مناسبتی های تلویزیون؛ آشفته و سرد
سالهاست سيماي ملي با شيوهاي متفاوت برنامههاي خود را روي آنتن ميبرد و هر سال هم بيش از سال پيش مخاطبانش را نا اميد و همان اندك تعداد مخاطبان وفادارباقي مانده را هم از دست ميدهد.
امروزه و با پيشرفت رسانهها و ابزار اطلاع رساني ديگر مخاطب مجبورو ناگزير به انتخاب برنامههاي با كيفيت پايين نيست و به راحتي ميتواند از ميان انبوه برنامههاي موجود در انواع رسانهها يكي را برگزيند و اوقات مفيدتر يا حداقل خوشتري را براي خويش رقم زند.
در دنيايي كه رسانههاي مختلف و شبكههاي بزرگ و كوچك دنيا تمام توان خويش را براي جلب حداكثري مخاطبان گذاشتهاند، سياستهاي سيماي ملي به سمت و سويي رفته كه انگار صدا و سيما از عمد سياست ريزش مخاطب را در پيش گرفته است.
مديران سيما با سهل انگاري و بي توجهي به ارزش وقت مخاطب هر سال از كيفيت محتوايي برنامههاي شبكههاي تلويزيوني ميكاهند تا حتي ذهن همان اندك مخاطبان ثابت خود را هم با اين نكته مشغول كنند كه به راستي آيا سيماي ملي ارزش ديدن دارد؟
حالا توقع دارد مخاطبي كه گستره انتخاب وسيع و حق انتخاب هاي بيشماري خارج از كانالهاي داخلي دارد باز هم براي پركردن اوقات فراغتش يكي از كانالهاي سيماي ملي را انتخاب كند؟
شروع برنامههاي مناسبتي
تقریبا از اواسط دهه ۷۰ برنامه های مناسبتی در اعیاد به این شکل بود؛ پخش مستر بین و لورل و هاردی، بخش عمده ای از برنامه ها جشن هایی بود که از طرف سازمان های مختلف با حضور خانواده ها و دعوت از هنرمندان انجام می شد و بعد همانها از تلویزیون پخش می شد و یا جُنگ هایی که با حضور هنرمندان به شکل برنامه های ترکیبی تولید می شد.
تقریبا از اواسط دهه هشتاد به بعد برنامه های ترکیبی و گفتوگو محور بیشتر شد و حجم بالایی از تولیدات مناسبت ها با این برنامه ها پر می شد که البته در میانشان برنامه هاي موفقی هم وجود داشت.
نهایتا بعد از اینکه برنامههای مناسبتی از لحاظ فرم و محتوا به یک شکل مشترک رسید نقدهایی مطرح شد مبنی بر اینکه این برنامه ها در مناسبتها تکراری شده و ایده تازه ای وجود ندارد؛ در واقع مسئولان صداوسیما سادهترین کار را انتخاب کردند.
حالا همان برنامه های تکراری بیشتر از قبل خسته کننده شده و مخاطبی که در دیگر ایام سال با تلویزیون کاری ندارد و این ایام را بهانه ای می داند تا شاید با برنامههای تازهای مواجه شود جز تکرار و برنامههای بیکیفیت چیزی نمی بیند.
همانطور که ایام ماه محرم و صفر از مناسبتهای مهم محسوب می شود ماه های رجب و شعبان هم از لحاظ اعیادی که در این ماه ها وجود دارد مورد توجه است. اما تلويزيون هيچگاه در اين اعياد قوي عمل نكرده و انتظار مخاطبان را برآورده نساخته است.
اگر برنامه های تلویزیون را در مناسبتهاي ويژه وبه خصوص اعياد مرور کنیم، حتی یک برنامه مرتبط با این ایام که از طرف مخاطبان مورد توجه حداكثري قرار گرفته باشد وجود ندارد.با توجه به اينكه ايران كشوري جوان با ميانگين سني پايين است .
براي جمعيت جوان ايران كه امروزه درعصرانفجار اطلاعاتي زندگي ميكند رسانه دیگر خلاصه در رادیو و تلویزیون نیست و ابزاری مانند شبکه های اجتماعی به خوبی توانسته خلا سایر رسانه ها را پر کند.
همراهی مخاطبان تلویزیون و شبکه های اجتماعی به شکلی شده که کاربران این شبکه ها تمام نیاز خود را در فضای مجازی دنبال می کنند و اگر تلویزیون حرف تازه و با کیفیتی برای گفتن نداشته باشد حداقل براي قشر جوان كشور كه اتفاقا تأكيد تمامي مسئولان به فرهنگ سازي براي آنان است به راحتي قابل حذف است.
مشکل مالی، توجیهی برای برنامه های بی کیفیت
چند سالی است که توجیه تلویزیون در زمانهای مختلف برای کمبودها و نبود برنامههای مناسبتی بودجه است و اینکه سازمان توان مالی کافی را ندارد. مطمئنا درصدی از مشکلات به بحث مالی بر میگردد اما با در نظر گرفتن اینکه همان مشکلمالی را هم می شود با یک مدیریت و برنامهریزی درست بهتر استفاده کرد می شود تولیدات را به سمت دیگری برد تا به کیفیت برنامه ها لطمهای وارد نشود.
در جشن ها و اعیاد توقعی که مخاطب از رسانه تلویزیون دارد دیدن حداقل چند برنامه مرتبط با موضوع است اما امروزه وضعیت برنامه های تلویزیون به شکلی شده که از خبر پخش کلاه قرمزی در اعیاد به عنوان یک کار بزرگ و ویژه برای مناسبتها یاد می شود.
ظاهرا مسئولان تلویزیون این نکته را فراموش کرده اند که اگر بخواهند تلویزیون به عنوان یک رسانه از طرف مخاطب پس زده نشود موفق نمیشوند مگر اینکه نیاز مخاطب امروز را بدانند و طرحهای اجرا شده در دهه های گذشته را این اندازه تکرار نکنند.
مخاطب امروز با مخاطب سال های قبل تفاوت های زیادی کرده و قرار نیست اگر چند سال قبل برنامه ای را دوست داشته الان هم همان را دنبال کند. علاوه بر این در حال حاضر افراد فعال در عرصه برنامه سازی که بتوانند به کمک رسانه ملی بیایند کم نیستند.
يلداي امسال شبي كه براي رسانه ملي سياهتر بود
براي مردمي كه فشارهاي روزمره زندگي پا روي گلوي خوشيهايشان گذاشته است بايد بهانهاي براي شاد بودن و رهايي از فشارهاي روزمره باشد تا خندههايشان زير حجم ناملايمات نميرد و براي شاد كردن مردم اين سرزمين چه بهانهاي بهتر و خوش تر از جشنها و مناسبتهاي ملي و مذهبي كه به راحتي ميتواند گره از اخم اين مردم كم توقع باز كند.
سيماي ملي به مديريت سرافراز نشان داد كه دربرآورده كردن اين كمينه خواسته مردم اين سرزمين هم خيلي نميتواند موفق باشد برنامههاي يلداي امسال صدا و سيما به خوبي نشان داد كه سيماي ملي در اين زمينه نميتواند به خوبي و آنطور كه شايسته اين مردم است عمل كند.
آشفتگي سيماي ملي در بلندترين شب سال
شبکه اول
شبکه دو
«زنده باد زندگی» كه با تهیهکنندگی و اجرای محمدجعفر خسروی، کاری است از گروه نهادهای اجتماعی که روزهای شنبه تا دوشنبه ساعت ۹:۴۰ روی آنتن شبکه دو می رود در طولانيترين شب سال هم به روال معمول خود روي آنتن رفت و تفاوت چنداني با ساير برنامههاي خود نداشت.
شبكه سه
برنامه احسان کرمی که از ساعت ۲۰ شروع و تا ۲۳:۳۰ ادامه يافت از آیتم های متنوعی تشکیل شده و مهمانان و خواننده های مختلف در آن حضور داشتند و به روال تمام برنامههاي شب يلدا حافظ خوانی جزو لاینفک این برنامه بود .
كرمي پيش از اين در خصوص ويژه برنامه خود گفته بود:«در این برنامه چند اتفاق غافلگیرکننده برای مخاطبان داریم. علی زندوکیلی در استودیوی برنامه حاضر می شود و یک اجرای زنده دارد، همچنین مازیار فلاحی نیز در استودیو حاضر میشود و یکی از اجراهای غافلگیرکننده به او مربوط میشود.
مهدی یراحی نیز از دیگر خوانندههایی است که در بیرون از استودیو ما را همراهی میکند» كه اين پيشبيني كرمي خيلي هم بيراه از آب در نيامد و هم مخاطبان و هم مهمانان اين برنامه حسابي غافلگير شدند اما نه به آن علتي كه كرمي از پيش اعلام كرده بود بلكه به علت ضعف در برنامه ريزي و عدم هماهنگي زمان براي پخش آيتمها و دعوت از مهمانان، به طوري كه براي دو مهمان آخر برنامه كه محمد رضاطالقاني و بهنوش بختياري بودند حتي به اندازه سلام گفتن به مخاطبان هم زماني باقي نمانده بود و شايد اين بزرگترين توهين به مخاطبان و مهمان يك برنامه تلويزيوني باشد.
حضور نیافتن علی نصیریان و پخش نشدن مصاحبه ظریف در برنامه ۹۰ شب یلدا
گفته میشد عادل فردوسیپور از علی نصیریان برای حضور در برنامه ۹۰ دعوت کرده اما این هنرمند این خبر را چند روز مانده به شب يلدا تکذیب کرد.علی نصیریان با رد این مطلب گفته بود :تاکنون از من برای حضور در برنامه ۹۰ دعوت نشده است و اگر هم دعوتی صورت بگیرد به دلیل مشغله کاری نمیتوانم در این برنامه حضور پیدا کنم .
يكي از بخشهاي برنامه ۹۰ كه يكشنبه شب علاوه بر مخاطبان ورزشي بسياري از مخاطبان سياسي و حتي افراد عادي جامعه را چشم انتظار پخش برنامه ۹۰ كرده بود مصاحبه عادل فردوسيپور با وزير امور خارجه كشورمان بود.
اما مصاحبه عادل فردوسی پور با ظریف هم به دلیل اینکه در این زمان مسئولان صدا و سیما صلاح ندانسته اند، پخش نشد. در ابتدای برنامه، عادل فردوسی پور اعلام کرد امشب قرار بود مصاحبه ما با محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه پخش شود که مسئولان سازمان صلاح ندیدند این امر صورت بگیرد و یک عذرخواهی به شما بدهکاریم. از آقای ظریف تشکر و همچنین عذرخواهی می کنیم و انشاا... در اولین فرصت بستری فراهم گردد تا این گفتوگو پخش شود.
البته مسئولان صداو سيما به اين قضيه اين جور واكنش نشان دادند كه صداو سيما به طور رسمي در جريان پخش مصاحبه نبوده است و حتي عكسي كه ازاين گفتوگو در فضاي مجازي منتشر شده است را خود عوامل اين برنامه منتشر و پخش كردهاند.
بنابراين در چنين شرايطي پخش نشدن اين آيتم از سيماي ملي امري روتين و به روال معمول و قانوني اين سازمان بوده است. پس از آنکه عادلفردوسیپور اعلام کرد «مصاحبه دکتر ظریف وزیر خارجه کشورمان با برنامه ۹۰، به تشخیص مدیران صدا و سیما پخش نشده است» سايت انتخاب به نقل از يك منبع آگاه خبري را منتشر كرد كه بنابرآن محمد جواد ظريف پيامكي را براي فردوسيپور فرستاده و از او در مورد ماجراي يكشنبه شب و عملكرد مديران سيما دلجويي كرده است.
نظر کاربران
حالاچون به هر دلیلی مصاحبه ی فردوسی پور پخش نشده برنامه ها شده سرد وتلخ؟؟برنامه شبکه یک خوب بود در این فرصت سه روزه واقعا زحمت کشیده بودند علی ضیا هم بعد اون اتفاقات تلخ اجرای خیلی خوبی داشت ازشون تشکر می کنم این رو هم اضافه کنم که من از طرفداران دکتر ظریف هستم و منتظر مصاحبه بودم ولی خب این دلیل نمیشه به خاطر کم کاری سازمان بقیه هم زیر سوال برن
سياست زدگي قانون و زردترين ها حال ادمو به هم مي زنه ،جالبه بعد دم از سياسي بازي ديگران مي زنن ،انقدر عقده كه برنامه ي شاهكاري مثل صدبرگ رو ناديده مي گيرن ،خوش باشيد با چند هزار مخاطب مجازي
واقعااا مگه کسی برنامه های تلوزیون رو هم میبینه؟؟؟؟؟؟ اینقدر که مسخره ان آدم وقتش رو بذاره دیوار رو نگاه کنه به نظر من جداب تره