دانشجویی که مرگش، کلِ دولتِ مستقر را رسوا کرد
در فیلم ۱۹۸۷ وقتی که آن روز فرا برسد در سال ۱۹۸۷ و در شرایطی که کشور کره جنوبی تحت حاکمیت یک رژیم نظامی سرکوبگر قرار داشت، بازجویی غیرقانونی و مرگ یک دانشجوی جوان، منجر به تظاهرات گسترده مردمی در نقاط مختلف این کشور شد و...
برترینها: در فیلم 1987 وقتی که آن روز فرا برسد در سال ۱۹۸۷ و در شرایطی که کشور کره جنوبی تحت حاکمیت یک رژیم نظامی سرکوبگر قرار داشت، بازجویی غیرقانونی و مرگ یک دانشجوی جوان، منجر به تظاهرات گسترده مردمی در نقاط مختلف این کشور شد و...
فیلم سینمایی ۱۹۸۷ فیلمی درام محصول سال ۲۰۱۷ کشور کره جنوبی به کارگردانی جانگ جون هوان است. بازیگرانی چون کیم تائه-ری، گنگ دونگ-وون، ها جونگ-وو، کیم یون سئوک، یئو جین-گو، یو-هائه جین، پارک هی-سون و جو وو-جین در این فیلم به ایفای نقش پرداختهاند. این فیلم با بودجه ۱۴ میلیون دلاری ساخته شده و در گیشه سینماهای کره جنوبی به فروش ۵۴.۵ میلیون دلاری رسیدهاست. این فیلم که رویدادهای مربوط به جنبش دموکراسیخواهی مردم کره جنوبی در ماه ژوئن سال ۱۹۸۷ را به تصویر میکشد، در جشنوارههای مختلف برنده جوایز متعددی شده که از میان آنها میتوان به کسب سه جایزه در سی و نهمین دوره جشنواره فیلم اژدهای آبی و کسب دو جایزه در پنجاه و پنجمین دوره جشنواره ناقوس بزرگ اشاره کرد.
این فیلم روایتی واقعی دارد: یک دانشجوی 21ساله در جریان بازجویی پلیس کشته میشود. پنهانکاری پلیس که علت مرگ را حملۀ قلبی عنوان میکند باعث فوران خشم عمومی و خیزش دموکراتیک ژوئن ۱۹۸۷ میشود. سرکوب خشن و کنترل شدید رسانهها برای سقوط حکومت تکحزبی جمهوری پنجم بیفایده است و در نهایت با اصلاح قانون اساسی در اکتبر و انتخابات ریاستجمهوری در دسامبر، جمهوری ششم آغاز میشود که تا امروز نیز ادامه دارد.*
این فیلم در ٨ آذر ١٣٩٧طی جشنواره فیلم کره در پردیس کورش تهران به نمایش درآمد و کارگردان در نشست پرسش و پاسخ گفت: «فیلم را به مناسبت سیامین سالگرد این اتفاق ساختهام، خاطراتی که حتی تا امروز مردم کشورم فراموش نکردهاند. در آن سال نمیتوانستم در تظاهرات شرکت کنم و میخواستم سهم خود نسبت به قربانیان را ادا کنم. »
فیلم، هم یک گزارش دقیق تاریخی است، و هم با ریتم سریع و گروه بزرگ بازیگران (که طرفداران سینمای کره از دیدنشان لذت می برند) سرگرمکننده است. تصویر خشونت شدید نیروهای سرکوب و اندوه و درد و فریادهای دستگیرشدگان نیز واقعنما و قابل قبول است. فیلمهای « 18 مه» (2007)، «امنیت ملی» (2012)، «26 سال» (2012)، «وکیل» (2013)، «راننده تاکسی» (2017) و «مردی که کنار ایستاده» (2020)، نمونههای دیگری از علاقۀ فیلمسازان کرهای به بازتاب رخدادهای معاصر سیاسی کشورشان هستند.
*کره جنوبی با دموکراسی پویای فعلی شناخته میشود در صورتی که تاریخچۀ این کشور با دورههای متناوبی از حکومتهای دموکراتیک و استبدادی نشانگذاری شده است. تصور این نکته سخت است که کرۀ جنوبی بسیار ثروتمند امروز با یک حکومت مردمسالار، 35سال پیش در لیست ده دیکتاتوری بیرحمانۀ شناختهشده قرار داشت.
پیش از جمهوری پنجم، جمهوری چهارم نیز با قیام گوانگجو (باز هم متعاقب مرگ یک دانشجو) سقوط کرد. اعتراضات با واکنش تند پلیس ضدشورش و گارد امنیت ملی به خشونت کشیده شد. چون دوهوان از سرکوب مخالفان حمایت کرد و آنها را مزدوران و عوامل فریبخوردۀ کمونیسم نامید. بیش از ۵۰۰ نفر به ضرب گلوله یا باتوم کشته شدند و ارتش و دولت سعی کردند با بستن ورودیهای شهر و دستگیری خبرنگاران، اخبار را مخفی کنند که در نهایت بیفایده بود. دوهوان در ۱۹۹۰ محاکمه و به اعدام محکوم شد که بعدها به حبس ابد تقلیل یافت.
در سال 1987، ریکاردو 17 است. او تابستان، یک برنامه شلوغ دارد: بکارت خود را از دست می دهد، راهی برای ورود به میله ها پیدا می کند، یک ماشین دارد، با دوستان وقت می گذارد. ریکاردو به سرعت پول می گیرد، تصمیم می گیرد که از طرف ایتالیایی خود بهره برداری کند و در میان جنایات میانجیگری برقرار کند. اما همه چیز خراب خواهد شد
فیلم در سال 1987 جریان دارد، زمانی که کره جنوبی توسط یک دولت نظامی اداره میشود، یک دانشجوی کالج طی بازجویی پلیس شکنجه و کشته میشود. مقامات دولتی برای سرپوش گذاشتن به مرگ سریع عمل می کنند و بدن را میسوزانند. علی رغم تلاش مستمر برای سکوت همه کسانی که در این پرونده حضور دارند، حقیقت پخش میشود و موجب فوران خشم عمومی می شود…
اگر شما هم علاقهمند به فیلم و سریال هستید پیشنهاد میکنیم این فیلم را حتما تماشا کنید
نظر کاربران
برترینها هر کاری دوست داری بکن ...عالم محضر خداست ...وصبر خدا زیاده
فیلم خانه بتلا رو هم حتما تماشا کنید که متعادل شید
چقدر داستان این فیلم شبیه اتفاقات ایرانه
نمیدونم آقای عبدلی خودتونید یا نه اما قبلا خیلی بهتر بود این بخش. متأسفانه باید فیلم رو به زبان کره ای با زیرنویس انگلیسی گوش کنید. کلا کره ای ها و آسیای شرقی رو بخاطر اغراق در نشان دادن احساست و غیرطبیعی بودن دوست ندارم اما فیلم درام بدی هم نبود.