بازیگران و هنرمندان، یار دوازدهم تیم ملی؟
درست در روزهایی که از اردوی تیم ملی فوتبال کشورمان خبرهایی نه چندان خوشایند به گوش می رسد، عده ای از بازیگران سینما و تلویزیون در حال بستن چمدان برای مسافرت به برزیل هستند تا در قامت یار دوازدهم حامی فوتبالیست های کشورمان باشند.
روزنامه هفت صبح: درست در روزهایی که از اردوی تیم ملی فوتبال کشورمان خبرهایی نه چندان خوشایند به گوش می رسد، عده ای از بازیگران سینما و تلویزیون در حال بستن چمدان برای مسافرت به برزیل هستند تا در قامت یار دوازدهم حامی فوتبالیست های کشورمان باشند. این هم از اتفاقات حاشیه ای و البته جذاب جام بیستم است که در کنار اخبار رنگارنگ جام جهانی خودنمایی می کند.
اگر در دوره های قبل عمدتا خوانندگان به میدان می آمدند و با تک آهنگ هایی قصد بالا بردن حس ناسیونالیستی و روحیه فوتبالیست ها را داشتند، این بار بازیگران تصمیم گرفته اند نفس به نفس همراه ملی پوشان باشند و سهمی در افزایش اعتماد به نفس آنها ایفا کنند. این پروژه البته به طور خودجوش توسط هنرمندان شکل نگرفته و در قالب مستندی به نام «یار دوازدهم» اجرایی خواهد شد.
یار دوازدهم چیست؟
سی ام فروردین نشستی برای معرفی «یار دوازدهم» برگزار شد. آنچه در این نشست بیش از همه به چشم خبرنگاران آمد، ترکیب محمدرضا گلزار، سید جواد هاشمی، محمدحسین لطیفی، عزیز محمدی و البته استفاده از پیشوند «فرهنگی و هنری» برای این پروژه بود. سید جواد هاشمی در مقام تهیه کننده ابتدا مزایای این طرح را برشمرد و اشاره کرد: «نتیجه حضور هنرمندان در کنار تیم فوتبال، معطوف شدن ذهن مردم به یاری و حمایت از تیم ملی و انتقال انرژی مثبت به فوتبالیست ها است.»
او از محمدحسین لطیفی به عنوان کارگردان، الهام چرخنده، مجری طرح و هومن طالبی سرمایه گذار پرده برداشت و البته تاکید کرد: «برای این کار برگشت سرمایه هم برای سرمایه گذار در نظر گرفته شده و قرار است تبلیغات یک شکل هنری پیدا کند و یک مسابقه و فیلم مستند برای عرضه در شبکه نمایش خانگی آماده شود.»
در این نشست همچنین عنوان شد که سرمایه گذاری اولیه برای اعزام هنرمندان و ورزشکاران چهار میلیارد تومان است و قرار نیست همه کسانی که نام شان به عنوان حمایت کننده تیم ملی در این پروژه ذکر می شود به برزیل اعزام شوند چون برخی از آنها درگیر پروژه های سینمایی و تلویزیونی خود هستند.
سازندگان بعد از پایان جام جهانی تصمیم دارند آن را در ۲۲ قسمت از طریق شبکه نمایش خانگی روانه بازار کنند. آنطور که از لابلای گفته های سازندگان «یار دوازدهم» برمی آید این پروژه مستند صرف نیست و بخشی از آن به صورت مسابقه طراحی شده است.
هزینه هر نفر ۳۰ میلیون تومان
تا الان اسم های زیادی برای حضور در برزیل رسانه ای شده اما براساس آخرین خبر رسمی فعلا ۱۳ نفر قرارداد بسته اند. نسرین مقانلو، لاله اسکندری، کامران تفتی، سام درخشانی، نیوشا ضیغمی، حسام نواب صفوی، بهنوش بختیاری، بهاره رهنما، پیمان قاسمخانی، لیلا بلوکات، نیما شاهرخ شاهی، فاطمه گودرزی و محمدرضا گلزار بازیگرانی هستند که حضورشان در برزیل قطعی است.
شاید برایتان سوال باشد که هزینه حضور هر بازیگر در کنار تیم ملی چقدر تمام می شود. طبق قراردادی که تهیه کننده با هر بازیگر می بندد، او پکیجی کامل شامل بلیت رفت و برگشت و هزینه اقامت دریافت می کند که مبلغ تمام شده آن چیزی حدود ۳۰ میلیون تومان می شود. با این حساب تا الان که حضور ۱۳ نفر در برزیل قطعی شده، سرمایه گذار باید ۳۹۰ میلیون تومان کنار بگذارد.
البته این هزینه سوای دستمزدی است که هر بازیگر بابت حضورش در این فیلم - مسابقه می گیرد. به اینها اضافه کنید دستمزد کارگردان، عوامل مختلف فنی، هزینه های پست پروداکشن، هزینه موسسه پخش کننده تبلیغات...
پژمان ۲ در برزیل؟
سازندگان «یار دوازدهم» برای بازگشت سرمایه شان تصمیم گرفته اند با چند ترفند، جذابیت این فیلم - مسابقه را دو چندان کنند. یکی از طرح های آنها استفاده از زوج پژمان جمشیدی و سام درخشانی است که در سریال «پژمان» حضوری موفق داشتند. قطعا کاراکتر بامزه این دو نفر در کنار اتفاقات فوق دراماتیک جام جهانی می تواند برگ برنده فیلم لطیفی شود. شائبه استفاده از ثمره «پژمان» در «یار دوازدهم» وقتی قوت می گیرد که نام پیمان قاسمخانی، سام درخشانی و بهاره رهنما به عنوان ستون های اصلی سریال در فهرست اولیه این پروژه به چشم می خورد.
پژمان جمشیدی هم در آخرین پستی که در اینستاگرامش منتشر کرد از حضورش در جام جهانی خبر داده بود و بعید نیست در فهرست بعدی شاهد اسمش باشیم. البته قضایا به همین سادگی هم که فکرش را می کنید نیست! این رویا در صورتی محقق می شود که سازندگان ابتدا حق رایت شبکه سه، محسن چگینی (تهیه کننده)، سروش صحت (کارگردان) و پیمان قاسمخانی (نویسنده) را بپردازند و مبلغی مجزا به عنوان دستمزد به جمشیدی، درخشانی و رهنما بدهند.
این در شرایطی است که پیمان قاسمخانی قصد ساخت سینمایی «پژمان» را دارد و به احتمال زیاد اکران فیلم با توزیع «یار دوازدهم» همزمان می شود. نتیجه ساده ای که از با کنار هم قرار دادن تکه های این پازل به دست می آید، این است که ترفند بهره گیری از پژمانی ها عملا امکان ندارد، مگر سازندگان سرکیسه را به شدت شل کنند!
ریسکی به نام شبکه نمایش خانگی
پروژه ای در قد و قواره «یار دوازدهم»، با بلند پروازی صرف و تکیه بر شعارهایی مثل «وظیفه ملی در حمایت از تیم فوتبال» و شعارهایی از این دست محکوم به شکست است. سازندگان وقتی می توانند با خیال راحت وارد گود شوند که از بازارشان مطمئن باشند.
به کرات از حال و روز شبکه نمایش خانگی نوشته ایم؛ اینکه به خاطر سوءمدیریت این رسانه عملا ورشکسته شده و حتی کارگردان محبوبی چون مهران مدیری نتوانست در آن دوام بیاورد. اینکه برای خیلی ها هنوز سه هزار تومان مبلغ زیادی است و حاضر به خرج کردن آن برای خرید یک محصول شبکه نمایش نیستند، اینکه ذائقه عمومی اشباع شده و باید ترفندهای تازه برای ترغیب مشتری داشت، اینکه بازار قاچاق اجازه نفس کشیدن نمی دهد و ...
ریسکی به نام لطیفی
حالا در این شرایط که سازندگان «یار دوازدهم» عنان پروژه شان را به کف کارگردانی سپرده اند که تجربه موفقی در شبکه نمایش خانگی نداشته، جای تعجب دارد. محمدحسین لطیفی که روزگاری قرار بود «اثری ماندگار» برای شبکه نمایش خانگی بسازد، نتوانست از پس دو فصل «قلب یخی» بربیاید و شخصا سهم زیادی در بی اعتمادی مردم به این شبکه را ایفا کرد.
او در «ساخت ایران» هم نتوانست مخاطبان را راضی کند و این سریال به دلیل کیفیت پایین عملا به پروژه ای شکست خورده تبدیل شد. وزن لطیفی در تلویزیون هم بعد از سریال «نوبت عاشقی» پایین آمده و گویا کارگردان پرانرژی سال های دور، این روزها چندان «حالی» ندارد. خودش در اعترافی صادقانه در نشست خبری «یار دوازدهم» گفته بود: «پس از مدتی که درگیر کارهای مختلف بودم، قصد داشتم فیلم مستندی بسازم تا خودم را در این عرصه محک بزنم تا کمی از فشارهای کارم هم کم شود.»
این اظهارنظر اما با تصمیم جدید لطیفی منافات دارد. او عزمش را جزم کرده که از حضور در برزیل نهایت استفاده را ببرد و فیلم سینمایی اش را هم کارگردانی کند: «رویای من برزیل»، یک کار کاملا مستقل است و هیچ ربطی به پروژه «یار دوازدهم» ندارد که ۵۰ درصد از فیلمبرداری آن در کشور برزیل و ۵۰ درصد از فیلمبرداری آن در ایران انجام خواهد شد: «ابتدا سکانس های پایانی کار را در برزیل فیلمبرداری خواهیم کرد و سپس برای ادامه مراحل تولید به ایران خواهیم آمد.»
جناب لطیفی در حالی دو هندوانه در دست گرفته که اصلا تجربه خوبی از فیلمسازی در دیار غربت ندارد. او چند ماه پیش در گفتگو با هفت صبح اشاره کرده بود، شرایط «ساخت ایران» در لبنان به قدری سخت بود که تصمیم گرفته فقط به فکر جمع کردن کار باشد حتی به قیمت از دست رفتن کیفیت. در برزیل چه خواهد شد، باید منتظر ماند.
ما هم امیدواریم
نظر عمومی درباره اعزام هنرمندان به جام جهانی چندان مثبت نیست. این نکته را می توان از انبوه کامنت های کاربران سایت های مختلف رصد کرد. مهراب قاسمخانی فیلمنامه نویس خوش قریحه، چند روز پیش پستی در صفحه شخصی اش به اشتراک گذاشت و با مطایبه خطاب به مخالفان گفت: «این پروژه تهیه کننده شخصی داره که هزینه رو از جیبش میده و ما هم در برابرش در یک پروژه دیگه با ایشون همکاری می کنیم و هم امیدواریم ایشون سود کنن.»
سوای این که بده بستان هنرمندان با تهیه کننده «یار دوازدهم» به چه شکل است و اصلا در بازار پیچیده تولیدات فرهنگی می توان کار بهتری انجام داد یا نه، ما هم امیدواریم این پروژه با کیفیت به سرانجام برسد تا هم سرمایه گذار سود کند، هم شبکه نمایش خانگی در انبوه تولیدات ضعیف بیش از این دچار ضرر نشود. تجربه ثابت کرده مردم هزینه کار خوب را می پردازند، به شرطی که «خوب» باشد.
ارسال نظر