فریده سپاه منصور چه می کند؟
فریده سپاه منصور بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون از سال ۴۱ تا سال ۶۱ در حوزه تئاتر فعالیت کرده و از آن به بعد به سینما و تلویزیون راه یافت و در فیلمهایی چون «مارمولک» و «کتاب قانون» بازی کرد.
این روزها مشغول چه کاری هستید؟
چندی پیش بازی در فیلم «پدرِ آن دیگری» با کارگردانی یداله صمدی را به پایان رساندهام و این روزها بییشتر مشغول استراحت هستم. البته فروردین، ماه تولدم هم بود و از سوی موسسه هنرمندان پیشکسوت مراسی برای ما برگزار شد که در آنجا به ما خیلی خوش گذشت و متوجه شدم چقدر از هنرمندان خوب کشور ما فروردین ماهی هستند.
در زمینه تئاتر فعالیتی ندارید؟
بعد از نمایش دنکامیلو که سال پیش بازی کردم و به نظرم جزو نمایشهایی بود که حال مردم را خوب کرد. سعی میکنم هر سال دستکم یک کار تئاتری داشته باشم اما با اینکه تئاتر برایم بسیار لذت بخش است این به آن معنا نیست که هر نمایشی را که به من پیشنهاد میشود قبول کنم. بهنظرم نمایشهای روی صحنه بهویژه آثار طنز باید علاوه بر طرح مسائل روز جامعه در رشد اندیشه تماشاگر نیز تاثیر بگذارند. جوانهای تئاتری باید متوجه باشند که یک شخصیت نمایشی در طول زمان تمرین و اجرا به ابعاد تازهای از یک نقش میرسد و به مرور اتفاقاتی میافتد که با تمرین تفاوتهای اساسی دارد. در حالیکه امروز میبینیم که نمایشهایی با ۱۵، ۲۰ روز تمرین روی صحنه میرود و برای مردم اجرا میشود و به همین خاطر بازیگر هم نمیتواند آن ارتباط صحیح را با نقش خود پیدا کند و همین میشود که متاسفانه شاهد اجرای نمایشهایی با کیفیتهای نازل هستیم.
از فعالیت حرفهایتان در تئاتر و سینما رضایت دارید؟
سعی کردم اشتباه کمتر داشته باشم که احساس پشیمانی نکنم. چون کاری که انجام میدهید دیگر قابل جبران نیست. در انتخابهایم همیشه مردم را در نظر گرفتم. اینکه چگونه میتوانم بر فکر و احساس آنها تاثیر بگذارم.
آیا سن و سال روی خلاقیت بازیگر تاثیر میگذارد؟
به دلیل تجربه زندگی نه. خود تجربه به بازآفرینی نقش کمک میکند. حالا ممکن است دیگر آن انرژی جوانی را نداشته باشید اما تجربه به شما کمک میکند که به شخصیتی که بازی میکنید عمق بدهید.
چه سخنی با نسلهای آینده دارید؟
تحت تاثیر جو پیرامونشان قرار نگیرند. خانوادههایی هستند که میگویند بچه من عاشق بازیگری است. بچهاش چند ساله است؟ ده سال. اصلا نمیداند بازیگری چیست! اما مامانش دوست دارد. این جو باعث میشود که علاقهمندان به بازیگری زیاد بشوند. در واقع به حواشی آن علاقه دارند. این که با هنرپیشههاعکس میگیرند، وقتی سوار تاکسی میشوی پول از تو نمیگیرند، مصاحبه میکنند، سر صف میگویند بفرما جلو. همهاش حاشیه است و بازیگری این وسط گم و گور میشود.
ارسال نظر