میلیاردرها از سینما چه می خواهند؟

روزنامه هفت صبح: جمعه شب در مراسم اتمام فیلمبرداری یک فیلم سینمایی توجهات به بازگشت ناصر ملک مطیعی به صحنه بود اما حضور دو میلیاردر خبرساز این روزها حتی تلألو حضور سپید موی سابق سینمای ایران را نیز کمرنگ کرد و دوربین ها به شکار تصاویر حضور همزمان این دو میلیاردر در کنار هم می پرداختند. بابک زنجانی و حسین هدایتی.

در روزهای اخیر اخبار گسترده ای از سرمایه گذاری بابک زنجانی در یک پروژه سینمایی پر سروصدا به نام «نقش نگار» به کارگردانی علی عطشانی منتشر شد. این میلیاردر پر خبر پیش از این هم در فیلم های «13» و «هیچ کجا هیچ کس» سرمایه گذاری کرده بود. همزمان حسین هدایتی هم که حضور او در جشن پایان فیلمبرداری «نقش نگار» در کنار بابک زنجانی سوژه عکاسان شده بود اعلام کرده در چند پروژه سینمایی و سریال سرمایه گذاری کرده که اخبار آن در آینده نزدیک منتشر می شود.

به نظر می رسد پس از فروکش کردن عطش میلیاردرهای معروف برای حضور در دنیای ورزش باید شاد حضور آنها در دنیای سینما باشیم. جایی که برای ورد به آن به حجم سرمایه کمتری نیاز است و برد تبلیغاتی آن اگر بیشتر از دنیای فوتبال نباشد کمتر هم نیست، ضمن اینکه آقایان میلیاردر هر چقدر که دلشان بخواهد می توانند با بازیگرهای محبوب عکس بیندازند و تا مدت ها در کانون توجه رسانه ها باشند.

انگیزه این افراد از ورود به سینما هر چه باشد، باید دید ثمره فعالیت آنها برای سینما چیست؟ آیا باید به آن به عنوان یک اتفاق خوش یمن برای سینما نگاه کرد یا باید منتظر آثار زیانبار آن برای عالم فرهنگ و هنر بود؟ آیا این افراد تمایلی به فعاتیت های حرفه ای و تاسیس استودیوهای مجهز فیلمسازی به سبک غول های هالیوودی دارند. یا فقط حضوری کوتاه مدت و گذرا در عالم سینما خواهند داشت؟ همان کاری که مثلا در سینمای ایتالیا امثال دینودولارنتیس و کارلوپونتی انجام دادند و پدر موج سینمای ارزشمند دهه 50 و 60 ایتالیا شدند و البته سهم خودشان هم اعتبا رو شهرت بود و دو همسر جوان بازیگر (سیلوآنا منگانو و سوفیا لورن).

بدبینان بدون آنکه مدرکی رو کنند می گویند شاید پای مسائل مالی در میان باشد و این سوپر میلیاردرها از صنعت سینما به عنوان راهی برای هزینه کردن سرمایه ها و صاف کردن سندهای مالی استفاده می کنند. هفت صبح در پرونده امروز خود فراز و فرودهای پنج سرمایه گذار متمول سینما را بررسی کرده ودر گفتگو با کارگردان ها و تهیه کنندگان نظر آنها را جویا شده است.

بابک زنجانی

ماجرای ورود بابک زنجانی به دنیای سینما با فیلم «هیچ کجا هیچ کس» ابراهیم شیبانی شروع شد. زنجانی با امیر جعفری هنرپیشه سینما و تلویزیون در دوران ابتدایی و راهنمایی همکلاسی بوده و از طریق او با ابراهیم شیبانی آشنا می شود. شیبانی برای ساخت فیلم سینمایی خود از زنجانی درخواست کمک می کند و او می پذیرد یک میلیارد و نیم در فیلم او سرمایه گذاری کند. بعدها زنجانی در فیلم «13» هومن سیدی، بازیگر و کارگردان خوش آتیه ایران هم سرمایه گذاری می کند.

اخیرا هم فیلم علی عطشانی را برای سرمایه گذاری انتخاب کرده که یک ویژگی منحصر به فرد دارد و آن حضور ناصر ملک مطیعی به عنوان بازیگر است. بابک زنجانی به گفته خودش حدود یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان در این پروژه جدید سرمایه گذاری کرده است و از آنجا که قصد دارد حضورش در سینما را تداوم ببخشد موسسه ای به نام سورینت فیلم تاسیس کرده و مدیرعاملی آن را به «محمود دینی» سپرده است.

نام محمود دینی ما را یاد بازیگری می اندازد که در ۱۷ سالگی با فیلم تیغ و ابریشم مسعود کیمیایی وارد سینما شد. بعدتر با سریال آینه عبرت به یک چهره مطرح تبدیل شد و تا سال ۱۳۷۵ هم گاهی در تعداد محدودی از فیلم های سینمایی آفتابی می شد. اوایل سال ۹۰ نام او هنگام تاسیس یک شبکه ماهواره ای به نام «پرشین تی وی» در رسانه ها مطرح شد.

در آن مقطع گفته می شد این شبکه به همراه دو شبکه دیگر موفق به دریافت مجوز فعالیت قانونی و تاسیس دفتر رسمی در کشور را اخذ کرده اند که کمی بعد این موضوع تکذیب دفاتر تاسیس شده جمع آوری شد. تهیه کننده های سینما در آن زمان دیدگاه مثبتی نسبت به شبکه پرشین تی وی داشتند چرا که محمود دینی برخلاف شبکه های ماهواره ای دیگر هزینه پخش فیلم های سینمایی ایرانی را به تهیه کننده آنها پرداخت می کرد. با اینحال کمی بعد شبکه او تعطیل شد تا اینکه دوباره نام او به عنوان مدیرعامل موسسه سورینت فیلم بابک زنجانی مطرح شده است. گفته می شود بابک زنجانی برای ساخت سالن سینما و تئاتر در قشم و کیش هم برنامه ریزی کرده است.


حسین هدایتی

اکنون بیش از یک دهه از ورود حسین هدایتی به دنیای فوتبال می گذرد. او دیگر مثل روزهایی که با کمک های کلان به باشگاه محبوب پرسپولیس شناخته می شد، در صدر اخبار رسانه ها نیست. هدایتی روزهای پرفراز و نشیبی را در فوتبال ایران گذراند و با ناکامی های فراوانی مواجه شد. حالا هوای ورود به عالم سینما و هنر به سرش زده و اعلام کرده در چند فیلم و سریال سرمایه گذاری کرده که اخبار آن در آینده نزدیک منتشر خواهد شد. حضور شانه به شانه اودر کنار بابک زنجانی در جشن پایان فیلمبرداری فیلم «نقش نگار» این گمانه زنی را تقویت می کند که او هم مثل زنجانی به طور جدی قصد ورود به دنیای هنر و سینما دارد.

حمید اعتباریان

از او به عنوان یکی از کلید داران ورود پول های هنگفت به سینما نام برده می شود که در سال 1375 از انگلستان به ایران آمد تا فعالیت سینمایی خود را در داخل کشور پیگیری کند. شام عروسی اولین فیلم سینمایی او بود که تهیه کنندگی آن را به عهده گرفت و در سال 84 اکران شد. یک کمدی عامه پسند با بازیگرانی مشهور مانند نیکی کریمی و امین حیایی. بسیاری حضور بازیگران مطرح در این فیلم را بی ارتباط با دستمزدهای کلان او نمی دانستند.

نیکی کریمی حاضر شده بود با مبلغ ۱۲ میلیون تومان در آن کمدی بازی کند. شام عروسی شروع حاشیه های اعتباریان بود. او پس از این فیلم ناگهان به صرافت ساخت فیلم های متفاوت تری افتاد و تهیه کنندگی سه گانه ستاره فریدون جیرانی را به عهده گرفت. (ستاره بود، ستاره ماند، ستاره شد) که البته هر سه نیز با بازی اندیشه فولادوند. او مرد حاشیه هسات و خبرسازی های اویک به یک آغاز شد. همکاری نیمه تمام او با بهرام بیضایی در ساخت فیلم لبه پرتگاه جنجال های زیادی پیرامون او آغاز کرد و کار به جایی رسید که بیضایی تصمیم گرفت در فلیلم وقتی همه خوابیم کنایه های بی شماری به او داشته باشد.

همکاری جنجالی با افخمی در سن پطرزبورگ از دیگر حاشیه های اوست که تصمیم گرفت آن فیلم را بدون نظارت نهایی افخمی روانه سینماها کند. از زوج امین حیایی و نیلوفر خوش خلق و همینطور اندیشه فولادوند به عنوان پای ثابت فیلم های او نام برده می شود. اظهارنظرهای او نیز همه مورد توجه رسانه بوده و هر از چندگاهی با صحبت های خودش خبرساز می شود.

او در یکی از صحبت های خود گفته بود که سال ها قبل قرار بوده در یک همکاری مشترک با کیمیایی از «جود لاو» استفاده کند و یا قسمت دوم سن پطرزبورگ را سه بعدی خواهد ساخت و مایکل کین نیز قرار است به ایران بیاید ودر این فیل بازی کند!

او در پاسخ به انتقادها در مورد ادعاهایش گفته بود: «من هم با عمر شریف، آدام سندلر، مایکل کین صحبت کرده ام و این مذاکرات برای قسمت دوم فیلم سن پطرزبورگ است. من از ارتباط هایی که دارم بهره برداری می کنم، دخترم در انگلستان کارگردان است و از این طریق کانال های ارتباطی با برخی بازیگران بین المللی دارم. عمر شریف اتفاقا با مدیر برنامه هایش آمد اما مایکل کین منزلش نزدیک هتل بود و با دمپایی آمد هتل نزد من. در ابتدا بنده با منزل ایشان تماس گرفتم. این افراد خیلی آدم های نایسی هستند. از منظر مطبوعات بزرگ جلوه می کنند.»

همه این اتفاقات سبب شد تا با حمید اعتباریان و نقش او در صرف هزینه های کلان در سینما گفتگو کنیم. اعتباریان در پاسخ به هفت صبح همه شایعات را رد می کند و می گوید: «۱۵ سال پیش هم این حرف ها را می زدند و ما می خندیدیم. به این علت که همه این صحبت ها شایعه بوده و من حتی زیر قیمت هم به بازیگران دستمزد می دادم. تفاوت من با تهیه کنندگان دیگر این بود که به جای چک دستمزدها را نقدی پرداخت می کردم و به همین دلیل با قیمت پایین تری با آنها قرارداد امضا می کردم. مثلا آ« زمان که به خانم نیکی کریمی برای فیلم شام عروسی ۱۲ میلیون تومان دستمزد پرداخت کردم رقم واقعی دستمزد او ۲۰ میلیون تومان بود.»

او از جمله موافقان ورود سرمایه گذاران متمول به صنعت سینماست و معتقد است ورود آنها موجب رونق در سینما خواهد شد: «سینما برای بسیاری از افراد جذابیت دارد و همین نکته سبب ورود بسیاری از سرمایه گذاران به این حوزه می شود. تزریق سرمایه های این افراد به سینما نه تنها برای بازیگران بلکه برای همه عوامل فیلم مفید است اما سایر عوامل فیلم مانند تهیه کنندگان باید بر نحوه هزینه نظارت داشته باشند و آنها را مدیریت کنند.»


مهدی داوری

در محافل سینمایی نام «مهدی داوری» به عنوان یکی از میلیاردرهایی که اخیرا وارد سینما شده و به طور جدی قصد کمک به جریان فیلمسازی کشور را دارد مطرح است. او خارج از حوزه سینما به عنوان یک فعال بخش ارتباطات و فناوری های دیجیتال شناخته می شود که اطرافیان او تاکید می کنند علاقه خاصی به سینما دارد. اکنون فیلم پل چوبی به تهیه کنندگی او و علی سرتیپی در حال اکران است و پیش از این در «جرم» مسعود کیمیایی هم به صورت مشارکتی سرمایه گذاری کرده بود اما اولین فیلمی که مهدی داوری به طور مستقل سرمایه گذاری کرده است «زندگی متشرک آقای محمودی و بانو» روح الله حجازی است که نمایش ندادن آن در جشنواره فیلم فجر سروصدای زیادی به پا کرد، حتی مدتی شایعه توقیف فیلم هم منتشر شده بود.

آن روزها نامه مهدی داوری به شمقدری معاونت سینمایی وقت وزارت ارشاد نام او را حسابی سر زبان ها انداخت. «جرم» و «پل چوبی» که در فروش فیلم های موفقی بودند حالا باید دید در اولین تجربه مستقل داوری هم موفق خواهد بود یا خیر. اگر چنین شود با قطعیت می توان گفت حضور داوری در سینمای ایران تداوم خواهد یافت. کسانی که با او کار کرده اند از خوش حسابی و دستمزدهای چشمگیرش به خصوص به ستاره ها خبر داده اند. به نظر می رسد او به عنوان تهیه کننده جاه طلبی های بلندمدتی را هدف قرار داده است.


سید سعید سیدزاده

زمانی که سیدزاده در یکی از محله های تهران به کار آزاد مشغول بود هیچ کس گمان نمی کرد با سرمایه های هنگفت خودش وارد دنیای سینما و تهیه کنندگی شود. او کار خودش را با تهیه کنندگی در صدا و سیما آغاز کرد و جزو اولین تهیه کنندگان بود که ابتدا از جیب خودش هزینه های ساخت یک فیلم را پرداخت می کرد و سپس پول آن را از صدا و سیما دریافت می کرد! گفته می شود در سال 84 برای ساخت سریال بوی گل وحشی مبلغی در حدود 650 میلیون تومانهزینه کرده بود. سیدزاده پس از ساخت چند فیلم دیگر وارد دنیای سینما شد و هزینه هایی از خارج از عرف را در این حوزه صرف کرد. او البته پیش از این هم در بدنه سینما حضور داشت و به عنوان مدیر تولید و مجری طرح در فیلم هایی مانند بچه های آسمان، بید مجنون و ... همکاری داشته و از مجید مجیدی به عنوان یکی از نزدیکان او نام برده می شود.