بهترین فیلمهای اعتراضی سینمای ایران
فیلمهای اعتراضی آثاری هستند که با مفهوم اعتراض شهروندان به مسئولان و یا شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ساخته میشوند. گاه کلیت فیلم مانند «اسرار گنج دره جنی» کنایهای اعتراضی به نحوه مدیریت اقتصادی دهه پنجاه است و یا مثل «آژانس شیشهای» فریادی بلند بر سر مدیران و سیاستگذاران است.
برترینها: فیلمهای اعتراضی آثاری هستند که با مفهوم اعتراض شهروندان به مسئولان و یا شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ساخته میشوند. گاه کلیت فیلم مانند «اسرار گنج دره جنی» کنایهای اعتراضی به نحوه مدیریت اقتصادی دهه پنجاه است و یا مثل «آژانس شیشهای» فریادی بلند بر سر مدیران و سیاستگذاران است. «خروج» فیلم اعتراضی تازه ابراهیم حاتمیکیا در پایان دولت حسن روحانی و در نقد سیاستهای اوست. به این بهانه مروری میکنیم بر شش فیلم برتر اعتراضی سینمای ایران از دهه چهل تا دهه نود.
۱. قیصر
فیلم کالت و محبوب مسعود کیمیایی قدیمیترین و در عین حال بهترین فیلم اعتراضی سینمای ایران است. ناامیدی مطلق از سیستم و قوانینش که باعث خلق قهرمان و بروز فردیت و خونخواهی میشود. در این میان چاقو وسیله عدالتخواهی قهرمان داستان است. تٲثیر این فیلم و محبوبیت و جریان سازیاش را نمیتوان در همه اتفاقات سیاسی و اجتماعی سالهای بعدش نادیده گرفت.
۲. دایره مینا
مهرجویی از همان فیلم «گاو» نشان داده بود روشنفکر منفعلی نیست که بخواهد از دولت پول بگیرد و از جهان خیالی و آرمانهای پوچش بگوید. فیلمهای او تیغ برّنده اجتماعی داشتند و این برّندگی در «دایره مینا» از نقد اجتماعی به یک اعتراض صریح به ساختاری آلوده رسید. «دایره مینا» در آستانه انقلاب پنجاه و هفت تصویری شفاف از جامعه دوران خودش است.
۳. آژانس شیشهای
تا دهه هفتاد و در دوران مدیریت بسته سینمای گلخانهایی به سختی بتوان فیلمی با مفهوم اعتراض پیدا کرد. «آژانس شیشهایی» و ابراهیم حاتمیکیا سدشکن سینمای اعتراضی دهه هفتاد شدند و چندین فیلم اعتراضی و انتقادی بعد از فیلم حاتمی کیا ساخته شد. قهرمانی که آرمانها و هشت سال دفاع از کشورش را در تضاد با با وضعیت کشور و سیاستهای دولتش میبیند. فیلمی که حاتمیکیا را در مرکز توجه رسانهایی دهه هفتاد قرار داد
۴. دو زن
دوران خوب فیلمهای انتقادی و اعتراضی در دهه هفتاد ادامه داشت و نمونههای زیادی را از فیلمسازان مختلف میشود در این مقطع مثال زد. «دو زن» از بهترین و متفاوتترین آنها ساختهی تهمینه میلانی است. فیلمی که موجسوار نبود و با نگاه اعتراضی و انتقادی به دنبال فروش نرفت. «دو زن» با بازی به یاد ماندنی نیکی کریمی مروری تاریخی و انتقادی از مسیر یک قهرمان زن و تلاشش برای ایفای حقش در ساختارهای هر دوران است.
۵. سنتوری
مهمترین فیلم اعتراضی دهه هشتاد داستان تلاش یک هنرمند برای بقا و حفظ فردیت و هنرش در شهری است که هنرمند چیرهدستش را به دام اعتیاد و سقوط میکشاند و این فردیت و یا همان «سنتور» است که هنرمند را زنده نگه میدارد. بعد از گاو، دایره مینا و بانو باز هم یک فیلم توقیفی دیگر در کارنامه مهرجویی ثبت شد. فیلم توقیفی مهرجویی، اما تا همیشه زنده و برای هر دورانی صاحب پیشنهاد است.
۶. عصبانی نیستم
رضا درمیشیان به تصور آغاز نگاه فرهنگی متفاوت در دولت روحانی به تندترین و صریحترین شکل ممکن به روایت زندگی یک دانشجو در بحرانهای سالهای انتهایی دهه هشتاد پرداخت. فیلم، اما امتیازاتش را از حرفها و کنایههای سیاسیاش نمیگیرد. از قهرمان فعال و عشقش میگیرد. اگر اشک و ماتمی در کار است نه برای سیاستمداران بلکه برای عشقی است که دارد قربانی میشود. فیلمی که توقیف شد و با سیاستهای فرهنگی دولت دهم و یازدهم تا امروز و ساخته شدن «خروج» دیگر انگار ردپایی از آثار معترض نیست.
منبع: صفحه سینمادیلی در اینستاگرام
نظر کاربران
واقعا نمیدونم عصبانی نیستم چه اعتراضی داشت
پاسخ ها
آدم خنده ش ميگيره: "فيلمهاي اعتراضي"!! مگه ميشه اصن به چيزي اعتراض كرد؟ آژانس شيشه اي اعتراض داشت؟ بچه هاي جبهه خودشون راهشونو بعد جنگ انتخاب كردن. يا شدن مسافركش يا سردار عضو هيئت مديره هولدينگ فلان شركت بزرگ ميلياردي. خودشون انتخاب كردن كدوم باشن. ولي علي سنتوري خودش انتخاب نكرد. علي سنتوري حق اعتراض داشت و براي همين هم فيلمش اجازه پخش نگرفت. فيلمي كه بازتاب دهنده اعتراض واقعي باشه نه تنها ده تا جايزه درو نميكنه بلكه هيچوقت حتي حق پخش نميگيره.
دیدی اصن فیلمو؟
عصبانی نیستم جزو سطح پایین ترین فیلم های سینمایی است
آژانس شیشهای رو بارها دیدیم بازم دوسش داریم
پاسخ ها
کارزیبایی بود ولی چون بخش زیادی از فیلم سانسور شد خیلیها مثل شمافکرمیکنند
گلم حتما سانسور شدش رو دیدی...یه سرچ تو یوتویوپ کن نسخه رو پرده اصلیشو ببین میفهمی اعتراضی هست یانه....
فیلم های ایرانی همشون آشغالن بجز متری شش و نیم که فیلم ضعیفیه
گوزنها از بهترین اثار کیمیایی که جاش واقعا خالی بود توی لیست از قیصر هم لحن صریح تری داره و در اون سالها بارها زیر تیغ سانسور رفت
بله خب حق هم داریم بگیم فیلم "عصبانی نیستم" ضعیف بود.فیلمی که مهم ترین قسمت هاش که در روند داستان تاثیر اصلی داره،حذف و سانسور بشه دیگه چیزی ازش نمیمونه
تنها فیلمی که در این لیست میتونه با مخاطب ارتباط برقرار کنه آژانس شیشه ای لااقل در این فیلم شاهد حرکت ماهیچه ها و عضلات چهره بازیگراش بودیم در ۹۹ درصد فیلمها چهره بازیگرای نازنین انگار حتی عصب نداره
با اعتراض چیزی درست نمی شود، حال چاره چیست؟
فیلم سنتوری مدتها توقیف بود چون کاراکتر اصلی اون فیلم به نام علی یک دستش چلاق بود و تریاکی هم بود