ورزش را ۲۰ بگير، بقيه‌اش با من!

برترین ها: در حال حاضر با توجه به آمدن تكنولوژي‌هاي جديد كامپيوتري و در نتيجه سرگرم شدن هر چه بيشتر كودكان با اين وسايل، فعاليت بدني كودكان كاهش چشمگيري پيدا كرده است. از سوي ديگر مربيان مدارس نيز نسبت به ورزش و لزوم بازي و تحرك كودكان بي‌تفاوت شده‌اند و زنگ ورزش به زنگي براي جبران عقب‌ماندگي‌هاي درسي تبديل شده است. برخي اوقات هم در برخي مدارس به بهانه اتلاف وقت، زنگ ورزش حذف مي‌شود. اين در حالي است كه كودكان براي رشد جسمي و ذهني به ورزش نياز دارند و كاهش فعاليت بدني باعث ايجاد اختلالاتي مانند اضافه وزن و چاقي، بي‌خوابي، هيجان و استرس، رشد نامتعادل و نامناسب اندام‌ها، اختلال در دستگاه‌هاي بدن و... مي‌شود. براساس آمار سازمان جهاني بهداشت از ۳۰ سال پيش تاكنون به‌دليل بي‌توجهي به اهميت ورزش و فعاليت بدني در كودكان ميزان اضافه وزن در آن‌ها ۳ برابر و ميزان ابتلاي آن‌ها به ديابت نوع ۲كه ناشي از اضافه وزن است ۲برابر شده است. كودكان ذاتا فعالیت كردن را دوست دارند و تبدیل فعالیت‌های بدنی به یك عادت برای آن‌ها نه تنها سرگرم‌كننده است بلكه سلامت‌شان را به همراه دارد. برای رشد سالم كودكان باید به فعالیت بدنی آن‌ها اهمیت دهید. كافي است به تحقيقات مختلفي كه در اين زمينه انجام شده توجه كنيد تا به نقش فعاليت بدني حتي در بهبود نمرات كودكان پي‌ببريد.



در حالي كه فعاليت فيزيكي به‌عنوان عاملي براي بهبود آمادگي جسماني كودكان و پايين آوردن خطر ابتلا به چاقي مطرح است، تحقيقات جديد نشان مي‌دهد، همين ورزش و فعاليت فيزيكي مي‌تواند به عملكرد بهتر كودكان در مدرسه نيز كمك كند.

محققان هلندي 14 پژوهش از نقاط مختلف دنيا را كه به بررسي رابطه بين فعاليت فيزيكي و عملكرد تحصيلي كودكان مربوط مي‌شد، مطالعه كردند. آن‌ها به اين نتيجه رسيدند كه رابطه مثبت معني‌داري بين اين 2 مقوله وجود دارد. اين تحقيق در مجله پزشكي كودكان و نوجوانان منتشر شده است.

در حالي كه آن‌ها نتوانستند دليل اين‌كه چرا بين اين 2 موضوع رابطه‌اي وجود دارد بررسي كنند، با استناد به پژوهش‌هاي قبلي اعلام كردند كه به‌نظر مي‌رسد فعاليت بدني منظم بايد به عملكرد بهتر مغز مرتبط باشد. تاثير اين فعاليت‌ها بر مغز مي‌تواند شامل عوامل مختلفي باشد از جمله اين‌كه موجب افزايش جريان خون و اكسيژن در مغز شده و همچنين سطوح مواد شيميايي در مغز بالاتر رفته و همين موجب بهبود خلق و خو مي‌شود و علاوه بر آن، در همان زمان باعث ایجاد سلول‌های عصبی جدید و انعطاف‌پذیری محل تماس 2 عصب می‌شود.


نتايج يكسري پژوهش‌ها زماني منتشر شد كه بسياري از سيستم‌هاي مدارس به منظور صرفه‌جويي در هزينه‌ها درصدد كاهش يا حذف برنامه‌هاي ورزشي و تربيت بدني هستند. پزشكان اميدوار هستند كه اين يافته‌هاي تازه بار ديگر بر ورزش تاكيد داشته باشدو مسئولان مدارس را وادار به توجه بيشتر به اين مبحث درسي و البته تندرستي كند.

دكتر اندرو ایدزمن از مركز پزشكی استیون و الكساندرا كوهن اظهار نظر كرد كه آنچه ما نمی‌توانیم به آن ادامه دهیم این است كه فعالیت های جسمی را در برنامه كودكان دبستانی كم كنیم، با این گمان كه این كار وضعیت آموزشی آن‌ها را بهبود می‌دهد. زيرا در واقع این كار ممكن است نتیجه عكس برای ما داشته باشد. مسئولان مدارس فكر مي‌كنند فعاليت‌هاي بدني در مدارس مي‌تواند مخل عملكرد تحصيلي مناسب شود. علاوه بر آخرين بررسي تحقيقات، پژوهشي كه در سال ۲۰۱۰ توسط مركز كنترل و پيشگيري از بيماري‌ها روي ۵۰ مطالعه انجام شده نشان مي‌دهد؛ بيش از نيمي از آن‌ها ارتباط مثبت فعاليت بدني از جمله آموزش‌هاي ورزشي، زنگ تفريح و فعاليت‌هاي فوق‌ برنامه را با عملكرد درسي بهتر نشان مي‌دهد و در حدود نيمي از بررسي‌ها هيچ تاثيري را نشان نداد.



همكاران گيه‌ر در دانشگاه كاروليناي شمالي تصميم گرفتند، تحقيقي را در مدارس ابتدايي انجام دهند. آن‌ها 40 دقيقه فعاليت فيزيكي روزانه را كه شامل آموزش در سطوح مختلف بود را در برنامه كودكان گنجاندند. وقتي نتايج نمرات دانش‌آموزان اعلام شد بسياري از آن‌ها نسبت به ترم قبل عملكرد بهتري داشتند اما حتي اگر ورزش از نظر درسي كمكي به دانش‌آموزان نكند همچنان مقوله مهمي به حساب مي‌آيد.گيه‌ر مي‌گويد: «ورزش فوايد زيادي از جمله كاهش چاقي، ديابت كودكان و بهبود عملكرد قلبي- عروقي را به همراه دارد.» در حال حاضر كودكان تمام اوقات فراغت‌شان را با تكنولوژي‌هاي روز و بازي‌هاي ويدئويي پر مي‌كنند و مسئله مهم آن است كه مغز ما با تكنولوژي ذهني طراحي نشده است بلكه با فعاليت بدني طراحي شده و كودكان بايد از اين توانايي استفاده كنند چون در غير اين‌صورت آن را از دست مي‌دهند.


برخي از تحقيقات نشان مي‌دهد مهارت‌هاي تمركز، حافظه، اعتماد به نفس، عزت نفس و مهارت‌هاي كلامي از جمله پيشرفت‌هاي ذكر شده در دانش‌آموزاني است كه در مدرسه فعاليت بدني داشته‌اند. محققان مركز پيشگيري و كنترل بيماري‌ها اعلام كردند كادر مدرسه، مديران و معلمان مي‌توانند مطمئن باشند كه افزايش زمان فعاليت فيزيكي در مدارس نمي‌تواند تاثير منفي بر عملكرد درسي كودكان داشته و حتي ممكن است تاثير مثبتي هم به همراه داشته باشد.

پژوهشگران می‌گویند، به مطالعه‌های بیشتری نیاز است تا دریابیم چه میزان ورزش تاثیرهای مثبت بر یادگیری دارد اما توصیه می‌كنند كودكان و نوجوانان هر روز به مدت یك ساعت یا بیشتر فعالیت‌های فیزیكی داشته باشند. دكتر ديويد گيه‌ر، مدير پزشكي ورزشي در دانشگاه پزشكي كاروليناي جنوبي مي‌گويد: «تمركز بر نمرات دانش‌آموزان و عملكرد هر چه بهتر آن‌ها تاثير دارد، پژوهشگران سعي دارند همه امكانات لازم براي موفقيت تحصيلي دانش‌آموزان را فراهم كنند در حالي كه اگر فعاليت‌هاي ذهني با فعاليت‌هاي فيزيكي همراه باشد كودكان مي‌توانند از فوايد هر ۲بهره‌مند شوند.»



مسئولان مدارس با توجه به چند نكته به راحتي مي‌توانند شرايط مناسبي را براي بازي و فعاليت كودكان و نوجوانان فراهم كنند. يكي از بهترين موقعيت‌ها براي ورزش و فعاليت بدني دانش‌آموزان برنامه صبحگاهي است. اين زمان اوج انرژي كودكان است و مي‌تواند آن‌ها را براي حضور در مدرسه آماده كند. ورزش صبحگاهي در تقويت احساسات، صداقت، آرامش و كاهش فشارهاي رواني دانش‌آموزان نقش بسزايي دارد. با سازماندهي مناسب ورزش صبحگاهي در مدارس، مي‌توان دانش‌آموزان را با روحيه‌اي مناسب سركلاس فرستاد و آن‌ها را حتي براي لحظات بعد از كلاس، از نظر روحي- رواني تقويت كرد. انجام برنامه‌ريزي درست در زنگ تفريح هم از مقررات دست و پاگير جلوگيري مي‌كند و هم به آن‌ها اجازه مي‌دهد فعاليت فيزيكي‌شان را متوقف نكنند، همچنان‌كه تنوع در انتخاب نوع ورزش دانش‌آموزان را به ورزش ترغيب مي‌كند.


والدين نقش بسيار مهمي در آمادگي بدني و تشويق بچه‌ها به فعاليت بدني ايفا مي‌كنند. تحقیقات نشان می‌دهد شركت كردن والدین در فعالیت‌های بدنی می‌تواند سبب افزایش حضور فرزندان در این فعالیت‌ها شود. والدین می‌توانند با دستورالعمل‌های زیر الگوهای مطلوبی برای فرزندان باشند:

• شركت منظم و مستمر در فعالیت‌های بدنی.
  
  
• اختیار دادن به فرزندان‌شان برای انتخاب ورزشی كه به آن علاقه‌مند هستند.
  
  
• كمك به درك تفاوت‌های فرم بدن و میزان توانایی.
  
  
• كمك به فرزندان‌شان به منظور توسعه مهارت‌ها و راهبردها در تطبیق با محیط‌های گوناگون برای انجام فعالیت بدنی.
  
  
• درگیر كردن فرزندان‌شان در فعالیت‌های درون منزل از قبیل كار در باغچه، شستن ماشین یا تمیز كردن خانه.
  
  
• پیاده‌روی در مسافت‌های كوتاه به جای استفاده از ماشین.
  
  
• محدود كردن زمان تماشای تلویزیون و سایر كارهای بی‌تحرك از قبیل بازی‌های كامپیوتری به كمتر از ۲ ساعت در روز. زمان تماشای تلویزیون را به برنامه‌هایی كه همه اعضای خانواده تمایل به تماشای آن دارند، محدود و با پایان برنامه، تلویزیون را خاموش كنید.