روش های صحیح تربیت کودکان
اگر والدين از روش‌هاي صحيح تربيتي آگاه باشند، با تمرين و به مرور زمان تجربه و مهارت آنان افزايش خواهد يافت و در تربيت فرزندشان موفق‌تر خواهند بود.
شرق: وقتي تصميم مي‌گيريد كه صاحب فرزند شويد، در واقع مسووليت سنگين و بلندمدت تربيت او را پذيرفته‌ايد. تربيت به معني تعليم دادن و پروراندن است. وقتي فرزندان خود را تربيت مي‌كنيد، به آنها مي‌آموزيد چگونه رفتار كنند. يعني شما با قانون‌گذاري و اعمال انضباط به آنها كمك مي‌كنيد تا تكليف خود را بدانند. اين مساله احساس امنيت و آرامش‌خاطر آنان را افزايش مي‌دهد و از آنجايي كه كودكان دوست دارند احساس كنند والدين‌شان از آنان راضي هستند با ارايه توجه و محبت مناسب از سوي خانواده گام مهمي در ارتقاي بهداشت روان كودك و اطرافيان برداشته مي‌شود.
كودك بدون مشكل وجود ندارد ولي مشكلات كودكان قابل درمان است. نكته مهم نحوه برقراري اصول تربيتي است. چنانچه اصول تربيت اشتباه باشد يا با خشونت و بي‌تفاوتي ارايه شود، كودك آن را نمي‌پذيرد. يك خانواده خوب بايد بتواند تربيت و انضباط را به نحوه شايسته‌اي برقرار كند. در تربيت فرزندان مانند هر كار ديگر با مشكلاتي روبه‌رو خواهيم شد. اگر والدين از روش‌هاي صحيح تربيتي آگاه باشند، با تمرين و به مرور زمان تجربه و مهارت آنان افزايش خواهد يافت و در تربيت فرزندشان موفق‌تر خواهند بود.
قطعا موارد زيادي وجود دارد كه دوست داريد به فرزندان خود بياموزيد ولي هيچ رفتاري با يك‌بار آموختن به دست نمي‌آيد و آنان نيز هميشه براي فرا گرفتن آمادگي ندارند. آموزش نياز به وقت، حوصله و موقعيت‌شناسي دارد. اگر والدين در اين كار پشتكار نداشته باشند، خسته و بي‌حوصله شوند يا از كوره در روند، احترام خود را نزد فرزندان از دست خواهند داد. در اين صورت فرزندان به خواسته‌هاي آنها بي‌توجه خواهند شد و خود را موظف به انجام آنها نخواهند دانست. تربيت مسووليتي يك روزه نيست، آرامش، پايداري و مقاومت مي‌خواهد و تا زماني كه يك اصل تربيتي حاصل شود، فرزند شما بارها اشتباه خواهد كرد. بنابراين در كوتاه‌مدت نمي‌توان انتظار پيشرفت زيادي داشت.
مشكلات كودكان معمولا يك‌شبه حل نمي‌شود و تغييرات در كودكان و بالغان تدريجي، آرام و مرحله به مرحله صورت مي‌گيرد. برخي والدين وقتي در تغيير عادات و رفتارهاي فرزندشان به مشكل برمي‌خورند، به سرعت آشفته و نااميد مي‌شوند و اعتماد به نفس خود را از دست مي‌دهند. حال آنكه بايد به پيشرفت‌هاي كوچك و تدريجي فرزندشان توجه كنند زيرا كليد پيشرفت‌هاي بزرگ، تشويق پيشرفت‌هاي كوچك است.
فرزند شما ممكن است مشكلات متعددي داشته باشد ولي اگر شما بخواهيد همه موارد را باهم اصلاح كنيد، هرگز موفق نخواهيد شد. براي موفقيت بايد تنها يك مشكل را در نظر بگيريد و پس از حل آن به نوبت به مشكل ديگري بپردازيد. هدف‌تان را با كلمات ساده‌اي كه براي كودك قابل فهم باشد برايش توضيح دهيد و به او بگوييد در اين مورد خاص دقيقا چه انتظاري از او داريد، مثلا: مي‌خواهم قبل از آمدن سر سفره دست‌هايت را صابون بزني! سپس به پيشرفت‌هاي هرچند كوچك كودك در راه اصلاح رفتارش دقت كنيد، مثلا: قبلا اصلا صابون نمي‌زده و حالا يك‌مرتبه صابون زده است، هرچند توقع ما چهار مرتبه صابون در روز باشد و با واكنش‌هاي مثبت و تحسين‌آميز به او بفهمانيد كه رفتارش مناسب و مورد پسند است.
اهداف خود را متناسب با سن، شخصيت، توانايي، رشد عقلي و شرايط محيطي فرزندتان تعيين كنيد. همه كودكان در يك سن خاص وارد مرحله مشابهي نمي‌شوند و ميزان آموزش‌پذيري آنها نيز به يك ميزان نيست. با توجه به اينكه همه افراد يك‌جور نيستند و موقعيت‌ها نيز متفاوت است يك راه‌حل قطعي و مستقل براي هر مشكلي وجود ندارند. راه‌حلي كه امروز در مورد فرزندتان موثر است، ممكن است فردا تاثيرش را از دست بدهد يا روشي كه براي يكي از كودكان‌تان جواب مي‌دهد، شايد براي ديگري بي‌فايده باشد. اگر حوصله كنيد، مي‌توانيد حتي روش‌هاي ابتكاري و موثرتري خلق كنيد كه بنا به شرايط خاص شما طراحي شده باشد.
و در نهايت آنكه موفقيت والدين در تغيير رفتارهاي كودك نيازمند هماهنگي بين پدر و مادر است. پيش از هر اقدامي، رفتارهايي را كه مي‌خواهيد اصلاح كنيد، دقيقا مشخص كنيد و براي رفع آن برنامه‌اي هماهنگ طراحي كنيد. شما و همسرتان بايد پيش از دست زدن به هر كاري در مورد كودك‌تان اتفاق‌نظر داشته باشيد. وقتي تصميم خود را گرفتيد و روي برنامه اجرايي توافق كرديد، هر دو هماهنگ و يكسان عمل كنيد.
كودك بدون مشكل وجود ندارد ولي مشكلات كودكان قابل درمان است. نكته مهم نحوه برقراري اصول تربيتي است. چنانچه اصول تربيت اشتباه باشد يا با خشونت و بي‌تفاوتي ارايه شود، كودك آن را نمي‌پذيرد. يك خانواده خوب بايد بتواند تربيت و انضباط را به نحوه شايسته‌اي برقرار كند. در تربيت فرزندان مانند هر كار ديگر با مشكلاتي روبه‌رو خواهيم شد. اگر والدين از روش‌هاي صحيح تربيتي آگاه باشند، با تمرين و به مرور زمان تجربه و مهارت آنان افزايش خواهد يافت و در تربيت فرزندشان موفق‌تر خواهند بود.
قطعا موارد زيادي وجود دارد كه دوست داريد به فرزندان خود بياموزيد ولي هيچ رفتاري با يك‌بار آموختن به دست نمي‌آيد و آنان نيز هميشه براي فرا گرفتن آمادگي ندارند. آموزش نياز به وقت، حوصله و موقعيت‌شناسي دارد. اگر والدين در اين كار پشتكار نداشته باشند، خسته و بي‌حوصله شوند يا از كوره در روند، احترام خود را نزد فرزندان از دست خواهند داد. در اين صورت فرزندان به خواسته‌هاي آنها بي‌توجه خواهند شد و خود را موظف به انجام آنها نخواهند دانست. تربيت مسووليتي يك روزه نيست، آرامش، پايداري و مقاومت مي‌خواهد و تا زماني كه يك اصل تربيتي حاصل شود، فرزند شما بارها اشتباه خواهد كرد. بنابراين در كوتاه‌مدت نمي‌توان انتظار پيشرفت زيادي داشت.
مشكلات كودكان معمولا يك‌شبه حل نمي‌شود و تغييرات در كودكان و بالغان تدريجي، آرام و مرحله به مرحله صورت مي‌گيرد. برخي والدين وقتي در تغيير عادات و رفتارهاي فرزندشان به مشكل برمي‌خورند، به سرعت آشفته و نااميد مي‌شوند و اعتماد به نفس خود را از دست مي‌دهند. حال آنكه بايد به پيشرفت‌هاي كوچك و تدريجي فرزندشان توجه كنند زيرا كليد پيشرفت‌هاي بزرگ، تشويق پيشرفت‌هاي كوچك است.
فرزند شما ممكن است مشكلات متعددي داشته باشد ولي اگر شما بخواهيد همه موارد را باهم اصلاح كنيد، هرگز موفق نخواهيد شد. براي موفقيت بايد تنها يك مشكل را در نظر بگيريد و پس از حل آن به نوبت به مشكل ديگري بپردازيد. هدف‌تان را با كلمات ساده‌اي كه براي كودك قابل فهم باشد برايش توضيح دهيد و به او بگوييد در اين مورد خاص دقيقا چه انتظاري از او داريد، مثلا: مي‌خواهم قبل از آمدن سر سفره دست‌هايت را صابون بزني! سپس به پيشرفت‌هاي هرچند كوچك كودك در راه اصلاح رفتارش دقت كنيد، مثلا: قبلا اصلا صابون نمي‌زده و حالا يك‌مرتبه صابون زده است، هرچند توقع ما چهار مرتبه صابون در روز باشد و با واكنش‌هاي مثبت و تحسين‌آميز به او بفهمانيد كه رفتارش مناسب و مورد پسند است.
اهداف خود را متناسب با سن، شخصيت، توانايي، رشد عقلي و شرايط محيطي فرزندتان تعيين كنيد. همه كودكان در يك سن خاص وارد مرحله مشابهي نمي‌شوند و ميزان آموزش‌پذيري آنها نيز به يك ميزان نيست. با توجه به اينكه همه افراد يك‌جور نيستند و موقعيت‌ها نيز متفاوت است يك راه‌حل قطعي و مستقل براي هر مشكلي وجود ندارند. راه‌حلي كه امروز در مورد فرزندتان موثر است، ممكن است فردا تاثيرش را از دست بدهد يا روشي كه براي يكي از كودكان‌تان جواب مي‌دهد، شايد براي ديگري بي‌فايده باشد. اگر حوصله كنيد، مي‌توانيد حتي روش‌هاي ابتكاري و موثرتري خلق كنيد كه بنا به شرايط خاص شما طراحي شده باشد.
و در نهايت آنكه موفقيت والدين در تغيير رفتارهاي كودك نيازمند هماهنگي بين پدر و مادر است. پيش از هر اقدامي، رفتارهايي را كه مي‌خواهيد اصلاح كنيد، دقيقا مشخص كنيد و براي رفع آن برنامه‌اي هماهنگ طراحي كنيد. شما و همسرتان بايد پيش از دست زدن به هر كاري در مورد كودك‌تان اتفاق‌نظر داشته باشيد. وقتي تصميم خود را گرفتيد و روي برنامه اجرايي توافق كرديد، هر دو هماهنگ و يكسان عمل كنيد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
خیلی خوب بود ولی کم لطفا اطلاعات را بیشتر کنید
تربیت فرزندان
من: پروردگارا بھترین روش تربیت فرزندان زیر سن بلوغ چیست؟
او: اینکه والدین در رابطه با آنان تقوای عاطفی داشته باشند و به پرستش آنان
نپردازند و آنان را مبدّل به آرزو و آرمان خود نکنند و امیال فرزندان موجب
بی تقوائی و گناه در والدین نشود و فرزندان مبدّل به فکر و ذکر آنان نشوند .
در اینصورت فرزندان موجب عزّت و لذّت و رشد آنان می شوند .
خداوند خودش کودکان زیر سنّ عقل را تربیت می کند و والدین قادر به تربیت
فرزندان خود نمی باشند فقط کافی است که جھل و جنون و ھوس ھای خود را
به فرزندان تحمیل نکنند و فرزندان را اسباب بازی خود نسازند . این کودکانند
که والدین خود را تربیت می کنند زیرا تحت تربیت مستقیم من ھستند .
از کتاب " من ، تو ، او " استاد علی اکبر خانجانی
-----------------------------------
تعلبم و تربیت فرزندان
٣٧ – وظایف واجب والدین در تعلیم و تربیت فرزندان امور ذیل می باشند :
الف – راستگوئی و بی ریائی پیشه نمودن با فرزندان و آنھا را به طریقی وادار به
دروغ ننمودن و ھمواره خطرات دروغ را به آنھا یادآوری کردن .
ب – آداب اخلاقی را در حریم خانه رعایت نمودن .
ه – فرزندان را دعوت به قناعت و ساده زیستی نمودن .
و – در سر آغاز جوانی فرزندان را به ازدواج ترغیب کردن و آنھا را تا حد امکان در این
امر یاری نمودن و آنھا را در انتخاب ھمسر آزاد گذاشتن و راھنمائی کردن .
ح – فرزندان را از پُر خوری و بازیگری زیاده از حد باز داشتن .
ط – فرزندان را به چشم اموال خصوصی خود نگاه نکردن و برای آیندۀ آنھا در نزد
خود و برای خود سرمایه گذاری مادیّ یا معنوی نکردن .
از کتاب " چه باید کرد " استاد علی اکبر خانجانی
-----------------------------------------
الفبای تعلیم و تربیت
30- یعنی هر کجا که تربیت کودکان به زور و تهدید و تطمیع کشیده می شود انحراف
آغاز شده است. این حداقل و اساس و مقدمه ای بر تربیت است. و این بدان معناست
که اگر کسی تربیت کردن نمی داند بهتر است هیچ کاری نکند تا لااقل موجب گمراهی نشود.
31- کسی که نمی تواند نیکی را انتقال دهد اگر دست به زور زند ایجاد ریا می کند که همان
شرارت پنهان است که بدترین بدیهاست و شدیدترین گمراهی را پدید می آورد.
32- اختیار و آزاد نهادن کودکان بهمراه نظارت و مراقبت خود حداقل تربیت است زیرا
کودک را بخود وا می نهد و کودک جبراً به فطرت خود رجوع می کند و لذا تحت تربیت
الهی قرار می گیرد.
33- اگر کودکان را مجبور به شرارت و دروغ نسازیم و بخود رهایشان کنیم تحت ولایت
الهی تربیت می شوند . و این ریشه ای ترین تربیت است که خداوند رب العالمین است .
و اینست که اکثر کودکان یتیم از جمله بهترین تربیت یافتگان هستند.
از کتاب " سیر و سلوک عرفانی - الفبای تعلیم و تربیت" استاد علی اکبر خانجانی
---------------------------------------
والدین، شرمسار باشید!
با والدین
ای عاق کنند گان فرزندان خویش دیر یا زود . چه چیز را عاق می کنید ؟ مگر
نه اینکه میوۀ وجودتان را ؟
این بسیار خوب است که خودتان را عاق کنید در سیمای فرزندان نمک نشناس
و نا خلف خود . آنان قیامت شمایند و از آنان رھائی ندارید زیرا از خودتان رھائی ندارید .
پس دست از عاق کردن بردارید و ببینید که آنھا جمال باطن شمایند . از دیدنشان شرمسار
باشید تا شاید دگر شوند و دگر شوید .
---------------
چگونه انسان می تواند بواسطۀ مدفوع خود ، جوان شده و جاوید گردد ؟ بچّه ھایتان را
مزبلۀ ناکامیھای خود ساختید و اینک گند این زباله دان دماغتان را می سوزاند . شما با
والدین خود ھمان بوده اید که فرزندانتان با شمایند .
از کتاب " ابر انسان " استاد علی اکبر خانجانی
------------------------------------------
کودک 2
و كیست كه به سئوال كودكان پاسخ دھد و آنھا را با قاقاليلي خفه نكند؟
كیست كه به كودكش بگوید « نمي دانم » آنگاه از كودكش براي پاسخ به
معماھاي وجود بھره جوید و در واقع كودك خود را مراد و مرشد خود قرار دھد؟
-----------------
پیامبر اسلام ص می گوید : « والدین بایستي تا ھفت سالگي مرید فرزندان خود باشند »
البته این مریدي ربطي به آخور بستن كودك ندارد.
------------------
كودكان قدرتمندترین تربیت كنندگان والدین خویش ھستند بشرطي كه والدین
میلي به تربیت خویشتن داشته باشند و این حقیقت را در یافته باشند كه آنان
تربیت كننده كودكان خود نیستند و بلكه بالعكس است.
-----------------------------
آنچه كه یك كودك ذاتاً شبانه روز به آن محتاج ميباشد توجّه فزاینده والدین
وخاصه مادر است و تغذیه و نظافت به موقع یك امر ثانویه است كه یكي از
نتایج طبیعي و بموقعِ چنین توجّھي ميباشد.
---------------------------
نسبت دادن صفت بازیگري و بازیگوشي به كودك یك اتھام وارونه است زیرا
این والدین ھستند كه با كودك خود بازي ميكنند و او را مبدل به یك عروسك
و بازیچه ميسازند.
------------
از کتاب " معماهای عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی
با سلام لطفا مطالب را مختصر و مبسوط (همه جوانب) مطرح بفرمایید! ممنون
بسیار عالی بود مطالب