پنج داستانی که قبل از انقلاب مردم را شیفته کرده بود

برترین‌ها: روز گذشته تولد یکی از بازیگران مشهور پیش از انقلاب بود که در زیر پنج فیلم تاثیرگذار او در سینمای ایران را مرور کرده‌ایم

بی‌تا

بی‌تا عنوان فیلمی ایرانی به کارگردانی هژیر داریوش و بازیگری گوگوش، عزت‌الله انتظامی و مهین شهابی که در سال ۱۳۴۹ ساخته و در سال ۱۳۵۱ اکران شد. برای بازیگر مرد در مقابل نقش گوگوش، هیچ‌کدام از بازیگران سرشناس آن زمان حاضر به ایفای این نقش نشدند و در نهایت این نقش به سینا ضیائیان کارمند رادیو تلویزیون ملی ایران که هیچ سابقه بازیگری نداشت واگذار شد با اینکه این موضوع تا همیشه مورد انتفاد گوگوش بوده است اما فیلم بی‌تا را بهترین فیلم دوران بازیگری خود می‌داند. در خلاصه فیلم آمده که بیتا به پدر بیمار خود علاقه دارد ولی مادرش به آنها بی اعتناست. بیتا به شدت عاشق یک روزنامه‌نگار روشنفکر (کوروش) است اما این عشق یک طرفه است و کورش علی‌رغم تلاش‌های بیتا می‌گوید به هیچ عنوان قصد ازدواج ندارد. با مرگ پدر و ناپدید شدن کورش، دنیای بیتا تیره می‌شود و تن به ازدواجی اجباری می‌دهد. به‌طور تصادفی کورش را دوباره پیدا می‌کند اما کورش آخرین امید بیتا را از بین می‌برد بیتا شیدا و آوارهٔ خیابان می‌شود. چهره معصومانه و بازی مناسب فائقه آتشین، در به ثمر نشستن بی‌تا، نقشی اساسی ایفا می‌کند.

نازنین

نازنین نیز فیلمی به کارگردانی علیرضا داوودنژاد و نویسندگی علیرضا داوودنژاد و رضا عطایی محصول سال ۱۳۵۴ است. جوانی که با خانواده‌اش در بندر انزلی زندگی می‌کند، با رفتار نا مناسبی که دارد مدام با مشکلاتی روبروست. او دنبال کاری نیست و سال‌هاست که به خدمت وظیفه سربازی مشغول است! چون بارها و بارها از خدمت فراری شده و به طول مدت سربازی او افزوده‌اند. در یکی از دفعاتی که جوان به شهرش بازمی‌گردد در ملاقات با دوست دخترش "نازنین" پی می‌برد که دختر از او حامله شده و آن دو ناچارند برای سقط جنین به تهران بروند. از طرف دیگر نازنین که با خاله‌اش زندگی می‌کند با او دچار مشکل است. خاله پس از اینکه از جریان فرار نازنین اطلاع پیدا می‌کند، دوست سابقش را به دنبال او به تهران می‌فرستد. در تهران جوان و نازنین به سراغ دوستی قدیمی می‌روند که معتاد است و خود در ماجرایی مشابه زندگیش درهم ریخته و حالا با همان زن زندگی خوبی ندارد، به رغم نصایح مرد و زن، جوان به تصمیمش مصر است. تا اینکه مرگ مرد، جوان و نازنین را به خود آورده و آنها تصمیم می‌گیرند فرزندان زیادی به وجود بیاورند. نقش نازنین را در این فیلم فائقه آتشین که با نام هنری گوگوش شناخته می‌شود بر عهده داشت که از ابتدای کار خود از محبوبیت قابل توجهی برخوردار بوده و اکنون به یک نماد فرهنگی تبدیل شده‌ است.

شب غریبان

شب غریبان فیلمی از محمد دلجو و با حضور بازیگرانی چون گوگوش و فرزان دلجو در سال ۱۳۵۴ در سینماهای کشور به نمایش درآمد. سیامک دزد دون‌پایه‌ای است که برای عباس خال‌کوب کار می‌کند. سیامک با دوست قماربازش تقی در یک اتاق اجاره‌ای زندگی می‌کند. روزی سیامک در اتوبوس کیف مردی را می‌زند و رضا (گوگوش) که کیف‌زن است کیف را می‌دزدد. آنها با هم آشنا می‌شوند. رضا بیمار است و سیامک او را به خانه‌اش می‌برد. انها از خانه اجاره‌ای به خانه موسیو اسباب‌کشی می‌کنند و با همکاری موسیو از گاوصندوق یک بانک دزدی می‌کنند. عباس خال‌کوب انها را تحت نظر دارد. در این مابین موسیو می‌میرد و رضا در بیمارستان بستری می‌شود. سیامک تصمیم می‌گیرد پولها را پس دهد اما عباس خال‌کوب مانع می‌شود و سیامک را با چاقو از پا در می‌آورد. پلیس هم با گلوله عباس را می‌کشد.

همسفر

همسفر عنوان فیلم سینمایی ایرانی به کارگردانی و نویسندگی مسعود اسداللهی محصول سال ۱۳۵۴ است. مردی، که رئیس شرکتی است، عاطفه را اغفال کرده، اما حاضر به ازدواج با او نیست. مراسم ازدواج عاطفه با جوانی دیگر به هم می‌خورَد و او که اختلال حواس پیدا کرده، تصمیم می‌گیرد از خانهٔ پدری‌اش (غلامحسین) بگریزد. جوان جلنبری به نام علی و دایی رستم به قصد سرقت وارد خانهٔ غلامحسین می‌شوند. دایی رستم به دام می‌افتد و غلامحسین درصدد برمی‌آید که عاطفه را برای حفظ آبرو به مدت یک هفته به عقد دایی رستم درآورَد. عاطفه برای یافتن رئیس شرکت به شمال می‌رود و علی و دایی رستم مأمور می‌شوند تا در ازای هفتاد هزار تومان او را به خانهٔ پدر بازگردانند. علی عاطفه را می‌یابد و عاطفه، وقتی که بار دیگر از طرف رئیس شرکت رانده می‌شود، به قصد خودکشی می‌گریزد. علی او را تعقیب می‌کند و مانعش می‌شود. آن دو، بعد از ماجراهایی، در طول سفر به هم علاقه‌مند می‌شوند. علی عاطفه را به غلامحسین تحویل می‌دهد و پاداش خود را می‌گیرد. غلامحسین تصمیم می‌گیرد دخترش را به لندن بفرستد؛ اما علی به فرودگاه می‌رود و عاطفه با او همراه می‌شود.

در امتداد شب

در امتداد شب نام یک فیلم بلند سینمایی است محصول شرکت سهامی فیلم ایران (سال ۱۳۵۶) که نویسندگی بخشی از فیلمنامه و کارگردانی آن را پرویز صیاد و تهیه‌کنندگی آن را بهمن فرمان‌آرا به عهده داشته‌است. از بازیگران این فیلم می‌توان به گوگوش، سعید کنگرانی، محبوبه بیات، ناصر ممدوح، جهانگیر فروهر، ملیحه نظری، اشرف ساغر، فریده ورجاور، گیتی فروهر و اکبر دودکار اشاره کرد. در داستان این فیلم آمده پروانه، که خواننده و ستارهٔ مشهور سینما است، پس از یک ازدواج ناموفق با مردی به نام کاوه، که دارای همسر و فرزند است، رابطهٔ صمیمانه برقرار می‌کند. جوان محصلی به نام بابک، که به سرطان خون مبتلا است، شیفتهٔ پروانه است و با نامه پرانی و تمایل برای ملاقات با پروانه علاقهٔ خود را به او نشان می‌دهد. آن دو با هم آشنا می‌شوند و مدتی را با هم می‌گذرانند. وقتی پروانه از طریق مادر بابک از بیماری بابک با خبر می‌شود تصمیم می‌گیرد او را برای معالجه به خارج ببرد. در لحظه‌ای که آن دو سوار هواپیما شده‌اند بابک، در حالی که سر روی شانهٔ پروانه گذاشته، جان می‌دهد.