار گرفتن در جمع سه، چهار بازیکن نهایی خط میانی، اوج آمادگی را می‌طلبد.

* راهی که قایدی رفت، الله‌یار نرفت

درخشش او در این روزها، ناخودآگاه یادها را متوجه الله‌یار صیادمنش می‌کند که همین روند را در استقلال و تیم ملی آغاز کرده بود. او هم بعد از درخشش در اواخر لیگ هجدهم، خیلی زود توسط مارک ویلموتس به تیم ملی دعوت شد و در دقایق کوتاه حضور در زمین مسابقه، گلزنی هم کرد اما تصمیم به جدایی از آبی‌پوشان و پیوستن به فنرباغچه ترکیه گرفت. اگر چه که در همان مقطع هم مدیران استقلال می‌توانستند با رفتن او مخالفت و قید چند صد هزار دلار را بزنند اما طرفین تصمیمی را گرفتند تا صیادمنش از سال گذشته تاکنون تیم‌ملی را هم از دست دهد و آخرین باری که یک بازی کامل به میدان رفته، در یادها نماند.

با رفتن او به فنرباغچه و نیمکت‌نشینی در این تیم و همینطور در استانبول اسپور و زوریا لوهانسک اوکراین، مربیان تیم ملی هم قید این بازیکن ۱۹ ساله را زدند. اگر او هم مانند قایدی یک سال دیگر برای افزایش توانایی و تجربه خود در استقلال مانده بود، چه بسا الان این دو بازیکن جوان و آینده‌دار به طور همزمان برای تیم ملی بازی می‌کردند و نوید روزهای بهتر را می‌دادند.