کتاب هایی که آینده را پیش بینی کرده اند
وقتی نویسنده ها درباره آینده می نویسند باید پیش بینی کنند که تکنولوژی چه چیزهایی را برای زندگی آینده ما در پیش رو دارد.
این کتاب که در سال ۱۹۳۵ به انتشار رسیده است درباره مرد جوانی به نام روبرت است که به لوس آنجلس می رود تا وارد صنعت فیلم شود. روبرت زمانی که روی فیلمی کار می کند با گلوریا آشنا می شود که آرزوی هنرپیشه شدن را دارد. بعد از این که هر دو در کارشان موفق نمی شوند تصمیم می گیرند در یک مسابقه رقص شرکت کنند. مشکل مسابقه این است که بعد از ۵۰ دقیقه رقص فقط ۱۰ دقیقه زمان برای استراحت به شرکت کننده ها داده می شود و به طولانی ترین رقص ۱۰۰۰ دلار جایزه تعلق می گیرد.
پیانوی خودنواز در سال ۱۹۵۲ منتشر شده است اما داستان آن ۱۰ سال بعد از جنگ جهانی سوم رخ داده است. زمانی که مردم نیاز داشتند در میدان های جنگ مبارزه کنند کارخانه ها به صورت خودگردان طراحی شده بودند. بورس سهام با کامپیوتر کنترل میشد و به کارخانه ها دستور میداد که دنیا تا چه اندازه به تولید نیاز دارد. این زندگی اتوماتیک وار منجر به بیکاری مردم شد و تنها مهندسین و مدیرانی که مدرک دکترا داشتند استخدام می شدند. بقیه مردم در گروه های آبادسازی و نوسازی مشغول میشدند که کارهای بی ارزشی مثل پر کردن چاه ها انجام می دادند یا وارد ارتش می شدند.
این کتاب در سال ۱۹۳۵ منتشر شده است و موضوع کتاب به این صورت است که در آینده کودکان در آزمایشگاه ها متولد می شوند بدون این که پدر یا مادری داشته باشند. یعنی فرایند تولد به شکل مصنوعی شکل می گیرد. افکار این کودکان کاملا از پیش تعیین شده است. زمانی که کودک هستند به آن ها گفته می شود محصولات مصرفی را دوست داشته باشند و هنگامی که بزرگ تر می شوند جامعه از آن ها می طلبد که در امور جنسی هیچ قید و بندی نداشته باشند. هیچ کس هیچ نگرانی درباره زندگی ندارد چون همه جا داروهایی هست که می توانند برای بالا بردن روحیه از آن ها استفاده کنند.
درست است که جامعه معاصر دقیقا همان چیزی نیست که هاکسلی در کتابش آورده اما توانسته چندین جنبه از زندگی امروزه را پیش بینی کند. به عنوان مثال جامعه مصرف کننده و داروهای ضد افسردگی یا نشاط آور و شیوع آن ها در جامعه امروزه.
نظر کاربران
جالب بود