قوانین تربیت صحیح کودکان

این قانون‌های تربیت مهم‌ترین اصول تربیتی هستند که بیش ترین کارآمدی را دارند و در اکثر موارد صدق می‌کنند.

روزنامه آرمان امروز: این قانون‌های تربیت مهم‌ترین اصول تربیتی هستند که بیش ترین کارآمدی را دارند و در اکثر موارد صدق می‌کنند.

تحسین و پاداش

بهترین پاداش برای کودکان تعریف، تمجید، تحسین و محبتِ شماست.

ثبات قدم و استمرار

وقتی مقرراتی را برای کودکتان تعیین می‌کنید، نباید آن را به سادگی تغییر دهید. اغلب والدین برای برقراری آرامش در خانه و یا پایان دادن به گریه فرزندانشان، قوانین را نقض می‌کنند اما اگر قاعده ای را تعیین کردید، هیچ کس (همسرتان، مادربزرگ و حتی خود شما) نباید آن را نقض کند و همگی باید آن را محترم بشمارید. قانون وقتی قانون است که همه آن را رعایت کنند و در برابر آن مطیع باشند.

برقراری روال معین

نظم و روال مشخصی را در خانه برقرار کنید. مهم‌ترین اصل در برقراری روال معین در زندگی؛ تعیین وقت دقیق خوابیدن، بیدار شدن و غذا خوردن است. وقتی روال مشخصی را در زندگی برقرار کردید، فقط در موارد خاص مانند زمان سفر یا بیماری می‌توانید انعطاف به خرج دهید. تربیت صحیح فقط با وجود نظم امکان پذیر است اما این فقط فرزند شما نیست که باید نظم را رعایت نماید بلکه تمام اعضای خانواده باید منظم باشند تا کودک منظم زندگی کند و امکان تربیتش فراهم شود. تعیین روال مشخص، چهارچوبِ برنامه خانواده است و باید آن را حفظ کرد اما افراط نکنید و عاقلانه انعطاف به خرج دهید.

حدو حدود و خط قرمزها

کودکان باید به طور کامل با حد و حدود و خط قرمزها آشنا باشند و به وضوح بدانند چه کارهایی پذیرفته و کدام یک غیر قابل قبول هستند. با تعیین حد و حدود برای فرزندتان مشخص می‌کنید، از وی چه انتظاری دارید و محدوده آزادی عمل او تا کجاست.

نظم

حفظ حد و حدود و خط قرمزها با رعایت نظم امکان پذیر می‌شود و نظم یعنی نظارتی قاطعانه و عادلانه. نکته پر اهمیت این است که هرگز نباید نظم را با استفاده از خشونت و تنبیه برقرار کنید.

هشدارها

هشدار دو نوع است.در هشدار نوع اول برنامه بعدی روزانه را به اطلاع کودک می‌رسانید. برای مثال به او اطلاع می‌دهید تا چند دقیقه دیگر سفره غذا پهن می‌شود. در هشدار نوع دوم رفتارِ نامناسب فرزندتان را به او گوشزد می‌کنید، در واقع به او فرصت می‌دهید تا رفتار خود را تصحیح کند.

انتظارات

بهتر است به فرزندتان بگویید چه انتظاری از او دارید و چه رفتاری را می‌پسندید. برای این منظور، با او راجع به خواسته‌هایتان صحبت کنید اما از ارائه توضیح اضافه، استدلال و پیچیده کردن موضوع پرهیز کنید و فقط نکته اصلی را به ساده ترین شکل ممکن بیان کنید. به خاطر بسپارید؛ توضیح‌های خود را متناسب با سن فرزندتان بیان کنید و از آن‌ها سوال کنید آیا متوجه شده که چرا چنین انتظاری از او دارید یا خیر، تا اینکه به تدریج نظم مورد نظر شما را بپذیرد.

محدودیت‌ها

خونسرد بوده و بر اعصاب خود مسلط باشید. بدون شک تصمیم نهایی بر عهده شما والدین است. نافرمانی را نباید با خشم و فریاد پاسخ دهید، همچنین اجازه ندهید، کودکان به سهولت با اعصابتان بازی کنند.

مسئولیت‌پذیری

کودکان در نهایت روزی بزرگ خواهند شد پس به آن‌ها اجازه رشد بدهید. به آنها امکان دهید، کارهای کوچک را خودشان به تنهایی انجام دهند و موفقیت‌های هر چند ناچیز به دست آورند تا اعتماد به نفسشان پرورش یابد و مهارت‌های زندگی و توانایی‌های اجتماعی در آنها تقویت شود. اما یادآوری می‌کنم که انتظارهای شما باید متناسب با سن و توانایی‌های آنها باشد، در غیر این صورت به جای برنده شدن، بازنده بودن را به فرزند خود می‌آموزید.